Gistermorgen in de samenkomst was ik, voor aanvang van de dienst, nog even in gesprek met de voorgangersvrouw. Op een gegeven moment kwam haar kleinzoon bij ons staan. Hij wilde graag iets vragen aan zijn oma en nadat hij dat gedaan had ging hij even weg maar kwam al snel weer terug. Ik vroeg hem hoe oud hij nu was en hij vertelde trots dat hij 7 jaar is en al zijn B diploma heeft en nu bezig is voor zijn C diploma en dat hij nu een badmééster heeft inplaats van de badjuf die hij bij de lessen voor zijn A en B had gehad, veel stoerder voor een jongen natuurlijk! :-). Lekker manneke. Hij zei ook tegen zijn oma dat hij zijn op afstand bestuurbare auto meegenomen had. Oma zei dat dat goed was maar de kleine jongen vertelde er meteen achteraan dat de auto het niet deed omdat er geen batterijen in zaten. Ze waren leeg en hij had er nog geen nieuwe in.

Dat zijn dan van die momenten dat er vanbinnen bij mij meteen een radertje gaat draaien en ik ben daar verder over na gaan denken. Ik dacht aan het feit dat de Here God ons, ieder mens, zelf heeft gemaakt, gevormd in de moederschoot. En in principe is Hij in staat om ons op afstand te besturen, Hij is de ontwerper die precies weet hoe wij in elkaar steken. Maar inplaats daarvan heeft Hij ons bij onze geboorte afgeleverd zonder batterijen…

Zoals bij zo’n auto is er ook in de mens een lege ruimte en mensen proberen die dikwijls met allerlei dingen te vullen. Dingen die de mens niet gelukkig maken, verslavingen van allerlei aard, de hang naar succes en applaus, geld, en nog veel meer. Maar wat men zich niet realiseert is dat deze lege ruimte in feite de controlekamer is van waaruit de mens op afstand bestuurd kan worden, maar door wie… ?

Ooit op deze manier over nagedacht? Ik niet eigenlijk, tót gisteren. Ik wist wel dat de Here God deze ruimte met opzet leeg heeft gelaten omdat Hij de mens heeft uitgerust met een vrije keuze. Hij heeft, vanaf het moment dat Hij ons los moest laten bij onze geboorte, Zijn oog nooit van ons af gehad en Hij wacht verlangend tot we de keuze maken om bij Hem terug te keren. Op het moment dát we die keuze maken is Hij het die die leegte in ons vult met Zijn inwonende Heilige Geest die ons wil leiden, onderwijzen en sturen. Maar anderzijds zie je ook dat mensen die hun leven vullen met andere zaken daar letterlijk “een slaaf” van worden, hun leven wordt gestuurd door de satan, óók onder de christenen komt dat voor…

Dit klinkt misschien heftig en confronterend maar de feiten liggen er. De satan neemt de controle over en bestuurt het leven van de mensen die hem daar de ruimte voor geven, letterlijk “de ruimte” aan hem geven. Bij God is dat anders, Hij heeft een aan en uit knopje erbij gegeven. Hij wil ons leiden door Zijn Geest, Hij wil ons graag sturing geven maar het is helemaal aan ons om daar gehoor aan te geven en te gaan waar Gods Geest ons wil leiden…

Jozua zegt in hoofdstuk 24 tegen het volk: Kiest dan heden wie gij dienen zult. Een vraag die wij ook onszelf mogen en moeten stellen, elke dag opnieuw. En in Matth. 6:24 staat: Niemand kan twee heren dienen, want hij zal óf de ene haten en de andere liefhebben, óf zich aan de ene hechten en de andere minachten: gij kunt niet God dienen én Mammon. Het gaat mij hier om het principe dat je geen twee “bestuurders” in je leven kunt hebben en dat er dus letterlijk wordt gezegd dat áls wij de satan ruimte geven in ons leven wij dus de Here God minachten of zelfs haten… dát staat er, dát zegt de Here Jezus daar!

Ef. 5: 15-17: Ziet dus nauwlettend toe, hoe gij wandelt, niet als onwijzen, doch als wijzen, u de gelegenheid ten nutte makende, want de dagen zijn kwaad. Weest daarom niet onverstandig, maar tracht te verstaan, wat de wil des Heren is. 

Ik vind het best wel indringend en iets om over na te denken…