Willekeurige bemoediging
  • Afscheid…
    Gisteren las ik op Facebook een overlijdensbericht. Ik ben daar erg van geschrokken want het was iemand die ik goed …
Recente reacties
Archief
CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Kerstverhaal: Brenda toch… ( 9 )

kerst 2019

“Bah, altijd die gore troep” zegt Stacy terwijl ze kijkt naar de ontbijtboel. Alexandra is gisteren weer naar de voedselbank geweest en ze was blij met de spullen die ze daar gekregen had. Deze morgen had ze Stacy willen verrassen en de broodjes, die er deze keer bij gezeten hadden, op tafel uitgestald, samen met de pot jam en het pakje kaas. Ook had ze een heerlijke pot warme thee gezet en zo had ze gewacht tot Stacy aan tafel kwam. Alexandra kijkt verdrietig als ze de uitroep van Stacy hoort. “Maar kind toch, het is toch fijn dat we dit krijgen?” vraagt ze. “Nee!! het is altijd dezelfde rommel en ik ben het spuugzat om altijd maar die oude boterhammen mee naar school te moeten nemen, en om waterige thee te drinken als ik thuiskom en ik wil ook weleens wat anders op brood dan jam en kaas!” roept Stacy opstandig. Als ik naar die stomme tweeling kijk dan zitten ze altijd te lachen als hun broodtrommeltje open gaat want zij hebben wél altijd lekker brood en ook elke dag een verrassing in hun trommeltje en dan zit ik daar weer met zo’n taaie boterham die ik niet lust!!” 

Verdrietig kijkt Alexandra Stacy aan, “ach kind, ik wilde dat het anders was, dat het net als vroeger was toen papa nog leefde. Toen hadden we het gezellig met elkaar en altijd lekkere dingen in huis, toen bakte ik heerlijke cake’s en waren we zo blij met elkaar… en nu, nu ben ik alleen nog maar altijd aan het werk en altijd moe, zo moe…” Stacy ziet hoe er tranen opwellen in haar moeders ogen en ze schaamt zich dat ze zo lelijk heeft gedaan. Snel gaat ze naar haar moeder toe en slaat een arm om haar heen. “Stil maar mam, ik meende het niet zo, het spijt me” zegt ze en ze geeft haar moeder een kus op de wang. Ze gaat weer op haar plaats zitten en smeert een broodje met jam voor nu en eentje met kaas voor tussen de middag. Na het ontbijt moet Alexandra snel naar haar werk en Stacy stapt op haar fiets om naar school te gaan. “Leuk, vanmiddag weer oefenen voor mijn solo” denkt ze blij en welgemoed trapt ze naar school.

Als de kinderen die middag gaan oefenen en ze, na het kerstspel, toe zijn aan het zingen zegt de lerares: “Ik heb een verrassing voor jullie, ik heb Stacy gevraagd om een solo te zingen en die heeft ze al een aantal keren geoefend en ik wil graag dat ze die vandaag aan jullie laat horen”. De kinderen kijken er van op en zijn benieuwd, Stacy is nogal overvallen door dit voorstel en wordt er verlegen van maar ze vindt het ook wel leuk om te doen. De enige die er niet blij om is is Brenda. Minachtend kijkt ze naar Stacy, “nou, dat zal me wat worden” denkt ze en ze verheugt zich er al op dat het helemaal nergens naar zal klinken. Ze zingen eerst met elkaar de liederen die ze steeds geoefend hebben en dan is het de beurt aan Stacy. Zenuwachtig gaat ze vooraan staan en als de muziek begint te spelen klinkt daar haar mooie stem, eerst nog wat aarzelend maar al snel is ze over haar zenuwen heen en zingt ze voluit en warm het mooie lied over de geboorte van de Here Jezus. De kinderen kijken en luisteren vol bewondering naar het mooie lied en als het uit is zijn ze stuk voor stuk vol lof en prijzen de mooie stem van Stacy. Stacy krijgt er een kleur van, haar ogen stralen en haar gezicht verliest de hooghartige trek die ze meestal tentoon spreidt, hier staat gewoon een lief meisje dat zich warmt aan de complimentjes. Brenda bekijkt het gedoe met afgunst, het valt haar zwaar tegen dat Stacy blijkbaar zingen kan, dát had ze niet verwacht en met een boos gezicht fietst ze even later naast Nienke terug naar huis.

wordt vervolgd…

christmas-tree


5 + = 13