Willekeurige bemoediging
  • Deze is zo mooi!
    Eén van de Psalmen waarin David de betrokkenheid van de Here God met ons leven beschrijft, hoe Hij zó begaan …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Kerstverhaal: Brenda toch… (10)

kerst 2019

In de dagen die volgen is Stacy de held van de klas, iedereen heeft de mond vol over haar zangkunsten en Stacy zelf is veel toegankelijker geworden waardoor de meisjes uit de klas veel meer toenadering zoeken met haar. Brenda, die zichzelf als held had gezien omdat ze de hoofdrol in het kerstspel had, is met één klap van haar zelfgebouwde voetstuk gevallen en dat bevalt de dame absoluut niet. Met boze ogen volgt ze alles wat er gebeurt en in haar hart woedt een storm die maar niet tot bedaren wil komen. Er is maar één gedachte die in Brenda’s hoofd omgaat en dat is hoe ze Stacy zo snel mogelijk uit kan schakelen. Zijzelf wil in de schijnwerpers staan en ze kan het niet uitstaan dat Stacy zoveel aandacht krijgt. 

Het is vrijdagmiddag, Brenda is na het oefenen op school nog even de stad in gegaan en nu is ze onderweg naar huis. Het is kwart over vijf maar al aardig donker als ze opeens een bekend figuur ziet, “hé, is dat niet Stacy? waar is die naar op weg? en wie is dat die naast haar loopt? hmmm, misschien haar moeder ofzo”. Een giftig stemmetje fluistert haar in om de beide mensen stiekem te volgen en meteen stapt Brenda van haar fiets en gaat op veilige afstand achter Stacy en haar moeder aan. Al snel komt het doel van hun wandeling in zicht, ze gaan naar de voedselbank om hun wekelijkse portie eten op te halen. Stacy heeft haar moeder gesmeekt of dat zo laat mogelijk in de middag kon zodat ze geen bekenden tegen zouden komen en zo gaan ze altijd pas tegen sluitingstijd. Als ze naar binnen zijn loopt Brenda zo zachtjes mogelijk naar de ingang van het gebouw en gluurt naar binnen. Ze ziet hoe Stacy en haar moeder een doos en een tas met boodschappen krijgen en ze realiseert zich dat dit de voedselbank moet zijn. Ze heeft er weleens van gehoord maar zich er nooit in verdiept wat het inhoudt en wat mensen daar precies krijgen. Er krult een verachtelijk lachje om Brenda’s lippen en snel stapt ze op haar fiets en rijdt naar huis. “Dit is goed, hier kan ze wel wat mee” denkt ze en opgewekt stapt ze even later thuis naar binnen. Aan tafel kletst ze honderduit en Marcia en Chris hebben hun dochter al in tijden niet zo opgewekt gezien en ze zijn blij met de verandering in Brenda…

Als Nienke op maandagochtend haar ogen opendoet blijft ze nog een minuutje liggen en dan stapt ze moedig uit bed. Brrrr, het is echt koud vandaag. Ze kijkt naar buiten en ziet dat het zachtjes aan het sneeuwen is. “Bren, Bren, wakker worden, het sneeuwt!” jubelt ze. Brenda opent moeizaam haar ogen maar even later staat ook zij met een glunderend gezicht voor het raam te kijken naar de dwarrelende sneeuwvlokjes. Snel gaan ze zich wassen en trekken een lekkere warme trui aan waarna ze met veel herrie naar beneden stuiven. “Zo herrieschoppers” zegt papa gemoedelijk. Ze schuiven aan tafel waarna papa de handen vouwt en ze met elkaar bidden voor het eten. Snel eten ze hun brood, nemen hun trommeltjes, proppen ze in hun tassen en verdwijnen naar school. “Doe voorzichtig” roept mama nog en dan zijn ze al weg. Onderweg glijden ze hier en daar een beetje weg maar ze komen heel aan op het schoolplein waar al een sneeuwballengevecht aan de gang is. De meiden zetten snel hun fiets weg en gaan lekker meedoen. Een tijdje later zitten de kinderen met rode wangen en koude handen in de warme klas. Heerlijk om je zo even uit te kunnen leven maar nu is het weer opletten geblazen want de les begint. Vandaag is er geen oefenen dus na schooltijd gaan de kinderen nog eens lekker ravotten in de sneeuw en de beide meisjes komen meer glijdend dan rijdend thuis. “Voel eens hoe koud ik ben” zegt Nienke, en ze legt plagend een hand in de nek van Mark. Deze springt op en mept de koude hand van Nienke weg; “Brrr houd op meid” zegt hij nijdig en gaat weer zitten.Nienke schatert en krijgt van mama een heerlijke beker warme chocolademelk. Ook Brenda krijgt er eentje en samen zitten ze er even later met kleine slokjes van te genieten. Brenda’s ogen hebben een peinzende blik, ze zit ergens op te broeden en lijkt haar hele omgeving vergeten te zijn…

Als ze ‘s avonds naar bed gaat heeft ze haar plan klaar, ze weet wat ze kan doen om Stacy op haar nummer te zetten. Tevreden trekt ze de deken over zich heen en al snel is ze diep in slaap… oh Brenda toch…

wordt vervolgd…

christmas-tree

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


4 + = 11