Willekeurige bemoediging
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Het ergste dat er is.

Matth.21:28-31a : De gelijkenis van de twee zonen.
Wat dunkt u? Iemand had twee kinderen. Hij ging naar de eerste en zeide: Kind, ga en werk vandaag in de wijngaard. En hij antwoordde en zeide: Ja, heer, maar hij ging niet. Hij ging naar de tweede en sprak evenzo. En deze antwoordde en zeide: Ik wil niet, maar later kreeg hij berouw en ging toch. Wie van de twee heeft de wil van zijn vader gedaan? Zij zeiden; De laatste. 

Ik herken hier wel iets in hoor, want hoe gemakkelijk gebeurt het niet dat we het ene moment zó vol van blijdschap of dankbaarheid zijn, of we zijn supergemotiveerd, en dan roepen we zo gemakkelijk: Heer, U komt echt op de eerste plaats in mijn leven. We menen dat met ons hele hart, zónder ook maar een spoor van twijfel te voelen. Maar dat is slechts de theorie, de praktijk is zoveel moeilijker, zoveel complexer, zoveel ingewikkelder. Tuurlijk, als het gaat om grote beslissingen, dan is de keuze niet zo moeilijk, dan kiezen we uiteraard voor God. Maar het is júíst in de kleine dingen dat onze intenties getest worden. Dán zal blijken in hoeverre we toch echt achter onze woorden staan.

Wij hebben vroeger eens een spreker gehad die uit België kwam. Deze man vertelde een verhaal. Hij was zijn auto aan het wassen en hij was al een heel eind, hij moest nog maar een klein stukje schoonmaken en dan was hij klaar. Maar op dat moment sprak de Here tot zijn hart, Hij zei: Je moet voor een bepaald kind gaan bidden, iemand die hij kende. En hij stribbelde eerst óók tegen en zei: Maar Heer, ik hoef nog maar een klein stukje, dat maak ik eerst even af. De Here zei: Nee, ik wil dat je nú gaat bidden… eventjes nog was daar een zwak verweer doch toen liet hij alle autowasspullen liggen en ging naar zijn kamer om te bidden. Hij heeft daar een poosje gebeden, totdat hij zich vrij voelde om te stoppen. Hij ging naar beneden om verder te gaan met het wassen van zijn auto toen één van zijn eigen kinderen thuiskwam, samen mét dat kind waar hij voor had moeten bidden. Ze waren totaal van slag en zijn zoon vertelde hem dat zijn vriendje ternauwernood aan een ongeluk was ontsnapt. Ik weet niet meer helemaal wát er gebeurd was, ik geloof dat hij op een haar na een auto kon ontwijken die hem bijna aangereden had. God zelf had deze man gewaarschuwd en hem aangespoord om te bidden, en daardoor was deze jongen gespaard gebleven voor een ongeluk…

Een ander verhaal is iets wat mijn moeder meemaakte. Zij was een keer in het ziekenhuis om mijn oma te bezoeken toen ze daar een vrouw zag liggen die helemaal geen bezoek had en er moederziel alleen in dat ziekenhuisbed lag. Op dat moment legde de Here Zijn ontferming in haar hart. Ze kreeg het idee om een bosje bloemen te kopen voor deze vrouw en het haar te geven. Zonder nadenken deed ze dat onmiddellijk. Ze kocht in de hal van het ziekenhuis een bos bloemen en ze overhandigde deze aan de vrouw. De vrouw was hier erg door aangeraakt, ze vertelde mijn moeder dat ze nét daarvoor had gebeden en gezegd: Here is er dan niemand die van mij houdt of aan mij denkt? En hierdoor ervoer ze zó de liefde van God, het was zo’n regelrecht antwoord op haar gebed.

Zó kun je vaak gebruikt worden tot eer van Gods naam. Als we maar open zijn voor wat Hij in ons hart legt, en daar ook naar handelen. Dat we niet zoals de eerste zoon zeggen: Ja Here, ik zal doen wat U van mij vraagt en het dan prompt weer vergeten, onverschilligheid, iets ergers bestaat er niet.

 

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


5 + = 9