Willekeurige bemoediging
  • 14 mei 2007
    Ik ben er even een weekje tussenuit geweest, heerlijk op een rustig plekje hier in Nederland. Vlakbij het bos en …
Recente reacties
Archief
CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

5 Jozef

De-schenker-en-de-bakker-12-Bijbelplaten-voor-het-digibord-kleuteridee.nl-Bijbelles-voor-kleuters.[1]

Jozef zit daar in de gevangenis en op een dag worden er nog twee mannen in de gevangenis geworpen. Twee dienaren van farao, de overste der schenkers en de overste der bakkers. Beide mannen hadden tegen hun heer gezondigd en werden in de gevangenis geworpen. Jozef werd aangesteld om deze mannen te bedienen, en op een nacht hebben zij beiden een droom. Niemand in hun omgeving kan deze droom uitleggen en dan vertellen zij Jozef ervan en deze wijst hen erop dat God Degene is die dromen kan uitleggen. Daarop vertellen zij hem hun droom, waarop God Jozef de uitleg van deze dromen in het hart legt. Voor de schenker is het goed nieuws, hij zal terug in dienst genomen worden, voor de bakker is het slecht nieuws, hij zal gedood worden. En zo geschiedt het inderdaad. Jozef echter, had aan de schenker gevraagd of hij, wanneer hij terug in dienst bij de Farao zou zijn, een goed woordje voor hem wilde doen. 

Maar blijf aan mij denken, wanneer het u goed zal gaan; toon mij toch uw dankbaarheid door van mij gewag te maken bij Farao, en breng mij uit dit huis. Gen.40:14. Dus zodra de schenker uit de gevangenis is, maakt hij daar gelijk werk van…of niet….? Doch de overste der schenkers dacht niet aan Jozef, maar vergat hem. Gen.40:23.

Lekker hè? Doe je zo’n man een plezier en dan vergeet hij je vervolgens totáál. Want hij vergat hem niet één dag, of één week, nee, er staat geschreven dat Jozef nog twee volle jaren in die gevangenis zat. Toch bedacht ik me nog wel iets toen ik dit stukje las, Jozef vraagt aan de “schenker” om hem uit die gevangenis te halen. Op het moment dat hij dat zegt, stelt hij zijn vertrouwen op een mens, bovendien vraagt hij de schenker om zijn “dankbaarheid” te tonen. Eerst zegt hij tegen deze schenker dat God Degene is die dromen uit kan leggen en vervolgens wil hij daar dan zelf de dank voor ontvangen. Het feit dát Jozef daar uberhaupt in Egypte terecht is gekomen is júíst omdat hij graag eer wilde ontvangen. Jozef is nu een man die dromen kan uitleggen, doordat God hem daarvoor de wijsheid geeft, Jozef is zich ook zeer zeker bewúst van het feit dát alleen God die dromen kan uitleggen, nú althans wel. Toen Jozef zelf in zijn jeugd die twee dromen kreeg, vroeg hij God niet om een uitleg daarvan, hij vertelde de dromen aan zijn broers en aan zijn ouders, zónder daarvoor een uitleg te vragen of te geven. Hij had er allang zijn eigen uitleg voor, hij zou belangrijk zijn en alle anderen zouden zich voor hem buigen……

Ik denk dat Jozef, door alles wat hem overkomen was, zich wel gerealiseerd heeft dat de dromen die hij had gehad, waarschijnlijk tóch iets anders bedoeld waren als hij het zich gedacht had. Dit heeft hem ertoe gebracht om tegen deze dienaren van Farao te zeggen dat God Degene is die dromen uitlegt. Dát was goed van Jozef, maar het was verkeerd om daar dank voor te willen krijgen en het was óók verkeerd om zijn vertrouwen op de schenker te stellen om hem uit die gevangenis te krijgen.

God liet het toe dat Jozef nóg twee jaren in die gevangenis moest blijven, Jozef had nog meer te leren vóórdat hij op de, door God voorziene, hoge plaats terecht zou komen. Jozef moest leren dat hij ten eerste zijn vertrouwen niet op mensen moest stellen maar op God. God was Degene die mét hem was, en Hij alleen kon Jozef uit die gevangenis halen. Ten tweede was het belangrijk dat Jozef zou leren dat de eer aan God toekomt en niet aan hem. God was Degene die hem de uitlegging van de dromen in het hart gaf. Maar als je kijkt naar de dromen die Jozef zélf had, dan zie je dat hij probeerde om via God, voor zichzelf eer te verkrijgen. Want wat hij eigenlijk tegen zijn broers zegt is dit: God gaf me een droom en in die droom moesten jullie allemaal voor mij buigen. Met andere woorden, God zégt dat IK alle eer moet krijgen, dat IK ver boven jullie verheven ben. Maar zo was het niet, God wil het juist totáál andersom, Hij wil dat Hém alle eer toekomt via Józef. Jozef wilde God gebruiken tot zijn eigen eer, maar God wil nou juist Józef gebruiken tot eer en verheerlijking van Zijn naam. In het vervolg van de geschiedenis van Jozef zullen we daar meer duidelijkheid over krijgen.

Ook voor ons is dit actueel, hóé snel zijn we niet geneigd om God voor ons karretje te spannen en om via Hem, eer voor onszelf te verkrijgen? God geeft ons bepaalde wijsheden of inzichten (eigenlijk wel twee mooie woorden, alsof God wil zeggen: Ik wijs-héden aan hoe je de dingen beter of anders kunt doen. Of, Ik breng je jouw tekortkomingen in-zicht. Binnen handbereik, zodat je het goed kunt zien.) Wel leuk hè, zo’n woordspeling? En tegelijk verduidelijkt dit wat ik wilde zeggen hierover, we luisteren veel te vaak voor onze broeders of zusters, voor onze familie, voor onze buren, voor wie dan ook, behálve voor onszelf. Wij denken dat Gods vinger naar die ander wijst, terwijl hij naar óns wijst. Wij zijn de eersten die mogen en moeten leren van alles wat de Here in ons hart legt. En daarná mogen we anderen met deze zelfde dingen helpen, maar dan is ons hart inmiddels mild geworden omdat we uit ervaring wéten hoe moeilijk dat soms kan zijn. En inplaats van een “hartig” woordje met die ander te spreken, zullen we in staat zijn om juist “barm-hartige” woorden voor die ander te vinden, woorden die helen inplaats van verwonden, omdat ze regelrecht uit Gods hart komen.

bloemen_slinger_van_witte_rozen_en_schedels_met_licht_halloween_1369657631_original_1[1]

 


9 + = 16