Willekeurige bemoediging
  • Prijzengeld.
    Maar wie onder u groot wil worden, zal uw dienaar zijn, en wie onder u de eerste wil zijn, zal uw …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Kerstverhaal: Brenda toch… (slot)

kerst 2019

Vanavond is het zover, het kerstfeest op school. Langzaam maar zeker druppelen de ouders de aula van de school binnen. Het is er gezellig gemaakt, er staan rijen met stoelen en als de kinderen van tijd tot tijd om een hoekje kijken zien ze dat het steeds voller wordt. Marcia, Chris, Mark en Alexandra zijn er ook, ze zitten in dezelfde rij en zachtjes aan wordt het voor de directeur van de school tijd om alle gasten te begroeten. Hij komt het podium op, neemt de microfoon en heet de mensen van harte welkom. Hij begint met een gebed en daarna zingen ze met zijn allen 2 mooie liederen. Dan kondigt hij het kerstspel aan en de lichten in de zaal worden gedoofd, alle ogen zijn gericht op het podium. Het kerstspel is mooi, alle kinderen hebben hard geoefend en kennen hun rol perfect. Als ze klaar zijn krijgen ze daverend applaus en dan is het de beurt aan Stacy. Wat verlegen komt ze het podium op en de lerares zet zich aan de piano. Als ze de eerste noten gezongen heeft vallen de zenuwen van Stacy af en dan klinkt haar mooie, zuivere stem door de aula. Het is doodstil, iedereen luistert ontroerd naar het mooie lied en als het uit is blijft het nog even stil voordat het applaus losbarst. Stacy krijgt er een kleur van en gaat terug naar de andere kinderen. Spontaan vliegt Brenda op haar af “wat heb je dát prachtig gedaan Stacy” zegt ze en Stacy lacht blij naar haar. Als een poosje later het laatste lied gezongen is en het laatste gebed geklonken heeft gaat ieder weer huiswaarts. Het is meteen ook het begin van kerstvakantie en de kinderen hebben er zin in.

Vandaag is het de eerste kerstdag en Marcia heeft Alexandra en Stacy uitgenodigd om na de kerk met hen mee te komen. Daar hadden die twee wel oren naar en ook de tweeling heeft er zin in. Als ze thuis komen uit de kerk zitten ze gezellig met z’n allen bij elkaar, er is koffie, chocolademelk, heerlijke zelfgebakken cake en Alexandra heeft een hele door met koekjes meegebracht die zij en Stacy de vorige dag hadden gebakken. Genietend kijkt Brenda de kring rond, oh hoe anders voelt ze zich nu, wat een verschil met nog maar zo kort geleden. Wat was ze de dominee dankbaar dat hij naar haar toe gekomen was, hij had haar eerst uit de sneeuw gehaald en later zó geholpen met zijn verhaal. Ach, de dominee, “mam? ik moet zo aan de dominee denken, zou ik hem mogen bellen om te vragen of hij ook zin heeft om te komen?” vraagt ze. Marcia kijkt in het vragende gezichtje van Brenda en knikt, “natuurlijk mag dat” zegt ze. Snel pakt Brenda de telefoon en belt de dominee op, nadat hij bij haar geweest is heeft ze nog een paar keer met hem gesproken door de telefoon, zij en haar ouders zijn hem zo vreselijk dankbaar. Herbert en Eefje vinden de onverwachte uitnodiging heel gezellig en een uurtje later bellen ze aan en worden ze door een blije Brenda binnen genodigd. 

Aan het einde van de middag zit het hele gezelschap rond de grote eettafel die voor deze gelegenheid feestelijk gedekt is. Marcia heeft, met hulp van Alexandra en Eefje, een heerlijke maaltijd op tafel gezet en voordat ze gaan eten vouwen ze de handen voor een gebed. Chris vraagt aan de dominee of hij zou willen danken voor het eten maar voordat hij kan beginnen zegt Brenda: “Papa, zou ik het mogen doen vandaag?” Verrast kijkt iedereen naar haar, “ja natuurlijk lieverd” zegt papa en als ze hun ogen sluiten horen ze Brenda zeggen: “Here God dank U wel dat ik nu weet wat genade is, dat U mij vergeven heeft en dat Stacy en haar moeder mij vergeven hebben terwijl ik het niet had verdiend, oh ik ben zó blij dat het in mijn hart nu rustig is en wilt U mij helpen om daar altijd aan te denken zodat ik aan anderen ook een stukje van Uw genade mag uitdelen…” Verlegen kijkt Brenda op na haar gebed en haar ogen ontmoeten die van de dominee die haar toe knikt. Ja, Brenda heeft het begrepen en de oude dominee dankt in de stilte de Here God dat hij dit meisje mocht ontmoeten en haar mocht helpen in de moeilijkste momenten van haar jonge leventje. 

Terwijl buiten opnieuw verse sneeuwvlokjes uit de koude lucht naar beneden dwarrelen is het binnen warm en gezellig maar het allermooiste? Dat is dat er in het hart van Brenda vrede is gekomen.

christmas-tree

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


1 + 9 =