Home is where the heart is.

Het is een kreet die je overal kunt tegenkomen, op wandbordjes, tegeltjes, noem het maar op, maar wel een uitspraak die ten diepste heel veel waarheid bevat.

Ik was zo met Simon (de hond) onderweg en dan kan ik zo lekker mijn gedachten de vrije loop laten. Ik dacht aan mijn broer en schoonzus die al jaren zending bedrijven in Brazilië. Ze zijn er vele jaren aan een stuk geweest, hebben toen weer een aantal jaren in Nederland gewoond en zijn nu weer terug in Brazilië. Dit keer is het anders, het is nu zo dat ze 2 x per jaar een poosje in Nederland zijn. Het beste van twee werelden, dat was een gedachte die zo in me op kwam. Ze voelen zich in beide landen thuis maar ik kan me voorstellen dat het ook weleens moeilijk is, dat het verlangen naar het andere thuis soms erg groot is.

Het bracht me ertoe verder te denken. Je thuis is waar je hart is, dat is wat deze aanhef zegt. Je thuis is niet “een huis” maar thuis ben je daar waar je hart haar liefde mag geven en waar je zelf ook liefde ontvangt. Thuis kan zijn je ouderlijk huis, of je eigen gezin, je man, je kinderen, lieve vrienden of familie, allemaal plaatsen waar je je thuis kunt voelen. Ook speciale plekjes of landen kunnen een stukje thuis vertegenwoordigen, zelf heb ik dat gevoel altijd als ik Duitsland in rijd, daar kwam mijn oma vandaan en daar zijn wij vroeger veel geweest bij familie, en dat heeft nog een stukje thuisgevoel achtergelaten.

Onder het lopen dacht ik aan alles wat er om ons heen gaande is en als ik daarbij stil sta dan doet dat mij verlangen naar mijn eigenlijke thuis, het einddoel van de reis die ik maak, mijn thuis bij Vader God. Weet je, er zijn veel plaatsen waar ik mij thuis voel, plaatsen waar mensen zijn waar ik van houd en andersom, maar het allermeeste voel ik mij thuis als ik zomaar heel stil bij Vader God ben. Daar is het warm, goed, vredig, veilig en vertrouwd. Zijn liefde voor mij is zo allesomvattend, het is niet in woorden uit te drukken maar het maakt dat mijn hart niet anders kan dan deze liefde beantwoorden. Thuis, dát thuis is een plaats waar ik naar verlang, een schuilplaats wanneer de dingen op me af komen, een warme plek dicht aan het hart van de Here God.

Mijn nichtje (dochter van mijn Brazilië broer) en haar man en kindje waren afgelopen zomervakantie in Brazilië en op Facebook schreef ze toen ze net geland waren “Home finally”. Zij is daar opgegroeid en voor haar is dat ook een stukje “thuis”, daar waar haar vrienden nog wonen, waar haar ouders naar haar en haar gezin uitkeken, daar ligt een stuk van haar hart.

Vader God kijkt naar ons uit, elke dag opnieuw, Hij wil ons welkom heten, ons aan Zijn hart drukken en ons Zijn liefde laten voelen.

Ik denk aan een lied dat ik een tijdje terug geschreven heb in mijn stille tijd:

Kostbare momenten

Ja, “Home” is where the heart is…  en dan stel ik nog een keer de vraag die ik als aanhef gebruikt heb: Where is my/your home?