Een poosje terug herinnerde mijn broer mij aan een stukje dat ik ooit geschreven had en ik heb dat nog eens opgezocht. Het is al 10 jaar geleden dat ik het schreef maar toen ik het na las vond ik het toch wel mooi om nog eens naar boven te halen.

Ik was uitgenodigd bij mijn zus om te komen eten. Ze had een nieuwe grilplaat gekocht en die zouden we gaan gebruiken. Mijn dochters en mijn moeder waren er ook en het was erg gezellig, de plaat werkte uitstekend en het was nog erg lekker ook. Het enige minpuntje was, dat het nogal spetterde op een gegeven moment, want er was vlees bij wat nog niet helemaal ontdooid was. Ik had een nieuw t-shirt aan en zat aan het einde van de avond helemaal onder de vetspetters. Mijn zus had één of ander spuitflesje, waar reinigingsmiddel in zat en dat had ze erop gespoten. Thuis had ik het t-shirt gelijk in de was gedaan, maar de vlekken waren er niet uit gegaan. Toen heb ik het opnieuw ingespoten en weer gewassen, maar weer waren de vlekken niet weg. Toen heb ik een tubetje met wascrème genomen en ieder vlekje apart ingesmeerd, dat even in laten trekken en toen heb ik het met de hand gewassen in het fontein en daarna was het wel schoon.

Ik heb het wel meer gezegd, en ook in mijn stukjes kom ik er vaker op terug, hoe belangrijk reiniging en heiliging is. In Openbaring 22 kunnen we lezen dat we onze klederen schoon moeten houden, ze moeten wassen. Maar er is een verschil in wassen en wassen. Als wij dingen doen die tegen Gods wil ingaan, dan bevuilen wij onze klederen. Dan gebeurt het best weleens dat we zeggen: o ja, Heer dat was verkeerd, nou U vergeeft het wel weer hè? Maar ons hart is niet echt berouwvol over onze zonde. We nemen het min of meer met een korreltje zout. Ach, zo erg was het niet hoor, of soms is het ook weleens zo dat je vergeving vraagt vanuit een soort plichtsgevoel, het hoort er nu eenmaal bij. Maar het einde van het liedje is dat de vlekken gewoon blijven zitten. God ziet het hart van de mens en Hij ziet of wij een oprecht berouw hebben over de dingen die wij verkeerd doen. Want dat is wel nodig om ook echt vergeving te ontvangen. Als we bovendien de dingen zelf niet echt zo heel serieus nemen, zullen we al snel weer precies dezelfde fouten maken. (dezelfde vlekken)

In Joh.8:1-11, staat het verhaal van de overspelige vrouw. Deze vrouw was op heterdaad betrapt en werd nu door de Farizeeën bij de Here Jezus gebracht, in de hoop dat Hij haar weleens flink zou straffen. Uiteindelijk is er niemand die zich durft te wagen aan een straf voor deze vrouw en dan staat er in vers 10-11: En Jezus richtte Zich op en zeide tot haar: Vrouw, waar zijn zij? Heeft niemand u veroordeeld? En zij zeide: Niemand Here. En Jezus zeide: Ook Ik veroordeel u niet. Ga heen, zondig van nu af niet meer.

Hier zie je dat de Here Jezus haar niet veroordeeld, maar dat Hij wél deze zonde serieus neemt en haar ook de opdracht meegeeft om ermee op te houden. Wat geweest is, is geweest, en als we oprecht berouw hebben over onze zonde, dan mogen we dat bij de Here Jezus laten, maar tegelijkertijd behoort het een verandering in ons leven teweeg te brengen. Zonde moet je vóélen met je hart en niet alleen maar wéten met je verstand.

I Joh.3:7-9 (uit Het Boek) : Laat u door niemand iets wijs maken, vrienden. Wie het goede doet, doet dat omdat Christus rechtvaardig is. Maar wie blijft zondigen, bewijst daarmee dat hij bij de duivel hoort, die nadat hij voor het eerst gezondigd had, altijd is blijven zondigen. Maar de Zoon van God is gekomen om aan de aktiviteiten van de duivel een einde te maken. Wie nieuw leven van God ontvangen heeft, kan niet langer zondigen omdat het leven van God in hem is. Hij kan niet doorgaan met zondigen, omdat God zijn Vader is. Échte liefde brengt écht berouw, écht berouw brengt échte verandering, échte verandering brengt échte reiniging en échte reiniging brengt ons nóg dichter bij de Here God en daardoor brengt dat nóg meer échte liefde en zo komen we in een hele goede opwaartse spiraal.

Ieder vlekje, ieder smetje, mogen we stuk voor stuk onder handen nemen en schoon maken, en er dan voor zorgen dat het ook schoon blijft. Laten we daar écht voor gaan? (By the way, toen ik een paar dagen later bij mijn ouders werd uitgenodigd om van precies zo’n zelfde grilplaat te komen eten, heb ik wél even mijn “knoei” kleren aangedaan;-)))

 Zo’n zielig piepklein vlekje
dat je nauwelijks kunt zien,
wie valt het op? Nou mij dus
want mijn shirt wás nieuw en clean.
Zo wilde ik het houden
maar helaas ging het verkeerd,
toch heb ik van die vlekjes wél
het “schoonmaken” geleerd!