Vanmorgen hoorde ik een lied van Chris Tomlin dat vertaald is naar het Nederlands. Oorspronkelijk heet het “Our God” en het wordt regelmatig in onze gemeente gezongen maar soms kunnen dingen je ineens opnieuw zo aanspreken en hier was het een refreintje dat mij het meeste aansprak:

En als God voor ons is, wie is er tegen ons

En als God voor ons is wie kan dan tegen ons zijn

En als God voor ons is, wie is er tegen ons

En als God voor ons is wie zou er tegen ons zijn.

Vooral deze vier regels maakten zo’n indruk, juist deze woorden drongen zo diep tot mij door, als God voor mij is wie kan er dan tegen mij zijn? NIEMAND! Niemand……? Maar waarom ben ik dan toch vaak zo bezorgd of bang? Waarom is mijn geloof dikwijls niet toereikend? Waarom twijfel ik nog zo vaak aan dingen?

Met mijn verstand weet ik dat God voor 100, zo niet 1000% te vertrouwen is, dat Hij betrouwbaar is. Dit is een weten, een zekerheid, vanuit Gods woord én vanuit mijn ervaring. Maar daarnaast heb ik ook nog te maken met de gevolgen van andere ervaringen. Dingen die in mijn leven, of in dat van de mensen om mij heen, gebeurd zijn en waarbij een stuk teleurstelling, pijn of verdriet om de hoek kwam kijken. Deze ervaringen brengen het percentage naar beneden, er komt twijfel binnen en dat zorgt ervoor dat mijn geloof wordt afgebroken als ik niets onderneem.

Eigenlijk zou het voor ons gemakkelijker moeten zijn om te kunnen vertrouwen op de Here Jezus en de Here God dan de discipelen. Zij wandelden weliswaar met de Here Jezus en zij hadden grote dingen zien gebeuren maar voor hen was de Here Jezus een mens die beweerde Gods Zoon te zijn, maar die wel opgepakt werd en gevangen genomen, waarna Hij vervolgens ook nog eens werd gekruisigd. Ik kan me voorstellen dat de discipelen misschien best wel een gevoel van verslagenheid gehad moeten hebben toen. Hun Heer was dood, maar wij weten inmiddels hoe het verder gegaan is, Hij werd weer levend en we kunnen van Zijn grootheid en die van Zijn Vader lezen in de Bijbel en wij hebben de Heilige Geest gekregen die in ons woont en ons leidt en onderwijst.

Toen ik die dingen zo vanmorgen tot me door liet dringen heb ik heel bewust als het ware een stelling ingenomen, als God voor mij is, wie kan er tegen mij zijn? Niemand!! Hoe de omstandigheden ook zijn, wat er ook gebeurt, ik wéét dat de Here God van mij houdt, en dat Hij van alle dingen af weet en alles in Zijn handen houdt zolang ik het er maar in blijf leggen. En dat zal ik zeer zeker blijven doen!

Vader God, als U voor mij bent, wie kan er dan tegen mij zijn? Niemand!! Als Hij voor jou is, wie kan er nog tegen je zijn?