Wat is het toch wonderlijk, en ook  leuk dat zelfs hele kleine kindjes al zó goed weten bij wie ze horen. Wat ook grappig is, dat is dat je in de winkels ofzo, ook weleens van die hele kleine kindjes ziet, misschien van 2 of 3 jaar, en die lopen dan braaf met vader of moeder mee. Maar dan wil het weleens gebeuren dat ze niet al te goed opletten en dan met iemand meelopen waarvan ze dan opeens (tot hun afgrijzen) zien dat het hun vader of moeder helemaal niet is. Dan schrikken ze zó dat ze het op een brullen zetten en totaal in paniek raken, terwijl de moeder of vader misschien niet eens ver uit de buurt is. Toch is dat wel een hele goede zaak, deze kinderen zijn zich bewust van het feit dat ze heel dicht bij papa of mama willen blijven.

Ik hoor tegenwoordig wel vaker van mensen dat ze in de war zijn, dat ze niet goed weten of ze nou écht bij de Here God horen of niet. Of ze het wel écht goed hebben gedaan, of ze toch niet een stukje vergeten zijn, of dat ze misschien wel door een bepaalde zonde die ze gedaan hebben, nu niet meer bij Hem mógen horen. Op zich is dat eigenlijk heel goed. Deze mensen denken erover na, zijn er bewust mee bezig en hebben óók dat verlangen (net zoals die kinderen) om heel dicht bij hun “Papa” te mogen zijn en naast Hem te blijven. Maar doordat ze op een bepaald moment opkijken en dan ineens tot hun schrik zíén dat ze tóch ongewild bij de verkeerde zijn beland, zijn ze bang hun plaatsje dicht bij de Here God, kwijt te raken.

Dit is een hele goede ontwikkeling, in de bijbel lees je dat het nu de tijd is om wakker te worden, te ontwaken uit de slaap. Deze kinderen die met de verkeerde ouder meelopen, zijn meestal dromerige kinderen die zo’n beetje meelopen zonder echt op te letten. En áls ze dan opkijken dan schrikken ze wakker en zijn totaal ontredderd. Mensen die in deze tijd wakker worden, kúnnen ook weleens ontredderd raken, maar juist deze ontreddering brengt hen ertoe om uit te zoeken óf ze nog wel dicht bij hun “Vader” in de buurt zijn. Die kinderen beginnen te brullen waardoor vader of moeder direct gealarmeerd wordt en tegen het kind zegt: “ik ben hier hoor”. Waarop het kind zich onmiddellijk weer bij zijn ouders zal voegen.

Als jij misschien zo iemand bent óf kent, die in de war is, zich afvraagt of je wel écht bij de Here hoort, dan kan ik zeggen dat jij (óf hij/zij) op de goede weg bent, dat je op tijd wakker wordt en dat jouw Vader dicht bij je in de buurt is en zegt: “Hier ben Ik, kom maar gauw naar Mij toe”. Het is zoals dat ene lied het zegt: nóg is het tijd, de Heer geeft gena. Het is nog niet te laat, gelukkig maar!!

Kom snel bij Mij, Ik wacht op jou
‘K heb steeds naar je gekeken,
en stil gehoopt dat je ’t zou zien
vóórdat de tijd is verstreken.
Nu ben je wakker en je zoekt
óf je Mij kunt ontdekken?
Ik roep je; hoor, Ik noem je naam
je hoeft je hand maar uit te strekken.

Je bent niet kwijt, en niet alleen
want Ik was steeds dichtbij,
wees toch niet bang, ‘k verlang naar jou
want jij hóórt toch bij Mij?
Ik vind het heerlijk als Ik zie
dat je op Mij af komt lopen,
Ik kijk je aan, Ik houd van jou,
Mijn hart staat voor jou open!