En steeds sta ik verbaasd…
De spiegel van mijn hart.
Ik sta elke avond stil
voor de spiegel van mijn hart,
en als ik daarin kijk
voel ik me soms verward.
Want het treft mij telkens weer
ja, steeds sta ik verbaasd,
dat, ook al maak ik fout op fout,
U toch nog zoveel van mij houdt.
—
Uw liefde is zacht en teder,
Uw goedheid warm en trouw,
de blik die uit Uw ogen spreekt
zegt: “Kind, Ik hou van jou”.
—
Ja, het treft mij telkens weer
en steeds sta ik verbaasd,
dat, ook al maak ik fout op fout
U toch nog zoveel van mij houdt.
—
Op een dag stond ik daar weer
en het beeld was helder en licht,
maar toen ik beter keek,
zag ik, Here, Uw gezicht.
Ja, toen ik in die spiegel keek
die spiegel die U mij liet zien,
toen zag ik niet mezelf meer staan
maar alles wat U heeft gedaan.
—
Uw liefde is zacht en teder,
Uw goedheid warm en trouw,
de blik die uit Uw ogen spreekt
zegt: kind, Ik hou van jou.
—
Als ik in Uw spiegel kijk
is er niets wat ik zeggen wil,
de blik die uit Uw ogen spreekt,
die blik, die maakt mij enkel…stil….
—