Even een leuke herinnering Het is al een aantal jaren geleden, mijn dochter Stefanie logeerde een paar daagjes bij haar oma. Stefanie vond het wel gezellig om mee te gaan en een paar daagjes bij oma te logeren. Toen ze net thuis kwamen van even weggeweest, kwam de buurvrouw met een pakketje dat overdag was bezorgd terwijl mijn moeder weg was. Het waren spulletjes die mijn moeder besteld had uit een boekje vol met handige dingen. Ze gingen eerst samen eten en na het eten werd het pakje opengemaakt…

Er zat zo’n geweldige koekenpan in, wel 7 lagen met anti-aanbak en nog veel meer prachtige kwaliteiten. Oké, even uitproberen dan, mijn moeder is altijd van het meteen uitproberen en zij zette het ding op de kookplaat maar o schrik, in mum van tijd transformeerde de pan in een….wok…? Jawel hoor, hij krulde op en danste over de kookplaat. Evenals mijn dochter die zich helemaal krom lachte. Dan was er ook nog een schaal die je kon gebruiken om friet te bakken in de magnetron. Zó fijn joh, even een paar minuutjes en dan had je de lékkerste friet. Tuurlijk! nadat de friet hele tijden wit en zielig kil bleef, en nadat ze het elke keer weer en weer een minuutje of paar minuutjes erbij hadden gegeven, werden ze uiteindelijk keihard en kon je er een inbreker behoorlijk mee toetakelen. Mijn dochter kwam in dit stadium al niet meer bij van plezier en ook mijn moeder moest er toch wel erg om lachen. Maar het werd nog erger, ze had ook twee (superhandige) rolhouders besteld voor aluminium en plastic folie. Zó geweldig, nooit meer problemen met het afscheuren van je folie…..yeah right, nadat ze uiteindelijk die rollen folie erin hadden kunnen wurmen, bleek dat je er met geen mogelijkheid een stukje vanaf kon scheuren omdat de tanden geen greintje scherpte hadden maar totaal bot waren, die hadden een kunstgebit nodig! Ze had ook nog een verrassings-geschenk gekregen (alsof dit al niet verrassing genoeg was:-)) een zielig houten standaardje om je lepel op te zetten bij het koken, zodat je dus inplaats van één veeg met een doekje over het aanrecht, nu zo’n heel geval moet afwassen, handig hoor. En als klap op de vuurpijl had ze een gratis kado uit mogen kiezen, een waterkoker was het, waarin je ook melk kon warmen of soep in warm kon maken. Het duurde alleen wel hééééél erg lang voordat er ook maar iets warm werd, hij sloeg niet automatisch af wanneer je water kookte, dus je moest er wel bij blijven staan én dan stond er óók nog in de gebruiksaanwijzing dat je eerst de stekker uit het stopcontact moest doen en het apparaat moest laten afkoelen als je er nieuw water bij wilde doen. En dan te bedenken dat ze ook andere gratis geschenken had kunnen kiezen, zoals bijvoorbeeld een horloge. Ik vroeg me spontaan af of je zo’n horloge zelf elke minuut een stukje verder zou moeten draaien? ‘k Denk het wel. En dan mag je nóg hopen dat er geen secondewijzer opzit:-))

eeeh, is er al iemand die de naam van deze firma wil weten om er óók iets te bestellen? :-)))

Trouwens, wat helemaal “the limit” was, was dat er een acceptgiro bijzat tezamen met een briefje dat je absolúút binnen 7 dagen diende te betalen want anders zou het onmiddellijk doorgaan naar een incassobureau en dat zou meteen al 50 euro meer kosten. Zeer klantonvriendelijk, zo’n dreigbrief.  Nou, gekker heb ik het nog niet meegemaakt. (leuker ook niet, ha, ha.)

De spullen, inclusief de gratis geschenken, gingen uiteraard keurig terug (hoewel mijn dochter zich wel afvroeg of de “wok” wel op de plaats van de koekenpan zou passen?). Ik had nog geopperd om ze cadeau te geven aan iemand anders, maar daar waren deze onbenullige dingen nog veel te duur voor (41 euro!)

Één ding was echter wel positief, zowel mijn dochter alsook mijn moeder, hebben onbetaalbaar veel plezier gehad met het uitproberen van deze “enorm handige” keukenhulpen. En de bijbel zegt in Spreuken 17:22a : Een vrolijk hart bevordert de genezing. Ik moest aan deze tekst denken toen ik ze zo hoorde lachen door de telefoon en och, misschien is het wel goed om eens wat vaker en wat meer plezier te hebben en te maken en niet alles zo ernstig of negatief op te vatten…toch?

Lachen is zowaar gezond,
we doen het veel te weinig,
terwijl je achteraf soms denkt:
och, dat was tóch wel geinig.
Het is ook veel relaxter
om gewoon eens blij te zijn,
bovendien, zo leert Gods woord,
maakt het een einde aan je pijn.