Ik draag een bril en van het ziekenfonds mag ik iedere drie jaar een andere bril bestellen, wat ik dan ook doe. Als je dan in zo’n zaak komt, dan is daar een ruime keuze van monturen, en veel daarvan kun je eventjes proberen, om te kijken hoe het montuur je staat. Aan dat montuur wordt dan de meeste aandacht besteed, want het moet wél leuk staan natuurlijk. Eigenlijk best merkwaardig hè? Want je kunt nóg zo’n leuk montuur hebben, als de glazen niet goed zijn dan heb je niets aan de hele bril. Een montuur dient alléén om een bril gestalte te geven. Zonder montuur zou een bril geen bril zijn, dan zou je slechts losse glazen hebben. Het montuur is ervoor bedoeld om de glazen vast te houden en de glazen én het montuur worden dan tezamen tot één bril. Maar dat montuur is toch ook belangrijk, want dat is hetgeen dat de mensen het eerste zien als ze mij aankijken. En daarom wil ik toch wel graag dat dat er leuk en aantrekkelijk uitziet.

Over de Here Jezus wordt geprofeteerd in Jesaja 53:2b : Hij had gestalte noch luister, dat wij hem zouden hebben aangezien, noch gedaante, dat wij hem zouden hebben begeerd.

Misvormd door onze zonden was Hij, Hij had gestalte noch luister. Er was niemand die jaloers op Hem was, niemand die zich graag in Zijn plaats zou wensen. De volgelingen díé Hij gemaakt had, bleven op veilige afstand van Hem toen het tijd was geworden om Zijn kruis op Zich te nemen. Zelfs Zijn discipelen waren bang en lieten Hem alleen…Hij had geen gestalte, Hij werd door de mensen niet hérkend of érkend. Er was niemand die Hem vasthield, en uiteindelijk moest zelfs Zijn Vader Hem alleen laten, Hem loslaten.

In het nieuwe testament schrijft Paulus een brief aan de Galaten en dan schrijft hij in Gal.4:18-19 : Nu is het goed dat er ijver getoond wordt in het goede, mits te allen tijde en niet alleen, wanneer ik bij u ben, mijn kinderen, ter wille van wie ik opnieuw weeën doorsta, totdat Christus in u gestalte verkregen heeft.

Het is dus de bedoeling dat die Jezus, die destijds noch gestalte, noch luister had, in óns gestalte gaat krijgen. Het is de bedoeling dat Hij en ik, Hij en jij, een echte en hechte éénheid gaan vormen. Dat wij Hem in ons leven groter laten worden en dat wij alleen nog maar dienst doen als het “montuur”. Wij mogen de Here Jezus “vasthouden” in ons leven, ervoor zorgen dat anderen Hém zien als ze ons aankijken. En tegelijkertijd werkt het ook tweeledig, want wij mogen, doordat wij de Here Jezus vasthouden in ons leven, de dingen die er om ons heen zijn, veel scherper en duidelijker zien. Als je gewend bent aan een bril en je hebt hem een keer niet opgezet, dan zul je merken dat je veel dingen over het hoofd ziet en daardoor bijvoorbeeld ergens over kunt struikelen, of in een punaise trappen ofzo. Ook kun je dingen niet goed lezen, boeken, brieven, teksten op je computer.. In de geestelijke wereld is het ook zo, als wij de Here Jezus gestalte geven in ons leven, door Hem en alles wat bij Hem hoort werkelijk alle ruimte in ons leven te geven, dan gaan de mensen dus van buiten al zien dat Hij ons hart bezit, tevens is het zo dat we door de kennis die we opdoen, veel alerter zijn, gevaar opmerken, maar ook het verdriet en de pijn die in de harten van de mensen leeft, waardoor we Zijn liefde door ons heen mogen uitdelen aan anderen. In Opwekking staat een lied en dat zegt:

Wij willen dat Jezus wordt verhoogd,
zodat Hij gezien wordt in ons land
en ieder erkennen zal dat Hij
de weg en de waarheid is.

Mooie tekst hoor, maarre…eerlijk gezegd zegt dit mij niets…dit is nou zo’n typische tekst die iedere “christen” (óók ik) onbekommerd kan zingen. Je hoeft er niets voor te doen, niets voor in te leveren en tóch zing je de waarheid. Want tenslotte “willen” we dat allemaal wel, ja toch? Om het even wat te illustreren: Mijn kinderen zijn inmiddels allemaal het huis uit maar toen ze nog thuis woonden maakten ze allemaal, zonder uitzondering, een puinhoop van hun kamer. Soms kon je er echt geen stap binnen zetten want dan trapte je overal op hun spullen. Overigens is het allemaal goedgekomen toen ze op zichzelf gingen wonen hoor (er is dus nog hoop 😉 Maar stel dat ze nog wel thuis woonden en dat één van mijn kinderen een gigantische puinhoop in zijn/haar kamer heeft, en iedere dag hoor ik hetzelfde liedje,

Ik wil graag mijn kamer opruimen
zodat dat gezien wordt in ons huis,
en ieder erkennen zal dat ik
zo schoon en zo netjes ben:-)))

En iedere dag weer kijk ik in die puinhoop die nóóit opgeruimd wordt.  “Ik wil het écht hoor mam”…kom op zeg, is dit geloofwaardig? of is dit pure luiheid en gemakzucht en onverschilligheid? Die netheid krijgt pas gestálte als de kamer er opgeruimd uit gaat zien.

Het kost energie én tijd én moeite om Christus in ons en dóór ons heen gestalte te laten krijgen, maar wat heerlijk áls dat gebeurt, en dat Hij dan gezien wordt, niet in de eerste plaats in ons land…..welnee, dat is véél te lekker ver weg, nee, in óns wil Hij gezien worden, in jou en in mij.

En hoe meer mensen Hem gestalte laten aannemen in hun leven, hoe meer Hij ook gezien zal worden in onze gezinnen, in onze straat, in onze familie en kennissenkring én dan uiteindelijk ook in ons land.

Wat wél werkt en wat wél indruk maakt en wat wél gezien wordt?  Misschien het volgende:

bid en werk

Ik verhóóg de Here Jezus in mijn leven,
in mijn denken en mijn doen, met heel mijn hart,
want ik wil graag dat Hij gezien wordt door mij heen
en dat elk ander een relatie met Hem start.
Dáárom ga ik aan de slag om Hem te dienen
met álle liefde die ik steeds weer voor Hem voel,
dat Hij gestalte krijgt in heel mijn aardse wezen,
daar werk ik aan, want dát is mijn uiteind’lijke doel!