Het was nog in mijn oude huis, ik liep op een zaterdagmiddag de trap op naar boven en bovenaan de trap gekomen keek je recht in twee slaapkamers, die naast elkaar lagen. De ene kamer was licht en zonnig en de andere kamer was grijs en halfdonker, zonder een spoortje zonlicht. Het was mooi om te zien. Het kwam natuurlijk doordat er een muur tussen de twee kamers lag en de ene kamer lag dan aan de voorkant, waar het zonnetje scheen, en de ander kamer aan de achterkant alwaar een grote massa grijze wolken dichterbij kwam. Het is wel leuk om over zoiets een beetje te filosoferen en zodoende kom je dan op allerlei gedachten. Bijvoorbeeld bedacht ik me dat, als je die tussenmuur zou weghalen, wél de zon van de ene kamer de andere zou kunnen binnenschijnen, maar andersom is niet mogelijk, de duisternis zou niet het zonnetje van zijn plekje kunnen verdringen. Interessante gedachte nietwaar?

Ik heb weleens gehoord dat duisternis het ontbreken van licht is. En als je goed nadenkt is dat waar. Daar waar licht is, kan nooit duisternis zijn, alleen dán als we dat licht zouden buitensluiten. Als ik op klaarlichte dag de gordijnen dichtdoe, wordt het donker in huis. Door dit licht dus buiten te sluiten kan het donker wórden. Anderzijds, als het donker is, hoef je bijvoorbeeld maar een lucifertje aan te steken om licht te maken en zo de duisternis te verdrijven. Als je dit bedenkt en tot je door laat dringen is dat een zeer krachtige gedachte.

Ik weet niet of je weleens hebt gemerkt in je eigen leven dat op sommig gebied je de zegen van de Here zozeer mag ervaren, terwijl er anderzijds plaatsen zijn waar geen doorkomen aan is….? Het kan gebeuren dat je daar zelf de hand in hebt, of het kan ook zijn dat er dingen zijn gebeurd in je leven die min of meer in een vergeethoekje zijn geraakt. Dingen die een schaduw veroorzaken over je leven.

Psalm 43:3-5 zegt: Zend Uw licht en Uw waarheid; mogen die mij geleiden, mij brengen naar Uw heilige berg en naar Uw woningen, zodat ik kan gaan tot Gods altaar, tot de God mijner jubelende vreugde, en U love met de citer, o God, mijn God! Wat buigt gij u neder, o mijn ziel, en wat zijt gij onrustig in mij? Hoop op God, want ik zal Hem nog loven, mijn Verlosser en mijn God! 

Inmiddels hééft God Zijn Licht en Waarheid gezonden, namelijk de Here Jezus, Die van Zichzelf getuigt dat Hij Hét Licht der wereld is én ook De Weg, Dé Waarheid en Het Leven. De duivel verspreidt leugens en duisternis maar wij willen dát Licht en die Waarheid in ons leven en we willen geen enkele schaduw meer toelaten! En als er dan toch schaduwen in ons leven zijn dan mogen we Gods Geest vragen ons hart te doorzoeken zodat de dingen die dit veroorzaken duidelijk worden en we er iets mee kunnen doen opdat Gods licht ruim baan in ons heeft.