Jezus laat een storm bedaren.
Hij stapte in de boot en ging met Zijn discipelen naar de overkant van het meer.
Terwijl zij overvoeren, stak er plotseling een hevige storm op. De golven waren zó hoog dat ze over de boot sloegen. Jezus lag te slapen en werd er niet wakker van.
De discipelen werden zó bang, dat zij Hem wakker maakten. “Here” schreeuwden ze. “Red ons! Wij vergaan!” Jezus zei:”Waarom zijn jullie zo bang? Hebben jullie zo weinig vertrouwen?” Hij ging staan en zei tegen de wind en de golven dat zij moesten ophouden. Het werd doodstil. De discipelen wisten niet wat ze zagen. “wie is Hij toch?” vroegen zij zich af. “Zelfs de wind en de golven doen wat Hij zegt!”
Matth.8:23-27 (Het Boek)

Mooi verhaal hè? Ik vind het een begrijpelijke reaktie van de discipelen, ik zou ook vreselijk bang worden als ik in een bootje aan de golven overgeleverd was.
Maar in dit bootje was de Here Jezus óók, en Hij was niet bang, Hij lag heerlijk en rustig te slapen, en Hij werd er niet eens wakker van.
En dan gaan de discipelen Hem wakker máken en ze schreeuwen het uit van angst, Here wij vergaan!!! Voor hun stond het vast, ze zouden vergaan, maar tóch maken ze de Here Jezus dan wakker en roepen tegen Hem “Red ons” dus ze hebben nog hoop dat Hij ze zal kunnen redden van de ondergang. En Hij dóét dat ook, Hij brengt de storm tot bedaren, Hij brengt rust.

En ik moet er zo aan denken, óók in ons leven kan de storm soms tekeer gaan, en óók wij kunnen van tijd tot tijd bang zijn dat ons scheepje zal vergaan, zóveel storm kan het vast niet verdragen… Maar als wij de Here Jezus in ons leven hebben, dan hóéven we eigenlijk niet bang te zijn.
Als Hij door de discipelen wakker gemaakt wordt, dan is het eerste wat Hij zegt: “hebben jullie zó weinig vertrouwen?” Met andere woorden, als ze wél vertrouwen hadden gehad, dan hadden ze niet in paniek hoeven te raken, maar dan waren ze in de rust gebleven.

Je kúnt temidden van de storm, zélf tot bedaren komen door je vertrouwen op Hem te stellen, Hij is altijd bij je en dát te weten geeft rust.
En dit bedaren is mensenwerk, het is aan ons om ons vertrouwen op Hem te stellen, dat is een keus die je maakt.
Echter om de stórm om je héén tot bedaren te brengen, dát is het werk van de Here.
Hém mogen we aanroepen en Hij wil de storm, die om ons woedt, tot bedaren brengen en de rust laten weerkeren. Mooi vind ik dat!!

Mijn levensscheepje vaart maar voort
soms dwars door stormen heen,
en hóé de stormwind loeit en blaast
ik ben toch nooit alleen?
Waarom ben ik toch vaak bevreesd
dat mijn scheepje zinken zal?
De Here is óók mee aan boord
en Hij gebiedt Zijn rust… Overal!