Want God, Die gezegd heeft: “Laat er licht in de duisternis zijn”, heeft in de duisternis van onze harten geschenen en ons doen inzien dat Zijn heerlijke glans van Jezus Christus afstraalt. Maar deze kostbare schat hebben wij in kwetsbaar aardewerk, ons lichaam. Iedereen kan zien dat de buitengewone kracht in ons niet van onszelf maar van God is. Wij worden van alle kanten bestookt, maar zitten niet in het nauw; wij krijgen veel moeilijkheden te verduren, maar worden niet wanhopig; wij worden vervolgd, maar God laat ons niet in de steek; wij worden neergeslagen, maar
staan telkens weer op. 2 kor.4:6-9 (Het Boek).

Wat een mooie boodschap, een kostbare schat in kwetsbaar aardewerk, ons lichaam, onze menselijke natuur, ik moest er zo aan denken dat mensen die aardse schatten bezitten, en dat kan van alles zijn natuurlijk, sieraden, kunstwerken, schilderijen, noem maar op, die meestal bewaren in dikke kluizen, achter slot en grendel, daar waar niemand erbij kan komen.
En hier wordt ook gesproken van een schat, maar dan eentje die in kwetsbaar aardewerk wordt bewaard, ons menszijn, in al zijn zwakheid.
En misschien is dat nou júíst wel met een speciale bedoeling, want ik heb vroeger bij de bank gewerkt, en daar hadden we beneden ook een hele grote kluis, en daar zat een hele dikke deur voor van vele centimeters dik, en niemand kon zien wat er achter die dikke deur verscholen zat.
En bij ons is het juist de bedoeling dat de mensen om ons heen wél zien wat er in ons binnenste aanwezig is.
En als ik hier dan lees over “kwetsbaar aardewerk” dan denk ik dat het misschien weleens de bedoeling is, dat dat aardewerk kapot zal gaan, dat het zal bréken, zodat nóg meer de inhoud zichtbaar zal worden…
Ons menselijk omhulsel, dat het Goddelijke in zich draagt, het zwakke, dat vanbinnen sterker is dan wát dan ook, want hier staat ook dat we veel te verduren hebben, maar dat we tóch sterker kunnen zijn dan alles wat er op ons afkomt.

Hij die in ons woont is sterker dan wát dan ook, en in onze eigen menselijke kracht brengen we niets voor elkaar, maar als we Hem de ruimte geven om in- en door ons Zijn werk te doen dan zal Zijn kracht in alle dingen openbaar worden. Als we onszelf door Hem laten verbreken, dat kwetsbare aardewerk, dan zal dés te meer de kracht, die in ons is, openbaar worden.

Jesaja 57:15 zegt: Want zo zegt de Hoge en Verhevene, die in eeuwigheid troont en wiens naam de Heilige is: In den hoge en in het heilige woon Ik én bij de verbrijzelde en nederige van geest, om de geest der nederigen en het hart der verbrijzelden te doen opleven.

God heeft een schat in mij gelegd
een schat die men mag vinden,
een schat die zichtbaar wezen moet
voor zienden én voor blinden.
Want júíst diegeen die nog niet ziet
moet ’t aan mij kunnen merken,
daarom wil ‘k Zijn kracht en liefde steeds meer
door mij heen laten werken.