14 juni 2007
Mijn broer en zijn gezin zijn tien jaar werkzaam geweest in de zending in Brazilië. Ook hier in Nederland zijn ze nog veel bezig voor- en met deze zendingsorganisatie. Momenteel zijn ze voor een paar weekjes terug in Brazilië alwaar zij op verschillende plaatsen het zendingswerk bezoeken en ook gemeenten en voorgangers waarmee ze altijd hebben samengewerkt. Mijn broer houdt een soort van dagboekje bij waarin hij de dingen opschrijft die ze meemaken. Zo had hij afgelopen zaterdag ook weer een aantal belevenissen opgeschreven en één van de verhalen sprak me zó aan dat ik dat hier, met jullie, ook zou willen delen.
Heer, laat mij zien zoals U ziet…
Terwijl ik hem in mijn armen neem vraag ik hem: “en hoe gaat het tegenwoordig met je verkering?” Dat is namelijk zijn lievelings onderwerp. Met een brede, stoere grijns die me in staat stelt om de laatste stompjes van zijn wegrottende gebit te tellen vertelt hij me dat alles naar wens gaat. Lindomar, mijn grote vriend is al 32 jaar en woont in Carmésia bij zijn ouders thuis. Alleen wonen kan ook niet, want hij heeft het syndroom van Down en hier in Brazilië bestaat er bijna geen begeleiding voor zulke mensen. Ik hou van hem en hij is altijd blij om mij weer te zien. Maar vandaag is hij een beetje triest. We zijn allemaal een beetje triest, omdat Orestes, Lindomar’s vader ons net verteld heeft dat zijn suikerziekte zo ver gevorderd is dat hij bijna blind is. Hij heeft goede dagen en slechte dagen en vanmorgen toen hij zijn ogen opendeed wist hij gelijk dat dit een slechte dag zou zijn… Orestes is altijd een kostbaar instrument geweest in het koninkrijk van God, onvermoeibaar en altijd bereid om mensen te helpen waar dat nodig mocht zijn. Nu komt hij bijna nergens meer en de gemeente lijdt hieronder. Hij kan zelfs zijn geliefde bijbel niet meer lezen. Mijn stem breekt als we allemaal om hem heen gaan staan en met elkaar bidden voor genezing en voor Gods hulp voor dit mooie gezin. Een operatie kan misschien nog uitkomst geven, maar het ziekenfonds heeft hem al twee jaar geleden op een wachtlijst gezet en hij weet niet hoe lang hij nog zal moeten wachten. Waarschijnlijk zal de operatie menselijkerwijs gesproken te laat komen, tenzij hij partikulier geholpen wordt, maar dat kost natuurlijk een hoop geld en dat heeft hij niet. Wilt u meebidden voor Orestes en Alexina, zijn vrouw? En natuurlijk ook voor Lindomar die uiteindelijk toch nog een glimlach tevoorschijn tovert als hij ons zijn spierballen laat zien………
De wens die mijn broer boven dit stukje heeft geschreven is mij uit het hart gegrepen, maar tegelijk met de wens om te mogen zien zoals de Here ziet, is het ook zo dat we dan gaan “voelen zoals Hij voelt” en wanneer je dat ervaart, zoals ik dat ook heb ervaren, kun je niet anders dan ook daadwerkelijk iets hiermee doen. Ik heb meteen gereageerd en aan mijn broer gevraagd op welke manier ik geld kan overmaken voor deze man, Orestes, en inmiddels heb ik nu een rekeningnummer waarop ik voor hem een bedrag heb overgemaakt, maar ik was er nog verder over aan het nadenken, want je zou zó graag meer doen, en ik heb gisteren, door het verhaal verder te vertellen, al een paar extra toezeggingen gekregen van mensen die ook wat voor Orestes willen geven. Maar ook hier wil ik zo graag een oproep doen voor deze man, weet je, het woord dat mij in gedachten kwam toen ik dit stukje las was het volgende: Mattheus 25vanaf vers 31 daar gaat het erover dat de Here Jezus al die dingen opsomt, “Ik had honger en je hebt Me te eten gegeven, en Ik was naakt en je hebt Me gekleed en Ik was ziek en je hebt Mij bezocht enz..” en dan zeggen de mensen, wanneer hebben wij dat dan gedaan? En het antwoord dat de Here Jezus dan geeft is in vers 40:Voorwaar, Ik zeg u, in zoverre gij dit aan één van deze Mijn minste broeders hebt gedaan, hebt gij het Mij gedaan. Het is een eer wanneer we iets mogen betekenen voor anderen, maar tegelijkertijd word je daar dan zelf zó enorm blij van en zéker als je dan deze woorden leest die de Here Jezus zelf uitspreekt, toch?
Wanneer je wellicht ook geraakt bent door het verhaal van Orestes dan zou het in de eerste plaats natuurlijk heel fijn zijn als je ook voor hem zou willen bidden, maar als je daarnaast iets voor hem zou willen en kunnen geven, dan is dit het rekeningnummer waar je voor hem iets kunt overmaken. Vergeet dan vooral niet erbij te zetten dat het speciaal voor Orestes is.
* rekeningnummer 48.24.21.819
* t.n.v. St.Evangelische Zending Brazilië te Stadskanaal
* o.v.v. speciale gift voor Orestes
Ik vroeg U Here, om te zien
datgene dat U ziet,
maar toen U mijn blik leidde
bleef het daarbij niet.
Met ontferming werd ik bewogen
en ik voelde daar Uw vraag:
“Wil jij, Mijn kind, Mijn handen zijn,
ze leggen om een hart vol pijn
en zo tot zegen zijn vandaag?”