Vandeweek heb ik met 2 van mijn dochters een tripje naar Duitsland gemaakt. Het was echt supergezellig en we hebben er alle drie ook met volle teugen van genoten! Het weer was prima, droog en niet al te warm, klein beetje wind af en toe maar dat was wel lekker. Lekker op terrasjes gezeten, genoten van al het moois én lekkers uiteraard, en al met al gewoon een heleboel gezelligheid met elkaar.

In de binnenstad kwamen we herhaaldelijk Zorro tegen. Althans, een “wannabe” dat moge duidelijk zijn. Hahaha, deze man had zich een paard omgehangen waardoor het moest lijken alsof hij er op zat, over beide flanken bungelden onwaarschijnlijk kleine beentjes die totaal niet in verhouding waren met de rest en aan zijn voeten, (die onder het “paard” ofwel het paardentafelkleed, uitstaken) had hij een soort zeer ongemakkelijk uitziende “hoefjes” aan en uiteraard droeg hij een Zorromasker. En zo klikklakkerde hij vrolijk door de binnenstad. We zijn hem meermaals tegengekomen en ik had wel met hem te doen, hij kon natuurlijk nergens gaan zitten met dat paard om, en om dan zo’n hele dag rond te galopperen op van die nare hoefjes, die man moet kapot geweest zijn aan het einde van de dag.

Weet je, soms kunnen wij ook weleens een “Zorro” proberen te zijn. We proberen dan iemand anders dan wijzelf te zijn. Bijvoorbeeld als je je in gezelschap net zo probeert te gedragen als die vrolijke vriendin die altijd alle aandacht krijgt, of als je je in je werk uitslooft zodat je misschien ook eens geprezen wordt, of als je niet wilt onderdoen voor anderen die een goede baan en inkomen hebben en je hebt alleen daar nog je focus op, of noem het maar op. Je probeert een ander “om te hangen” zet je masker op en probeert te lopen op schoen die niet passen en het uiteindelijke resultaat is dat je er alleen maar doodmoe van wordt.

God heeft ieder mens gevormd in de moederschoot, Hij heeft ons gemaakt en Hij wil ook met een ieder van ons een eigen weg gaan. Maar het belangrijkste is dat Hij óns heeft gemaakt, jou en mij, met de bedoeling dat we onszélf zouden zijn, gevormd naar Zijn beeld en gelijkenis. We zijn niet bedoeld om gelijkvormig aan een vriendin, familielid, voorganger of wie dan ook te worden, nee we zijn bedoeld om onszélf te zijn. En als we niet tevreden zijn met wie we zijn of waar we staan in de maatschappij dan mogen we dat met Hem bespreken maar het is nooit de bedoeling dat we proberen om iets of iemand te zijn die we niet zijn.

Het geeft rust als we gewoon onszelf durven zijn, als een last die van je schouders glijdt. Zoals Zorro ‘s avonds zijn paard uittrekt en alleen nog maar zelf overblijft, zo mogen ook wij gewoon heerlijk onszelf zijn in Gods nabijheid. Elk moeten, elke gejaagdheid, het is niet nodig en het put alleen maar uit.

Me and my girls.

De Here God heeft ons stuk voor stuk gemaakt, Hij wil ons leiden door middel van Zijn Heilige geest en wij? Wij mogen Hem danken en eren om de grote dingen die Hij heeft gedaan. Hij maakt geen fouten, Zijn handen maken alleen maar kunstwerken. Jij en ik zijn kunstwerken van Zijn hand en daarom is het misschien een goed idee om deze dag en alle volgende dagen de dag te beginnen met Hem daarvoor te danken en te zeggen: