Het is toch wonderlijk hoe onze zorgen van vandaag, morgen ineens in het niet kunnen zinken omdat er dan veel grotere zorgen kunnen zijn. Ik zat daar vanavond zo over na te denken. Ik hoorde eens zo’n wijze uitspraak: “De mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest maar dat nooit op komt dagen, zo heeft hij meer te dragen dan God te dragen geeft”.

Wij weten niet wat de dag van morgen zal brengen, wij weten niet eens wat het volgende uur zal brengen en het helpt ons niet om ons zorgen te maken, de Bijbel leert ons dat wij, door ons zorgen te maken, geen el aan onze lengte kunnen toevoegen, met andere woorden, het helpt ons geen stap verder. Anderzijds roept de Bijbel ons op om onze zorgen te brengen bij de Here God. “Werpt al uw bekommernis op Hem want Hij zorgt voor u” (I Petr. 5:7) is ook zo’n uitspraak. Dat klinkt wel heel gemakkelijk en als je diep in de zorgen zit, dan is het allesbehalve gemakkelijk om daadwerkelijk die zorgen van je af te “werpen”. Ik vind dat tenminste wel moeilijk hoor en vooral als het om heftige dingen gaat. Tóch geeft het woord van God ons niet voor niets dit advies, en dan mag ik ook zeggen dat ik uit ervaring weet dat áls ik dan met mijn zorgen naar de Here toega, Hem mijn angst en nood bekend maak, ik ook mag voelen hoe Hij Zijn vrede in mijn hart legt. En dan komt er vanzelf een lied van dankbaarheid in je hart, want God is een God van trouw en Hij zal ons vertrouwen nooit beschamen. Vele jaren geleden heb ik een lied gemaakt en een stukje daarvan wil ik voor vandaag meegeven.

Hij heeft gezegd: vertrouw gerust op Mij,
wees niet bevreesd want Ik ben steeds nabij,
Ik houd je hand omvat, op ’t smalle ruwe pad,
kijk naar omhoog en wees verheugd en blij.

Al lijkt soms alles donker om mij heen,
dan weet ik toch: Hij laat mij nooit alleen,
in ‘r duister van de nacht, ervaar ik het meest Zijn kracht,
een trouwere Vriend als Hij is er geen!