Psalm 138. De Here is zo getrouw als sterk. (Van David.)

Ik zal U loven met mijn ganse hart, in de tegenwoordigheid der goden zal ik U psalmzingen. Ik zal mij nederbuigen naar Uw heilige tempel en Uw naam prijzen om Uw goedertierenheid en trouw, want gij hebt, om Uws grote naams wil, Uw toezegging heerlijk gemaakt. Ten dage dat ik riep, hebt Gij mij geantwoord, Gij hebt mij bemoedigd met kracht in mijn ziel.

Alle koningen der aarde zullen U, o Here, loven, wanneer zij de woorden van Uw mond gehoord hebben; zij zullen zingen van de wegen des Heren, want de heerlijkheid des Heren is groot. Want de Here is verheven, en Hij aanschouwt de nederige, maar de hovaardige kent Hij van verre.

Wanneer ik wandel temidden van benauwdheid, behoudt Gij mij in het leven; tegen de toorn van mijn vijanden strekt Gij Uw hand uit, en Uw rechterhand verlost mij. De Here zal het voor mij voleindigen, o Here, Uw goedertierenheid is tot in eeuwigheid. Laat niet varen de werken Uwer handen.

De woorden waarmee David hier begint, zijn woorden die getuigen van een waarachtige liefde en toewijding. “Ik zal U loven met mijn ganse hart” dus met alles wat in hem is, maar dan zegt hij: “in de tegenwoordigheid der goden zal ik U psalmzingen”. Hij spreekt hier een machtige belijdenis uit, hij zegt: Ik ben niet van plan om mij te búígen voor die andere goden, ik ben niet van plan om ze achterna te lopen, nee, ik kíés voor de Énige echte God, de God van Israël. En Zijn naam maak ik groot temidden van alle “nep-goden”.

Vervolgens gaat hij de Here groot maken, door al zijn grote daden te vertellen, David is heel wat keertjes uit de benauwdheid gehaald, en daar is hij zó vol van dat hij het overal wil rondbazuinen. Mooi, dat hij zegt dat God hem hoorde toen hij riep, en dat Hij hem heeft bemoedigd met kracht in zijn ziel. De ziel die de graadmeter is van het lichaam en de geest, als het de ziel welgaat, gaat het ook het lichaam en de geest wel. Dáárom is het dat God júíst die zíél zo bemoedigd. Ik vind het mooi dat David dit doet, dat hij God dankt voor alles wat Hij voor hem gedaan heeft. Hoe vaak gebeurt het niet dat wij óók roepen in onze benauwdheid, en als God dan hoort en helpt, zijn we het vaak ook weer al te snel vergeten.

De Here aanschouwt de nederige, maar de hovaardige kent Hij van verre. Ik heb weleens vaker gezegd dat je alleen met reine handen en een rein hart bij God in de buurt kunt komen, hier wordt gezegd dat God de hovaardige van verre kent. Dit komt omdat iemand die hovaardig is, trots en verwaand is, hoogmoedig, en dat is een zondige houding naar God toe, en dáárom blijft een hovaardige op afstand. Iemand die nederig is echter, is iemand die op de Here Jezus lijkt, Hij zegt van zichzelf in Matth.11:29 : Want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart.

Dan het laatse stukje uit Psalm 138, waar David zegt: De Here zal het voor mij voleindigen, o Here, Uw goedertierenheid is tot in eeuwigheid. Dat vind ik ook zó mooi, want David kende de Verlosser nog niet, en tóch had hij zóveel vertrouwen in de Here God, zijn hemelse Vader, dat hij op dat moment al zijn volledige vertrouwen uitspreekt en met een zékerheid in zijn hart dúrft te zeggen dat de Here het zál voleindigen. Hij weet niet hoe, niet wanneer, niet waar, hij weet niks, slechts één ding weet hij: mijn God zal overal voor zorgen, Hij zal overal in voorzien. Dáár zit kracht in, in zóveel vertrouwen. En wij weten inmiddels dat de Here Jezus daar aan dat kruis riep: Het is volbracht. Dáár worden de woorden van David realiteit, dáár is de bevestiging van zijn vertrouwen.

Deze God, is ook onze God en wij kennen, doordat wij de bijbel hebben, de uitkomst van Davids vertrouwen. Wij kennen ook nog zóveel andere verhalen waarin wij Gods grootheid kunnen zien. Wij kunnen ons geloof en ons vertrouwen deels baseren op resultaten uit het verleden die, in dit geval, ook ábsoluut een garantie voor het heden en de toemkomst bieden. En dan tóch… dúrven wij zó op Hem te vertrouwen… ?