Wat ben ik dankbaar dat we elke dag opnieuw, en zelfs zo vaak we maar willen, bij onze hemelse Vader mogen zijn. Dat we met alles bij Hem terecht kunnen en dat we Hem alles mogen zeggen en vragen. Dat is zoiets moois en kostbaars.

Soms kunnen er dingen in ons leven spelen waar we het moeilijk mee hebben, verlies, pijn, moeiten en zorgen. Deze dingen kunnen er voor zorgen dat we vandaag liever over zouden slaan en doorgaan naar morgen of volgende week of nog later. Het is vaak moeilijk om door de nood en de moeilijkheden van ons leven heen te moeten gaan, we zouden die confrontatie veel liever uit de weg gaan. Dikwijls is dan juist het uitzien naar morgen datgene wat ons staande houdt. Eigenlijk gebruiken we morgen dan om achter weg te schuilen. Morgen wordt alles anders, beter…

God schiep de dagen en uiteindelijk zijn het mensen geweest die er namen aan gegeven hebben maar voor God hebben alle dagen dezelfde naam, namelijk: Vandaag! Jawel, God schiep voor ons een toekomst, een hele rij “vandaag” aan elkaar geschakeld, maar ons ultieme toekomstbeeld is dat wij eenmaal bij Hem thuis mogen komen. Dát is iets om naar uit te kijken, om naar te verlangen. Maar voordat die dag komt is het belangrijk om één dag tegelijk te leven, om elke vandaag ook als zodanig te leven met alles wat er vandaag op ons pad komt of op ons bordje ligt. We mogen ook weten dat er van Gods kant uit óók elke dag iets op ons bordje gelegd wordt, nieuwe kansen, nieuwe zegeningen, nieuwe mogelijkheden, en die mogen we benutten om ook anderen te laten weten dat er een God is die van hen houdt, die voor hen wil zorgen en die van alle dingen afweet!

Als U “morgen” weg zou nemen
zou er geen vandaag meer zijn
zouden er geen bloemen bloeien
kwam er geen einde aan de pijn
Maar voor ons schiep U een toekomst
schiep U warmte, schiep U licht
zodat wij elke dag weer uitzien
in een prachtig vergezicht.

—

Elke dag brengt nieuwe kansen
nieuwe hoop en nieuwe moed
elke dag brengt groei en leven
en dat doet ons, mensen, goed.
Jammer dat zovelen denken
dat U oorlog schiep en pijn
dat U onvolmaaktheid schiep
die deze wereld kapot doet zijn.

—

Uw Vaderhart huilt om ‘t verlorene,
dit was werkelijk nooit Uw wil,
maar omdat de méns mag kiezen
blijft U noodgedwongen stil.
Wij mogen Uw stem vertolken,
ja, U tonen door ons heen,
voor een wereld zo gebroken
bent U het antwoord, U alleen!

—

Wat kunnen wij naar morgen uitzien
wanneer vandaag soms pijnlijk is,
morgen in het heden vangen
weg met pijn en met gemis.
Maar hoewel wij toekomst hebben
en een uitzicht schoon en fijn,
wilt U juist vandaag ons helpen
onze Heer en Trooster zijn.

—

U schiep gisteren en morgen
en precies daar tussenin
leven wij vandaag ons leven,
is elke dag een nieuw begin.
Gisteren ligt in ‘t verleden,
vandaag het heden, hier en nu,
morgen steeds een nieuwe dag
tótdat die morgen komt, bij U!