II Kor.3:18 : En wij allen, die met een aangezicht, waarop geen bedekking meer is, de heerlijkheid des Heren weerspiegelen, veranderen naar hetzelfde beeld van heerlijkheid tot heerlijkheid, immers, door de Here die Geest is.

Soms vraag ik me af, hoe komt het dan dat wij christenen, hoewel we wel het verlángen hebben om steeds meer op de Here Jezus te gaan lijken en ook graag naar het beeld van Hem willen veranderen, daar zó weinig voor over hebben?

Oh ja, aan de buitenkant zien we er best wel vroom uit en voldoen we aardig aan het heersende beeld dat er bestaat van hoe een christen eruit behoort te zien. Maar vanbinnen is het vaak een puinhoop. Dat klinkt niet aardig, maar het is gewoon simpelweg de waarheid, want als dat niet zo was, dan zou het er heel anders uitzien binnen onze kerken en gemeenten, eerlijk is eerlijk! Maar het helpt ons geen steek verder. Ik denk aan het verhaal van Samuël, hoe hij op pad gestuurd werd om een nieuwe koning te gaan zalven. Dan komt hij bij de familie van David, en eerst komen al de broers voorbij en hoe mooi en sterk deze jongens er ook uitzien, en hoezeer Samuël elke keer denkt dat hij de goede voor heeft, God kijkt met andere ogen.

I Sam.16:7 : Doch de Here zeide tot Samuël: Let niet op zijn voorkomen noch op zijn rijzige gestalte, want Ik heb hem verworpen, Het komt immers niet aan op wat de mens ziet; de mens toch ziet aan wat voor ogen is, maar de Here ziet het hart aan. En dan uiteindelijk kwam daar David, een eenvoudige herdersjongen die uiterlijk totaal geen “koningsmateriaal” bezat, maar God zag wat er binnenin hem leefde, en dát was veel belangrijker. Ik denk dat ook wij véél behoedzamer met ons hart moeten omgaan, dat we véél selectiever moeten zijn met alles wat we dáár binnen laten. Dat we onszelf disciplineren om het goede voedsel te eten, geestelijk voedsel en dat we onszelf beschermen met het bloed van de Here Jezus en ervoor kiezen om nee te zeggen tegen dingen die niet goed zijn voor ons, zodat er een innerlijke schoonheid ontstaat die naar buiten toe zichtbaar wordt. Onze ogen zijn de spiegels van de ziel, en daarin kan een ieder lezen hoe het er vanbinnen uitziet. En uiteindeljik is het toch het verlangen van ons allemaal dat men in ons de Here Jezus kan zien? Dat wij veranderen naar Zijn beeld, zoals het oorspronkelijk ook bedoeld was toen God de mens schiep. We maken allemaal fouten, we doen allemaal weleens verkeerde dingen, maar toch mogen we bij Hem telkens opnieuw beginnen en weten dat Gods liefde voor ons nooit zal ophouden. Hij helpt ons, Hij bemoedigt ons en Hij is trots op ons. Daar word je blij van hè? Ik wel hoor.

Ik wil zo graag terug
naar toen U mensen maakte,
geschapen naar Uw beeld
bekleed met heerlijkheid.
U zei: Het is zéér goed
en dát was wat mij raakte,
de mens…….Uw Meesterwerk
verworden door de tijd……

Toch blijft Uw liefde groot
over ons mensenleven,
U geeft de moed nooit op
U helpt ons, maakt ons sterk.
En wát er ook gebeurt
hoe moeizaam het mag wezen,
U fluistert in ons oor:
jij blijft Mijn Meesterwerk!