Een lach op je gezicht,

een grap, een stoere blik,

maar niemand die je hart kan zien,

niemand… behalve Ik..

—

De morgen wordt net wakker

en de zon verspreidt haar gloed,

maar ze kan de kou niet weren

die jou verkillen doet.

—

Je hoofd zit vol met zorgen,

verdriet heeft je verstomd,

jouw nacht weet niet van wijken,

een morgen die niet komt.

—

Van buiten lijk je vrolijk,

maar de muur is al zo dik,

en niemand die erachter kan,

niemand… behalve Ik..

—

De stilte is vaak dreigend

geen mens die nog iets zegt,

maar Ik ben er en fluister zacht,

jawel, Ik ben er echt!

—

Ach, alles lijkt verloren,

diep vanbinnen klinkt jouw snik,

en niemand die het horen kan,

niemand… behalve Ik..

—

Laat Mij jouw zonlicht wezen,

geef Mij je zorg en pijn,

pak toch Mijn uitgestoken hand

en laat Mij je Helper zijn.