Mattheus 7: 13-14 Ga naar binnen door de nauwe poort. Want de poort en de weg die naar de ondergang leiden zijn ruim en breed, en velen gaan die weg. Maar de poort en de weg die naar het leven leiden, zijn nauw en smal, en maar weinigen vinden die weg.:

Adrian: (kucht) Eh, mag ik U iets vragen?

Jezus: (glimlacht) Wat je maar wilt.

Adrian: Kent U dat stukje over de kleine poort en de smalle weg en dat maar weinigen die vinden en zo?

Jezus: (ernstig) Ja, dat ken Ik wel, geloof Ik.

Adrian: (haalt diep adem) Nou, dat maakt me bang.

Jezus: (knikt nadenkend) Dat kan Ik begrijpen. Was er iets speciaals dat je wou vragen?

Adrian: U vindt het niet erg?

Jezus: Ik vind het nooit erg als iemand vragen stelt. Vind jij het erg als je antwoorden krijgt?

Adrian: Dat weet ik nog niet – het gaat me erom: wat is de nauwe poort, wat is de smalle weg en – nou ja, hoor ik ook bij die weinigen?

Jezus: (na een lange stilte) Welk antwoord wil je hebben: het ingewikkelde of het simpele?

Adrian: (heel zachtjes) Het simpele alstublieft, dan kan ik het volgen.

Jezus: Goed, dan is Mijn antwoord op al die drie vragen ook weer een vraag.

Adrian: Zoiets dacht ik al.

Jezus: Als Ik nu zou opstaan en weglopen, en Ik zou aan jou niet vertellen waar Ik heen ging, of Ik ooit terug zou komen, wat Ik ging doen, of waar het allemaal op zou uitlopen – zou jij jouw hand dan in de Mijne willen leggen en met Me meegaan?

Adrian: (heeft opeens een droge keel) Hier en nu?

Jezus: Hier en nu. Zou je meegaan?

Toen ik dit opnieuw zo las vond ik het best wel confronterend. Als je er op die manier naar kijkt, als je deze vraag heel diep door laat dringen, wat zou dan jouw en mijn antwoord hierop zijn?

Adrian eindigt met een gebed:

Gebed: Jezus, U hebt gezegd dat U de Weg, de Waarheid en het Leven bent. Help me aan Uw hand te gaan.

Op dit gebed kan ik alleen maar “Amen” zeggen!

Ik wens je een mooie en gezegende dag toe.