7.

In Lucas 21 kunnen we lezen hoe de Here Jezus  een “Rede over de laatste dingen” houdt. Hij noemt in dit hoofdstuk allerlei dingen die staan te gebeuren in de laatste tijd zoals oorlogen, zware aardbevingen, hongersnoden en epidemieën, grote en verschrikkelijke tekenen aan de hemel. Dingen die deels al aan het gebeuren zijn, en die nog veel erger zullen worden. En één van de dingen die Hij ook zegt is dit:

Want Ik zal u mond en wijsheid geven, welke al uw tegenstanders niet zullen kunnen weerstaan of weerleggen. En gij zult overgeleverd worden, zelfs door ouders, broeders en verwanten en vrienden, en zij zullen sommigen van u doden om Mijns naams wil. Doch geen haar van uw hoofd zal teloor gaan; door uw volharding zult gij uw leven verkrijgen. Luc.21:15-19.

De Here Jezus noemt in dit stukje dingen die destijds ook aan Daniël en zijn vrienden werden gegeven. Wijsheid die al hun tegenstanders niet konden weerstaan of weerleggen en ditzelfde wordt dus ook aan ons beloofd. Toch wordt hier ook gesproken over het feit dat sommigen gedood zullen worden, terwijl we toch gisteren gelezen hebben in de spreuken dat je “onaantastbaar” bent als je op de Here vertrouwt. Zoals die vrienden in die hete oven ook onaantastbaar waren. Ik vind dit toch wel iets om over na te denken, omdat het zo belangrijk is voor deze tijd, voor de manier waarop wij ons leven leven en naar onze toekomst zien.

Als we naar het verleden kijken, dan zien we in het verhaal van Daniël dat God er altijd was, steeds bereikbaar voor Daniël en altijd met een luisterend oor en een helpende hand. Bij hem leek alles steeds goed te gaan, maar als we naar vandaag kijken, en dan vooral in de landen waar de christenen vervolgd worden, dan zien we dat er inderdaad grote wonderen gebeuren, maar dat er óók mensen moeten sterven om hun geloof.

Ik denk dat die “onaantastbaarheid” waar in de Spreuken over gesproken wordt, niet zozeer ons lichaam geldt, hoewel dat zéker ook gebeurt, maar ik denk dat het ook zeer zeker onze geest geldt. Ons geloof, dat wél beproefd, doch níét beschaamd wordt. Ik wilde deze dag speciaal eens hierbij stilstaan, omdat we nóg in een tamelijk vrij land leven als het gaat om het geloof. Maar we weten ook dat het niet zo zal blijven en dat de vervolging óók hier zal komen, het wordt allemaal al steeds meer aan banden gelegd, alsof er stilletjes een net wordt dicht getrokken. En dan is het zo belangrijk dat we deze tijd benutten om onze relatie te verstevigen, dat we onszelf oefenen in het schoon houden van ons hart en dat we versterkt en bemoedigd worden door Gods woord te lezen, en daarin steeds weer bepaald worden bij de grote daden die God door alle eeuwen heen gedaan heeft.

Ikzelf denk dat we in een belangrijke tijd leven en dat we aan alle kanten kunnen zien hoe de vijand meer en meer oprukt. Als we zien wat er allemaal in Israël gebeurt, dan kunnen we daar onze ogen niet voor sluiten. Israël, Gods oogappel, hét volk van God, het wordt van alle kanten belaagd en Gods hart gaat uit naar dit volk. Hoelang zal God Zich nog terughouden voordat Hij ingrijpt? Overal ter wereld is er van alles aan de hand, en God roept om werkers, arbeiders in Zijn oogst. laten we ons storten op onze “opleiding” zodat we klaar zijn om gebruikt te worden, sterk en standvastig, trouw en wijs, bereikbaar en beschikbaar, rein en heilig.

O God, geef mij een hart
vol van bewogenheid,
om anderen te redden
want nu is er nog tijd.
U bent op zoek naar werkers
die vol van wijsheid, trouw en kracht,
uitgaan om te oogsten
want bijna is het nacht.

Morgen verder.