Willekeurige bemoediging
  • Ut mooiste kedoo slot.
    De volgende morgen is het dan zover, de laatste veegdag en daarna krijgen de jongens hun mooie auto. De winkelier …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Een eenvoudige jongen 8.

the-story-of-daniel[1]

8.

Vandaag wil ik een stukje verder in het boek van Daniël, koning Nebukadnessar is gestorven, nadat hij door schade en schande en uiteindelijk door de genade van God, heeft erkend dat de God van Daniël de Enige God is(te lezen in Daniël 4). Zijn zoon is koning geworden, maar ondanks dat zijn vader God erkende als zijn God, deed deze zoon kwade dingen in de ogen van God. En daarom wordt hij “gewogen en te licht bevonden” en op dezelfde avond dat de Here God hem dit meedeelt, sterft de zoon van Nebukadnessar. Dan komt Darius aan de macht en ook deze koning geeft Daniël een hoge positie in zijn rijk en hij overweegt zelfs om hem het totale bestuur over zijn gehele koninkrijk te geven. De andere bewindslieden die onder zijn gezag komen te staan vinden dit maar niks en proberen hem op fouten te betrappen, en dan staat er in Dan.6:5b-6 : zij konden geen grond voor een aanklacht vinden of hem op een misstap betrappen, want hij was betrouwbaar en hij had nooit zijn plicht verzuimd of een misstap begaan. Toen zeiden die mannen: Met geen mogelijkheid zullen wij deze Daniël aanklagen, tenzij we iets zoeken dat verband houdt met de wet van zijn God.

Ik heb weleens een spreuk hier genoemd die ik mooi vond om te onthouden, en dat is deze: “Wij zijn de bijbel die de wereld leest”. In de tijd van Daniël was er nog geen bijbel, en de “wereld” leest óók geen bijbel, dus is het zaak om als “vertegenwoordigers” van God, op een zo goed en zuiver mogelijke manier om te gaan met alles wat van Hem is. Op een dusdanige manier dat die mensen, die geen God en geen bijbel kennen, tóch aan ons kunnen merken en zien dat wij anders zijn. Daniël deed dat, hij liet overal zien dat hij eerlijk, oprecht en betrouwbaar was, op zijn werk, in zijn persoonlijk leven en hierdoor maakte hij indruk op de mensen. Maar deze bewindslieden zochten naar fouten en als er dan van je geschreven staat dat er geen fout te vinden is en dat je geen misstap hebt begaan, dan ben je toch wel een heel uitzonderlijk mens, ik zou wensen dat dat van mij óók gezegd zou kunnen worden, maar helaas… ik moet nog veel leren :-)

De bewindslieden gaan naar de koning en op slinkse wijze krijgen zij het gedaan dat de koning een bevel uitvaardigt dat niemand, in 30 dagen tijd, een verzoek mag doen naar een mens of een god. Alleen de koning mocht gevraagd worden. Wendt men zich echter tóch naar een ander mens of een god, dan zou zo iemand in de leeuwenkuil geworpen worden.Dit alles wordt op schrift gesteld en ook Daniël hoort ervan. vers 11 : Toen Daniël hoorde van het besluit dat op schrift gesteld was, ging hij naar zijn huis. In zijn bovenvertrek had hij in de richting van Jeruzalem open vensters. Daar knielde hij neer, bad tot Zijn God en prees Hem, precies zoals driemaal per dag zijn gewoonte was.

Misschien herken je het volgende: Je gaat naar de Mc.Donalds, het is er druk en bijna alle tafeltjes zijn bezet. Je komt met je dienblaadje aangelopen en gaat aan een tafeltje zitten, je kijkt om je heen en je bidt, met je ogen open, een snel gebedje. Of je bent op je werk en in de lunchpauze, terwijl je collega’s van alles en nog wat bespreken (ook vaak niet al te nette dingen) prevel je snel, terwijl je voorover buigt om je broodtrommeltje uit je tas te halen, een gebedje. Dit zijn dingen die ik weleens van mensen gehoord heb. Terwijl ik dit schrijf vraag ik mezelf dan af of ik dit ook weleens zo gedaan heb, maar hoewel ik heus wel mijn dingen heb die ik moeilijk vind w.b.t. het getuigen van mijn geloof, is dit er niet één van. Ik weet nog dat ik 15 was toen ik tot geloof kwam en ik was meteen ook voor het eerst naar een christelijke jeugdvakantie geweest en daar had ik een klein speldje gekocht waarop stond “Jezus leeft”. Eenmaal terug van mijn vakantie heb ik dit speldje gedragen op mijn kleding. Ook naar mijn werk (ja ik werkte al op 15 jarige leeftijd). Ik weet nog dat mijn collega’s er grappen over maakten, de éne zei: Je zus leeft? en de ander zei: Jezus kleeft. Zelf hadden ze de grootste lol erover. Ik trok me daar niets van aan en vertelde enthousiast over de vakantie en over de vele weekenden die ik bij onze voorganger en diens gezin doorbracht. Enkele van zijn kinderen waren onze beste vrienden dus brachten we veel tijd samen door. Maar anderzijds vind ik het soms best moeilijk om mensen zomaar heel direct aan te spreken over het geloof, dan zoek ik tijdens het gesprek altijd naar een aanknopingspuntje waar ik dan op in kan haken. En dit gaat dan alleen nog maar over een zekere gene die je dan kunt hebben. In het geval van Daniël ging het om zijn leven. Maar Daniël dénkt er niet over om op een stiekem plekje te gaan bidden, want hij had gemakkelijk óók op een andere plaats, in een andere houding, met open ogen, zijn gebed kunnen prevelen zonder dat iemand er erg in gehad had. Daniël was voorspelbaar, iedere dag op dezelfde tijden ging hij naar die plek om God te aanbidden. Daarom ook wisten zijn tegenstanders precies op welke tijd zij zijn huis moeten binnendringen om hem op heterdaad te betrappen. En zo gebeurde het ook, Daniël werd daar aangetroffen terwijl hij bezig was om zijn God te loven en te prijzen.

In deze tijd wordt er vaak gezegd dat we ook “slim” moeten zijn, want, zo wordt er gezegd, wij moeten doen wat wij kunnen, en wat wij niet kunnen vult God dan wel in. Als ik dit gezegde terugschakel naar de positie waarin Daniël verkeerde, dan zou je kunnen zeggen, hij was dom. Als hij nou gewoon op andere tijden en manieren God aanbeden had, en ook een beetje stil enz, dan zou hij zijn leven zelf hebben kunnen redden. Bovendien, wat is nou 30 dagen op een mensenleven? Die kom je wel door. Maar Daniël had een afspraak met de Here God, driemaal per dag, op dezelfde tijden was hij op dezelfde plek te vinden. En niet alleen de mensen om hem heen wisten dat, maar óók God wist dat, en Hij keek al naar Daniël uit, elke dag opnieuw. Het was een plaats en een tijd van ontmoeting, de ene geliefde die de andere ontmoet. Dit was échte liefde, échte trouw, iets  waar ik een voorbeeld aan neem.

Psalm 50:14-15 : Offer Gode lof en betaal de Allerhoogste uw geloften; roep Mij aan ten dage der benauwdheid, ik zal u redden en gij zult Mij eren. Daniël hield zich aan zijn belofte, hij “betaalde” zijn gelofte. Niet onder dwang, maar uit liefde en uit een vrij hart. Wij maken ook weleens een afspraak met de Here God; oh Heer, als U mij dit geeft dán zal ik… vul maar in. Of we beloven om echt elke dag een tijd apart te zetten om Hem te aanbidden, maar ja, de ene keer moeten we weg, de andere keer komt er iemand op bezoek, of er wordt opgebeld, of wat dan ook.

Drie belangrijke dingen om te onthouden vandaag,
1. Áls we God iets willen beloven, moeten we ons er diep van bewust zijn wát we beloven en dan ook daadwerkelijk dóén wat we beloofd hebben. Óngeacht wat, want we hébben er nog weleens een handje van om te zeggen: och, de Heer begrijpt best wel dat ik nú even niet… of ben ik de enige die dit herkent?
2. Dan mogen we ook aanspraak maken op de belofte die God hier geeft, dat we Hem mogen aanroepen in de dag der benauwdheid en dat Hij ons zal uitredden.
3. Onze God is de allerhoogste God, we hoeven ons nooit te schamen en we hoeven óók nooit bang te zijn wanneer we in Zijn nabijheid zijn.

DanielPrayedAsWasHisCustom525x640[1]

 

Elke dag dezelfde plaats
en ook dezelfde tijd,

Daniël was er te vinden
óndanks de narigheid.
Hij was niet bang voor mensen
hij heeft zich nooit geschaamd,
hij toonde zich getrouw aan God
wát men ook had beraamd.

 

Morgen nog een stukje verder.

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


8 + = 13