Nu het door het ingaan van de zomertijd ’s avonds alweer wat langer licht blijft, is het best gezellig om met Simon nog even een rondje te doen zo vlak voordat de schemering invalt. Gisteravond ging ik na het eten lekker met hem wandelen, de temperatuur was nog prima, het was nog lekker licht, het rook al heerlijk naar voorjaar en al met al was het een prima wandelingetje.

Wat mij altijd opvalt zodra het een beetje lekker weer wordt, is dat iedereen ineens zin schijnt te krijgen in tuinieren. Ik had het vanuit mijn tuintje ’s middags al gehoord hoe er rondom gemaaid en gesnoeid werd en toen ik ’s avonds zo langs de tuinen liep zag ik overal nog bedrijvigheid en mooie tuinen. Ik vind het gezellig om zo die tuintjes eens te bekijken, sommige tuinen zijn echt schitterend, keurig gemaaid, de buxusboompjes zo mooi uniform geschoren, keurige plantenborders, geen onkruidjes te bekennen, hier en daar nog een gezellig boompje, echt helemaal af. En tegen het huis de stille getuigen van het harde werken, vuilniszakken vol tuinafval klaar om weggebracht te worden.

Die keurige tuinen brachten mijn gedachten ergens anders, maar eerst een vraag:

Als je nou eens om je heen kijkt in deze wereld, heb je dan het idee dat de Here Jezus spoedig terug zal komen? Ben je eigenlijk blij áls Hij terugkomt? Ben je er klaar voor als Hij komt?

Natuurlijk weten we niet de dag noch het uur wanneer de Here Jezus terugkomt, dat kun je in de bijbel lezen, maar aan de dingen die vandaag de dag gebeuren, kunnen we toch wel zien dat het niet erg lang meer zal duren hè? En als je daar nou eens bij stilstaat, als ik daar zo hier en nu eens over nadenk, dan wéét ik niet of ik écht helemaal gereed zou zijn als de Here Jezus bijv. vandaag terug zou komen. Als ik er  aan denk dat er nog zoveel mensen zijn van wie ik niet echt weet of ze ooit een keuze hebben gemaakt voor God. Of als ik mensen zie die zoekende zijn maar het eigenlijk nergens goed kunnen vinden, dan zou ik hen het evangelie van Jezus Christus moeten aanbieden. Als ik eraan denk dat er in onze familie nog mensen zijn die absoluut niets met de dingen van God te maken willen hebben, dan zou je de kans nog moeten grijpen om ze echt in alle ernst met hun neus op de feiten te drukken.

Als we zouden weten dat de Here Jezus donderdag a.s. om 13.00 uur terug zou komen, wat zouden we dan nog doen? Zouden we ons nog bekommeren om ons werk? Zouden we nog snel even het gras maaien? Zouden we nog wat boodschapjes in huis halen? Zouden we wellicht de ramen gaan zemen en de badkamer een goede beurt geven? Nee?? tuurlijk niet, dat soort dingen is dan absoluut niet belangrijk meer, veel belangrijker is het om jezelf te onderzoeken en te zien of je klaar bent om mee te gaan. Dán zouden we wel durven om tegen buren en kennissen en familie te vertellen dat er nog slechts enkele dagen over zijn om een keuze voor God te maken. We zouden waarschijnlijk ieder klein smetje, ieder piepklein leugentje, ieder minizondetje uit ons leven weg willen doen, om maar zo schoon mogelijk te zijn. De grote fouten zijn dan natuurlijk allang weg, want daar beginnen we uiteraard het eerste mee. Ik denk niet dat we nog één onwaarheid over onze lippen zouden krijgen. Waarschijnlijk zouden we ook ieder mens die we tegenkomen, met respect en liefde behandelen, we zouden anderen behulpzaam zijn, we zouden ons alleen nog maar van onze beste kant laten zien. Er zou geen tijd verspild worden aan onenigheid, geld zou al helemaal niet belangrijk meer zijn, we zouden van de ene op de andere minuut een totaal ander leven hebben. We zouden onze laatste dagen, onze laatste uren tót en met benutten, de tijd op een juiste manier uitnutten, ervoor zorgen dat ons leven er, net als die mooie tuintjes, onberispelijk uitzag, alles schoon, netjes…pfff, gelukkig kómt Hij niet donderdag om 13.00 terug… toch…?   

Daarom, weest ook gij bereid, want op een uur, dat gij het niet verwacht, komt de Zoon des mensen. Matth.24:44.