Wat doe jij daar Simon?

Boaz en Noa, twee van mijn kleinkinderen, waren dit weekend bij mij. Vrijdagmiddag zijn ze gekomen en gisteravond zijn ze weer door hun mama Stefanie opgehaald. Zaterdag was Gabriëlle er ook met haar drie meiden en Elise, de middelste, is de verdere dag ook hier gebleven. Ze hebben het reuze naar hun zin gehad, rollebollen en rennen met Simon, even bij omi (mijn moeder) langs, kleurboeken en stiften kopen, het speeltuintje met een bezoekje vereren en een “oma’s happy meal”  ze hebben genoten. ’s Avonds waren ze moe en ook Simon was wel toe aan een slaapje en sloop stiekem weg, en toen ik hem zocht kwam ik hem tegen op het voeteneind bij de kinderen. de ondeugd.  Ik heb er snel een foto van gemaakt en hem er toen weg gehaald.

Gistermorgen gingen we naar de kerk, iets wat de kinderen altijd feest vinden. In onze gemeente is een oudsten echtpaar dat de leiding heeft over het kinderwerk. Geweldige mensen met een enorm bewogen hart voor de kinderen. Met kerst, en dan met name op het kinderkerstfeest, ondergaan deze twee mensen een ware metamorfose, dan veranderen ze in twee clowns. Ze doen dat zo ontzettend leuk en alle kinderen zijn gek op Humpie en Dumpie, zo ook mijn kleinkinderen.

Humpie en Dumpie

Toen we dus gisteren in de samenkomst waren sprong Noa op een gegeven moment van haar stoel, wees met haar vingertje naar voren en riep Hé, Umpie (ze vergeet altijd de H of de D, hahaha). Uiteraard was dit echtpaar gisteren niet in hun clowns outfit én hebben ze alletwee een mooie normale Hollandse naam,  maar desalniettemin blijven ze altijd Humpie en Dumpie. Ze keek me aan en fluisterde dat ze zo graag even gedag wilde zeggen. Ik zei dat dat best mocht, ze vroeg Boaz nog mee maar die durfde niet echt en zo stapte het kleine dametje alleen op Humpie en Dumpie af die op de voorste rij zaten. Vervolgens heb ik haar de hele zangdienst niet meer terug gezien. Als we zongen stond ze tussen Humpie en Dumpie en als we zaten zat ze op schoot bij Humpie…… óf was het nou Dumpie….?

Het zag er zo vertrouwelijk uit hoe mijn kleine meisje daar op schoot zat en bij het zien daarvan kwam me iets uit Psalm 25 in gedachten, daar staat nl. in vers 14: Des HEREN vertrouwelijke omgang is met wie Hem vrezen, en Zijn verbond maakt Hij hun bekend.

Dat is dan zoiets dat in mijn hoofd blijft hangen en waar ik dan meer over wil weten.

In Spreuken 9:10 staat : De vreze des Heren is het begin der wijsheid en het kennen van de Hoogheilige is verstand. En dan staat er in Spreuken 8:13a : De vreze des Heren is het kwade te haten…..

Oké, het begin van wijsheid is dus om het kwade te haten. Als er in de bijbel over “wijsheid” gesproken wordt, dan wordt dat vaak genoemd in verband met “gehoorzaamheid” en “inzicht” in wat de bijbel ons leert. Dit gegeven kun je in vele Bijbelgedeelten terugvinden, denk alleen maar aan het verhaal van de wijze en de dwaze die hun huis gingen bouwen, de één op zand en de ander op de rots. En dan zegt de Here Jezus dat een ieder die Zijn woorden hoort én ze ook dóét, zal lijken op die wijze man, en degene die de woorden weliswaar wél hoort, maar ze niet doet, zal lijken op de dwaze man. Hier wordt wijsheid dus in verband gebracht met gehoorzaamheid, en als je dan het stukje leest over de wijze en de dwaze maagden, dan hadden de wijze maagden duidelijk “inzicht” in de dingen, zij hadden ervoor gezorgd dat ze genoeg olie in hun lampen hadden en dat ze klaar waren toen de bruidegom kwam. Daarom moeten we dus eerst dat kwade haten, het nalaten, niet meer doen, en daarná het goede juist wel doen. Gehoorzaam zijn aan wat de Here van ons vraagt. Dát is wijsheid. En één van de dingen die Hij ons leert is om Zijn woord te onderzoeken, want dáár leer je Hem kennen, daar lezen we wat naar Zijn wil is, en zodoende verwerf je dus die verstandigheid, want het kennen van de Hoogheilige is verstand. En wat dat oplevert is kostbaarder dan koralen en beter dan goud. Koralen en goud, dat zijn materiële dingen, wat gehoorzaamheid en verstandigheid opbrengt is beter, veel meer dan we ooit zouden kúnnen wensen. Dat levert ons die vertrouwelijke omgang met de Here God op, Váder God, en Zijn verbond maakt Hij ons dan bekend, een verbond van eeuwige liefde en trouw, hoe mooi is dat. 

Zoals mijn kleine meisje zo vertrouwelijk naar Humpie en Dumpie ging, zo mogen wij nét zo vertrouwelijk naar Vader God gaan en met Hem praten, lachen, huilen, en bij Hem schuilen. De Here God is niet een God van veraf maar een God die dichtbij ons wil zijn en gistermorgen, toen Noa daar vooraan stond tussen deze twee mooie mensen, trof mij dat en drong het op datzelfde moment tot mij door hoe kostbaar het is dat wij die vertrouwelijke omgang met onze hemelse Vader mogen hebben. Hij is er klaar voor, we kunnen bij De Here God terecht wanneer we maar willen, daar heeft de Here Jezus voor gezorgd, de Here God staat dan al op de uitkijk naar jou en naar mij, Hij verlangt naar die vertrouwelijke omgang ook vandaag…