Vanavond (donderdagavond) was ik aan het bladeren door een aantal papieren die ik voorin mijn oude Bijbel had liggen. Ik heb een poos terug een nieuwe Bijbel gekocht omdat de oude van elastiekjes aan elkaar hangt, en bovendien heeft deze nieuwe Bijbel wat grotere letters, maar eigenlijk kan ik er maar niet goed aan wennen, ik ben toch meer gehecht aan mijn oude vertrouwde “uit elkaar val” Bijbel Al bladerend kwam ik aantekeningen tegen, gedichten, voorbereidingen voor bidstonden en tussen dat alles kwam ik ook een papiertje tegen waarop ik een tekst had geschreven. Het zouden de woorden voor een lied kunnen zijn als ik dat er ooit van gemaakt had. Hoe dat lied ontstaan is?

Op een dag kreeg ik een linkje van mijn broer, hij had nieuwe muziek gecomponeerd en hij vroeg me ernaar te luisteren. De muziek had een titel nl. De spiegel van jouw leven. Er waren verder geen woorden bij, het was alleen de muziek. Ik klikte het aan en begon te luisteren, en deze muziek, tezamen met de titel ervan, inspireerde me tot de woorden die ik toen geschreven heb. En dát waren de woorden die ik vanavond op dat kladje in mijn Bijbel vond. Ik las het over en ik heb de muziek er even bijgezocht op de site van mijn broer.

Ik wil je voor vandaag deze woorden meegeven, laat ze maar tot je hart doordringen, de muziek kun je er eventueel bij aanzetten, die vind je hier:

http://www.heartsound.nl/mp3s/despiegelvanjouwleven.mp3

Ik wens je Gods zegen toe en bid dat Hij jouw hart mag aanraken deze dag!

Ik sta elke avond stil
voor de spiegel van mijn hart,
en als ik daarin kijk
voel ik me soms verward.
Want het treft mij telkens weer
ja, steeds sta ik verbaasd,
dat, ook al maak ik fout op fout,
U toch nog zoveel van mij houdt.

—

Uw liefde is zacht en teder,
Uw goedheid warm en trouw,
de blik die uit Uw ogen spreekt
zegt: kind, Ik hou van jou.

—

Ja, het treft mij telkens weer
en steeds sta ik verbaasd,
dat, ook al maak ik fout op fout
U toch nog zoveel van mij houdt.

—

Op een dag stond ik daar weer
en het beeld was helder en licht,
maar toen ik beter keek,
zag ik, Here, Uw gezicht.
Ja, toen ik in die spiegel keek
die spiegel die U mij liet zien,
toen zag ik niet mezelf meer staan
maar alles wat U heeft gedaan.

—

Uw liefde is zacht en teder,
Uw goedheid warm en trouw,
de blik die uit Uw ogen spreekt
zegt: kind, Ik hou van jou.

—

Als ik in Uw spiegel kijk
is er niets wat ik zeggen wil,
de blik die uit Uw ogen spreekt,
die blik, die maakt mij enkel…stil….

—