Wee de wereld om de verleidingen tot zonde. Want er moeten verleidingen komen, maar wee de mens, door wie de verleiding komt. Indien uw hand of uw voet u tot zonde verleidt, houwt hem af en werp hem weg. Het is beter voor u verminkt of kreupel ten leven in te gaan dan met twee handen of twee voeten in het eeuwige vuur geworpen te worden. En indien uw oog u tot zonde verleidt, ruk het uit en werp het van u. Het is beter voor u met één oog ten leven in te gaan, dan met twee ogen in het hellevuur geworpen te worden. Matth.18:7-9.

De Here Jezus is altijd recht voor de raap. Geen omwegen, geen verzachtende woorden, geen vergoeilijking, niks. Hij weet dat zoiets de mensen alleen maar zou misleiden en daarom is Hij hard wanneer dat nodig is.

Het gaat hier om het heil van de mensen, om de eeuwigheid en de plaats waar zij die moeten, of mogen, doorbrengen. De Here Jezus kent die plaatsen en Hij weet als geen ander hoe het daar zal zijn en daarom probeert Hij de mensen te overtuigen van de ernst van alle dingen. En de oplossing die Hij hier aandraagt is wel zéér radikaal, vind je ook niet? Maar daarmee wil Hij dés te duidelijker benadrukken hóé belangrijk het is.

En dan lees je zo’n stukje en dan denk je misschien:

Zo’n piepklein leugentje, alleen maar om een ander te beschermen…..is dat nou fout?

Niets zeggen van die 5 euro die de kassiëre vergeten is aan te slaan…..is dat nou fout?

Die negatieve woorden over die ander, die ik alleen maar zeg zodat er voor gebeden kan worden…..is dat nou fout?

Die paar momenten dat ik in de winkel éventjes in zo’n sexblad kijk…..is dat nou fout?

Die film, waar een paar keer in gevloekt word, maar die ik niet afzet…..is dat nou fout?

Die soapserie die ik echt móét zien, ondanks alle overspel en smerigheid…..is dat nou fout?

Die pornosites op internet die ik alleen maar bekijk, maar waar ik verder niets mee doe…..is dat nou fout?

Dit zijn zomaar wat vragen waarvan ik heb gemerkt dat mensen er in zichzelf soms mee overhoop liggen.

Tja, het antwoord op deze vragen laat ik graag over aan diegene die dit leest, wél wil ik erbij zeggen dat áls deze en soortgelijke vragen regelmatig in je opkomen, dát in ieder geval een goede zaak is… mocht het nou zo zijn dat we op een gegeven moment géén last hebben van dit soort gedachten, ja dán moeten we ons misschien wél zorgen gaan maken … Het ligt vaak in van die kleine dingetjes, maar ze zijn ozo belangrijk.

Er staat zo’n mooi lied in de bundel van Glorieklokken, weliswaar zijn de woorden iets verouderd, maar dit lied past hier zo mooi, dat ik het toch op wil schrijven.

Neem Heer, mijn beide handen
in Uwe hand.
Opdat ik niet zal stranden
in ’s vijands land.
Verzoeking lokt mijn schreden
naar ’s afgronds steile rand,
o, neem dan bei mijn handen
in Uwe hand.