Ik las een stukje over Gideon, hoe hij daar met zijn leger is, 32.000 man sterk, en dan zegt God tot hem dat hij teveel krijgsvolk bij zich heeft, en tot twee keer toe moeten er dan mannen naar huis gestuurd worden en dan blijft Gideon over met slechts 300 man… dat is me nogal een vermindering, en hoewel Gideon daar gehoorzaam is aan God en al deze mannen naar huis laat gaan, kan ik me best voorstellen dat hij zich nou niet écht prettig hierbij voelde. Tenslotte zijn ze daar om Midjan te veroveren en dan zijn 300 man niet echt veel. Maar desalniettemin was Gideon gehoorzaam, In die nacht zeide de Here tot hem: sta op, val de legerplaats binnen, want Ik heb die in uw macht gegeven. Indien gij echter bevreesd zijt om die binnen te vallen, daal dan met uw dienaar Pura af naar de legerplaats; dan zult gij horen wat zij zeggen; daarna zullen uw handen gesterkt worden en zult gij de legerplaats binnenvallen.Toen daalde hij met zijn dienaar Pura af tot aan de voorposten van de strijdmacht in de legerplaats. Richt.7:9-11. Hier zie je dat Gideon, óndanks zijn gehoorzaamheid aan God, tóch angst had, want hij gáát eerst met zijn dienaar naar die legerplaats om zijn oor te luisteren te leggen. Maar dat mág ook gewoon, God zélf geeft hem die mogelijkheid om zodoende meer moed te krijgen voordat hij de strijd aangaat.

En weet je wat ik hier nou zo opvallend van vind? God spreekt tot Gideon en zegt daar: Ik héb die legerplaats in uw macht gegeven, maar óndanks dat, had Gideon tóch vrees, en dan zijn het de woorden van mensen die hem wél moed geven. Zeggen deze mensen dan iets anders dan God? Nee, dat is juist het opvallende, ze spreken precies dezelfde woorden, één man had een droom gehad en vertelde die aan een andere man en dan zegt deze man in vs. 14: Dit is niet anders dan het zwaard van Gideon, de zoon van Joas, de Israëliet; God heeft Midjan en de gehele legerplaats in zijn macht gegeven. Wonderlijk hè? De vijand die al bij voorbaat wéét dat hij verslagen is, omdat God de overwinning al gegeven hád aan Gideon. Als Gideon dan deze woorden uit de mond van zijn vijanden hoort, dán krijgt hij nieuwe moed. .

Weet je, wij hebben óók een vijand, een vijand die óók al bij voorbaat overwonnen is, en door heel de bijbel heen kunnen we dat lezen, en Gideon moest in de eerste plaats gehoorzaam zijn, en dat wás hij, en daarnaast moest hij zijn vertrouwen op God stellen, inplaats van op zijn manschappen, en ook voor ons is dat een les, in de eerste plaats gehoorzaam zijn aan datgene wat God van ons vraagt, en in de tweede plaats niet op onze eigen krachten vertrouwen, maar op Gods kracht. Én op Zijn woord, want ook aan ons hééft Hij al overwinning over de vijand geschonken. Als je leest in Romeinen 8 dan staat daar zo’n mooi stukje vanaf vers 31-39 en dan kun je daar lezen dat wij niet bevreesd hoeven te zijn, wát er ook gebeurt en wát er ook op ons af komt en dat staat er in vers 37: Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem, die ons heeft liefgehad.

Gideon en zijn mannen gingen op de legerplaats af, en zij hadden allen lege kruiken met daarin fakkels, en dat vond ik ook zo’n mooi beeld, wij mogen ook lege kruiken worden voor God, leeg worden van onze eigen dingen en dan Zijn vuur in ons laten branden, en dan breken ze die kruiken en wordt het licht van die fakkels zichtbaar in de nacht, ons eigen ik, als dát verbroken wordt dan zal Zijn licht zichtbaar worden in de nacht van deze wereld. En dan vervolgens blijven deze mannen gewoon staan, een ieder precies op de plaats waar hij is neergezet en God gééft die volkomen overwinning.

Staan wij al op ons plekje? Gereed om de bazuin te blazen, om die kruik kapot te breken, om ons licht te laten schijnen en zo de overwinning te behalen? Of zijn we ook best nog wel een beetje bevreesd voor de vijand? Weet je, God zegt het in Zijn woord, dat wij méér dan overwinnaars mogen zijn en de bijbel staat vól met voorbeelden waar wij ons aan kunnen sterken. En dit is er één van!!