Vergeving, daar heb ik in het vorige stukje over geschreven en eigenlijk wilde ik vandaag daarmee verder gaan. Toch wacht ik hier nog een dagje mee en wil eerst iets kwijt overde wonden zelf. Ik ben hier weleens heel intensief mee bezig geweest en ben toen door de Here heel erg hierin bemoedigd en daarom wil ik dat graag hier nog eens opschrijven, opdat het eenieder mag bemoedigen, want hoewel we het gisteren hebben gehad over de wonden waar een “korstje” op gekomen was, zijn er soms ook open wonden, wonden die blijven bloeden en niet dicht lijken te gaan, wát je ook probeert.
Elke pijn jou aangedaan, raakt Hij met Zijn liefde aan!
Psalm 147:3 : Hij geneest de verbrokenen van hart en verbindt hun wonden.Terwijl ik deze tekst las en erover nadacht, kwam er tegelijk een vraag in mij op die ik ook meteen gesteld heb aan de Here God: waarom geneest U het hart en verbindt de wonden? Waarom geneest U die wonden dan ook niet meteen? Het was echt een vraag die mij op dat moment bezighield.
Als je dit woord betrekt op het lichamelijke, dan is het zo dat het hart ervoor dient om het bloed in het lichaam rond te pompen. Wanneer dat hart dus “gebroken” zou zijn, “kapot” zeg maar, dan kan het zijn functie niet uitoefenen, geen bloed rondpompen, en dan gaat het lichaam dood. Geestelijk gezien vind ik dat een mooi beeld, God weet hoe belangrijk het hart van de mens is, kijk bijv. maar wat daarover in de Spreuken gezegd wordt: Spreuken 4:23: Behoed uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens. Nu geeft de bijbel dus aan dat God een kapot hart, een hart dat niet meer werkt, heel maakt, in orde maakt, ervoor zorgt dat het zijn functie weer kan uitoefenen. Het bloed (van de Here Jezus) rondpompen in ons leven opdat we niet dood gaan maar leven! Maar nu die wonden nog hè? Verwondingen die je oploopt kunnen allerlei oorzaken hebben. Maar als je op dit punt ook eerst eens kijkt naar hoe dat lichamelijk gaat, dan is het zo dat wonden altijd pijn doen. Een pijn die verzacht kan worden wanneer we hem verbinden zodat niemand er meer direct aan kan raken, en zodat het lichaam de tijd krijgt om vanbinnenuit te helen. Maar het is júíst dat rondpompende bloed, dat “leven” in ons, dat ervoor zorgt dat zo’n wond gaat genezen, en de pijn is een teken dat er leven in ons is. Doch iedere verwonding heeft zijn tijd nodig óm te helen. Sommige wonden zijn zo diep dat ze echt een hele poos met rust gelaten moeten worden willen ze volledig kunnen herstellen. Toch blijven er dan wel vaak littekens. Deze herinneren aan de wonden maar pijn doen ze niet meer.
God wil ons duidelijk maken dat Hij in ons leven wil ingrijpen. Wanneer we zó kapot zijn gegaan of gemaakt door mensen of omstandigheden, wil Hij komen en ons hart aanraken en helen. En daarnaast wil Hij iedere wond met liefdevolle handen verbinden, hem afschermen van de buitenwereld zodat zo’n wond, wanneer hij misschien nog eens geraakt wordt, niet meer opnieuw opengehaald kan worden. Hij wil die “bron van leven” in ons herstellen, zodat die vanbinnenuit onze wonden kan helen. En het feit dát er staat dat God ze verbindt en niet meteen heelt, geeft al aan dat we daar de tijd ook voor mógen nemen, dat dat zelfs de bedoeling is. We hebben soms, als christen zijnde, het idee dat het niet hoort dat we een poos verdrietig zijn of dat het niet goed is als we ook weleens wat meer tijd nodig hebben om over bepaalde dingen heen te komen, maar niets is minder waar. Het is alleen wél zo dat we de Here God ook de mogelijkheid en de ruimte moeten geven om Zijn helend en vertroostend werk in ons leven te doen. Als één van mijn kinderen vroeger kwam met een verwonding, dan pakte ik ze op, vertroostte het huilende kind en verzorgde dan voorzichtig de wond door er een pleistertje op te plakken en er een kusje op te geven. Ze vertrouwden zichzelf aan mij toe en zo wil onze Vader God het ook graag met ons doen. Wij mogen onze verwondingen in Gods handen leggen en ze door Hem laten verbinden, we mogen onszelf volkomen aan Hem toevertrouwen, Hij is onze grote én wijze Heelmeester.
God weet op welke manier onze wonden verbonden moeten worden en in ons leven gebeurt het ook dat er vuil mee naar binnen kan komen wanneer wij verwond raken. Boosheid, wrok, bitterheid, haat, en zo is er nog veel meer. Het is belangrijk dat wij dat eerst uit ons leven laten verdwijnen opdat dit gif niet naar binnen kan slaan en ons vanbinnen zou kunnen verwoesten. Het is soms erg moeilijk om dit kwijt te raken, want er kunnen dingen zijn die zó diep in je leven ingrijpen dat het welhaast onmogelijk lijkt er ooit overheen te komen en de pijn die je blijft voelen kan soms ondraaglijk lijken. Toch is het dan goed om te beseffen dat de Here God alleen het beste voor ons wil en dat Hij ons wil helpen om onszelf schoon te maken en zo onze wond te reinigen opdat hij zich kan sluiten. In het volgende stukje willen we gaan kijken hóé we dat vuil dan naar buiten kunnen laten.
Psalm 147:3 :
Met liefdevolle handen.
God verbindt met liefdevolle handen
elke wond en elke pijn,
Hij wil dat wij Zijn rust ontvangen
totdat wij genezen zijn.
Ook jijzelf kunt mee bewerken
dat jouw pijn zich helen gaat,
wanneer je doelbewust elk vuil
uit je wond naar buiten laat.
Wanneer een wond zich niet kan sluiten
is dat de liefde van de Here,
Hij zorgt zo dat het vuil nog weg kan
en ’t zich niet tegen je zal keren.
Genezing is een worsteling
een strijd die woedt heel diep vanbinnen,
maar mét de hulp van Vader God
kun jij ook deze strijd gaan winnen!
