Vanavond schoot me iets grappigs te binnen. Ik zou eens spreken op een vrouwenavond in Zuid-Beijerland en deze afspraak was al lang van tevoren gemaakt dus ik dacht ik zal nog even bellen om te informeren of het nog doorgaat. Nu had ik een telefoonnummer van de mevrouw die dit alles met mij afgesproken had en ik heb dat opgezocht en het nummer gedraaid, maar elke keer kreeg ik de in gesprek toon en werd de verbinding automatisch verbroken. Dit duurde zo een hele morgen lang en ook aan het begin van de middag was het nog zo. Ik dacht dat ik wellicht een nummer had dat niet meer in gebruik was of iets dergelijks, maar toen ik het een poosje later nog eens probeerde ging de telefoon aan de andere kant wel over, Nou, na een paar keer overgegaan te zijn werd hij opgenomen en hoorde ik een vrouwenstem zeggen: “Nou, hier doet’ie helemaal niks” en boem, zo werd de telefoon er weer opgelegd… Ik dacht wat is dit nou? Achteraf bleek dat er storing was die ze probeerden te verhelpen en ze waren de verbinding aan het uittesten toen ik belde.

Ik vond het wel een grappig voorval ik zat er zomaar in mijn eentje om te lachen. Toch is het ook wel weer een mooi vergelijk. Deze mensen hadden een probleem, de telefoon werkte niet goed. Of ze er zelf aan gesleuteld hebben of er iemand voor hebben laten komen dat weet ik niet, maar op het moment dat ik belde was het probleem waarschijnlijk al verholpen, maar doordat die mevrouw dacht dat de telefoon nog in de testfase was, heeft ze niet eens geluisterd wie er aan de telefoon was. Ze zei in die telefoon dat’ie het nog niet deed en legde weer op. Een eenzijdig gesprek dus, en misschien zei ze het wel niet eens in de telefoon maar naar iemand die op een andere plaats in huis was, want het klonk nogal hard, alsof ze het riep naar iemand:-)))

Weet je, misschien herken je zoiets ook wel uit je eigen leven, ik wel hoor, je hebt een probleem en gaat ermee naar de Here God. Daar brengen we ons probleem en vervolgens gaan we zitten wachten op een oplossing maar zijn ondertussen gefocust op ons probleem. “Er is nog niets veranderd, we zien geen verbetering, het is nog hetzelfde”, het zijn uitspraken die we regelmatig horen of zelf uitspreken, toch?

Ik moest denken aan een Bijbelgedeelte over Daniël en over het feit dat hij had gebeden tot God en dat hij drie volle weken zich had afgezonderd en alleen maar in gebed en verootmoediging bezig was geweest. En dan gaat hij naar de rivier en ziet daar iemand op zich toekomen, en aan de beschrijving zou je zeggen dat het de Here Jezus zelf is, en dan staat er in  Dan. 10:12:  En hij zeide tot mij: Vrees niet, Daniël, want van de eerste dag af, dat gij uw hart erop gezet hadt om inzicht te verkrijgen en om u voor uw God te verootmoedigen, zijn uw woorden gehoord, en ik ben gekomen op uw woorden. Hij vertelt hier verder hoe Hij op pad gegaan was maar 21 dagen tegenhouden was en uiteindelijk met hulp van de engel Michaël, toch de overwinning behaald had en naar Daniël toegekomen was.

Waar het mij hier even om gaat is het feit dat de Here hier zegt dat de woorden van Daniël zijn gehoord vanaf het eerste moment af en dat God daar meteen actie op heeft ingezet. Soms hebben we het idee dat er niet naar ons geluisterd wordt, of dat er niets gedaan wordt om ons te helpen, maar het is zo mooi om vast te houden dat God ons hoort vanaf het eerste moment, en dat Hij ons niet in de kou laat staan, maar dat Hij ons te hulp komt. En de vorst waartegen in het oude testament nog gestreden moest worden, is nu een overwonnen vijand, dat is toch geweldig?

Tja, als ik dan terug kom op dat grappige telefoontje, dat bedenk ik me dat ook wij zo dikwijls alleen maar de hoorn oppakken en roepen: “Hier is nog niks gebeurd hoor!“. Terwijl de Here God misschien allang voor een oplossing heeft gezorgd maar dan op een andere manier dan wijzelf dat ge/bedacht hadden, of misschien is Hij aan het werk om verschillende puzzelstukjes in ons leven bijeen te voegen. Het is goed de tijd te nemen om te “luisteren” inplaats van alleen maar te spreken en dan de hoorn weer neer te leggen.