Afgelopen donderdag hadden we een uitstapje met de dames van de vrouwenmorgen als afsluiting van het seizoen. We zijn dicht bij huis gebleven, gewoon in Middelburg. We hadden prachtig weer en nadat we eerst op een terrasje een kopje koffie hadden gedronken zijn we meegegaan met een rondvaart door de grachten van Middelburg. Op één na hadden we dit nog nooit gedaan. De boten waarmee door de grachten gevaren wordt zijn open, platte boten. De bestuurder van de boot vertelt onderweg allerlei wetenswaardigheden en al met al zijn we toch wel zo’n 40 minuten op het water geweest. Ik vond het heel mooi en interessant om dingen te horen die ik helemaal niet wist en om de dingen zo op een heel andere manier te bekijken.

Het is trouwens zo dat je onder een aantal bruggen door moet waarvan sommige zó laag zijn dat je echt moet bukken om er goed onderdoor te komen. De gids waarschuwt dan ook herhaaldelijk wanneer je zo’n brug nadert, om toch vooral goed het hoofd te buigen en ook niet te vroeg overeind te komen en alsnog het hoofd te stoten. Er waren bruggen van hout, van steen. van beton, maar er was er ook eentje die van onder een paar metalen stangen had waar we onderdoor moesten varen. Ook die brug was zo laag dat we moesten bukken. De gids vertelde dat hij vorig jaar een meisje in zijn boot had gehad die helemaal achterin zat en die, terwijl ze onder die brug doorvoeren, zo’n stang had gepakt. Daardoor werd ze uit de boot getrokken en hing daar boven het water. Dit hield ze niet lang vol, dus liet ze los en viel in het water. De moeder, geschrokken, sprong er in paniek achteraan om haar te redden. Echter, het water was zo ondiep dat ze allebei slechts tot hun middel nat waren…….wel was de moeder furieus op haar dochter geworden:-))) Ik vond het wel een grappig verhaal.

Hoe komt het toch dat, wanneer we ergens voor gewaarschuwd worden, we toch zo sterk geneigd zijn om éventjes de dingen uit te proberen? Denk maar eens aan een bordje “NAT” wanneer iets net geverfd is, wie zal níét even heel voorzichtig voelen óf het nog nat is? Kinderen die gewaarschuwd worden om niet te roken omdat het zo slecht is voor je gezondheid, en tóch zijn er velen die het uitproberen, alcohol evenzo, blowen en nog meer van deze dingen. En hoeveel blijven eraan hangen? Hoeveel worden verslaafd?

Een klein voorbeeldje, mijn oudste dochter was eens meegegaan naar de bingo, nee niet zo’n spel waar je met een stiftje de nummers aankruist, maar dit gaat met computers ofzo. Dan kun je een aantal kaarten kopen en het spel spelen in zo’n soort van speelhal. Nou ze vond het best leuk, vooral toen ze eens een keertje iets had gewonnen. Die ene keer werden er meer en van lieverlee gingen ze er wat vaker naartoe. Niet dat ze echt veel geld daar instak hoor, tien euro en één keer twintig ofzo.
Op een keer was ze daar weer en toen won ze zelfs 150 euro. Nou dát was geweldig…………….. en toch…………..Op het moment dat dát gebeurde, gebeurde er bij haar vanbinnen ook iets. Ze realiseerde zich dat ze dit veel te leuk vond en het verlangen kreeg om vaker hierheen te gaan, en op dat moment besloot ze om hier niet meer aan toe te geven en zich verre te houden van deze spelletjes. Haar motivatie was dat ze op de zondagmorgen op het podium staat mee te zingen en dat ze dan niet al “gokkend” (want dat is het in feite) in die speelhal gezien wilde worden. Bovendien werd haar hart er onrustig van en voelde ze zelf dat dit niet goed was. Ze is er nadien nooit meer geweest, een goede beslissing!

Paulus zegt in Rom.12:21 : Laat u niet overwinnen door het kwade, maar overwin het kwade door het goede. Misschien is dit toch ook wel weer iets om eens verder over na te denken, om te zien in ons eigen leven in hoeverre wij ons vaak nog laten overwinnen door het kwade en op welke wijze wij dan zélf dit kunnen overwinnen door het goede. Paulus zegt: “als ik het goede wil, is het kwade mij nabij”. Ik zou het om willen draaien, wij hebben Gods Heilige Geest ontvangen, Hij is onze “Gids” en waarschuwt ons, Hij overtuigd van zonde en Hij wil ons laten zien waar wij verkeerd gaan. Dus mag ónze leus zijn: telkens als ik van plán ben om het verkeerde te doen, is het goede (Gods Geest) mij nabij om mij erop te wijzen. En op dát moment ben ik in de gelegenheid om mijn keuze te maken………..!!

Weet je, toen wij in die rondvaartboot stapten, stapten we bij de gids aan boord. Het was niet ons eigen bootje waar de gids bij óns instapte. Zo is het ook in ons eigen leven, wij kiezen ervoor om ons leven aan de Here over te geven, op dat moment stappen we, als het ware, bij Hém in en is het de Heilige Geest die onze Gids wordt en ons leidt door dit leven. Hij kan ons allerlei nieuwe dingen vertellen die we nog niet wisten, maar tegelijkertijd leert Hij ons ook om ons hoofd te buigen, ons te vernederen voor de Here God, waardoor we zélf bewaard worden ons hoofd te stoten en ons te bezeren. Het kost soms alleen weleens wat tijd voordat we dát nou helemaal door hebben hè?

             We zaten in de boot
en we lieten ons maar varen
door de stuurman, onze gids
die ons ook wilde bewaren.
Telkens weer hield hij ons voor
ons hoofd omlaag te houden
opdat we veilig en gezond
het einddoel halen zouden.