Toen ik wat later met de hond liep liet ik mijn gedachten hierover gaan en ik bedacht me dat het uiteraard goed is om te bidden, maar dat ons gebed voor deze persoon in de eerste plaats zal zijn dat ze een persoonlijke ontmoeting met de Here zal mogen hebben, dat ze dwars door de nood heen, de liefde van God mag leren kennen. Het is natuurlijk vreselijk beangstigend als je door zo’n ziekte a.h.w. overvallen wordt en er rekening mee moet houden dat dit een hele ernstige situatie is. Ik denk dat angst je
op zo’n moment bespringt en dat je bang bent voor alles wat nog staat te gebeuren en dan met name de onzekerheid van wat de toekomst je zal brengen.

Ik moest er zo aan denken dat wij mensen nog zo aan dit leven hangen vaak, niemand wil graag dood, we willen allemaal graag (in goede gezondheid) oud worden en van het leven genieten. Als er dan ineens zo’n ernstige ziekte bij je wordt geconstateerd gooit dat je hele leven op de kop……………….maar als je dan een gebed kunt kiezen, welk gebed zou er dan beter zijn, een gebed om niet dood te gaan, óf een gebed om nooitdood te gaan? Weet je, het eerste is slechts tijdelijk, je kunt herstellen van een ziekte en dan nog een poosje voort blijven leven, maar het einde van dit aardse leven komt onverbiddelijk voor ons allemaal een keer. Dan is het andere gebed beter, dat gebed om nooit meer dood te hoeven gaan, dat gebed dat ertoe leidt dat we voor eeuwig verder mogen leven bij Vader God wanneer ons leven hier op aarde ophoudt. Ik denk dat dát ook het beste gebed is dat we voor dit familielid kunnen bidden, het enige gebed dat echte eeuwigheidswaarde heeft, en natuurlijk bid je dan óók daarbij voor genezing. Er wordt al heel lang gebeden voor al onze familieleden die nog nooit een keuze hebben gemaakt voor de Here God, die er zelfs afkerig van zijn omdat ze het maar niks vinden en deze gebeden zullen niet onbeantwoord blijven, daar mogen wij op vertrouwen.

Ik denk dat het een voorrecht is van de kinderen van God, dat wij mogen en kunnen bidden voor anderen maar ook voor onszelf. Het is geweldig om te mogen weten dat het gebed veel vermag, ja dat het gebed van een rechtvaardige veel vermag. Dat is toch iets kostbaars? Het geeft ons hoop in hopeloze situaties, het zorgt voor uitzicht wanneer onze blik vertroebeld is, het geeft ons kracht wanneer we zwak zijn, het maakt dat angst voor de toekomst verandert in een uitzien naar morgen, het geeft ons vertrouwen, moed, vrede en rust en wanneer wij de hand van onze Heer en Heiland vastpakken dan mogen we weten dat wáár we ook gaan, Hij altijd aan onze zijde gaat en ons nooit en te nimmer alleen zal laten. David zegt het zo mooi in de overbekendePsalm 23 een prachtige Psalm die ik gewoon ter bemoediging hier op wil schrijven, want misschien heb jij het ook wel moeilijk, misschien ben jij ook wel ziek of zie je het even helemaal niet meer zitten. Luister dan naar hoe David zijn Heer beschrijft en weet dan dat deze Heer nog altijd dezelfde is, óók vandaag, óók voor ons, voor jou!

Ik kies voor U, telkens opnieuw,
mijn liefde wil ik U geven,
en ik zie uit naar de dag dat ik
voor eeuwig bij U mag leven.
Maar ik bid om Uw bewogenheid,
ja, dat wil ik van U vragen,
om mensenharten vol van pijn
tot voor Uw troon te dragen.