Tja, alhoewel ik een rasechte Rotterdammer ben woon ik toch al 39 jaar van mijn leven in Zeeland waarvan ik het grootste deel in Arnemuiden (ofwel Erremu) heb gewoond, dus ja, dan hi ji wè ’n bitje zò prate ok ééj?

Ik heb sinds kort een nieuwe smartphone en ofschoon ik niet zo’n ster ben in al die technische snufjes ben ik inmiddels al helemaal gewend aan mijn nieuwe telefoon. 

Nu heb ik dat ding dus nog niet zo lang en van tijd tot tijd komen er geluiden uit die ik tot nog toe nog niet gehoord had en dan kijk ik nieuwsgierig wat ik nú weer voor melding heb en sommige dingen schakel ik dan uit en andere laat ik erin. Maar gaandeweg begin ik dus aan de geluiden te herkennen welk soort berichtje ik heb gekregen.

Eigenlijk kun je dit ook wel een beetje vergelijken met ons christelijke leven. Toen ik pas tot geloof gekomen was, ik was 15, dan bad ik weleens om de spreekwoordelijke “groene of rode envelop” met andere woorden, er waren dingen in mijn gedachten of keuzes die ik moest maken en ik wist niet of ik links of rechts moet gaan, welke keuze de juiste was en dan bad ik of de Here God het wilde bevestigen door bepaalde tekenen die ik dan bedacht had. Zo van: “Als er vandaag dit of dat gebeurt dán moet ik het doen en als het niet gebeurt dan moet ik het niet doen”. Zoiets meestal. Eerlijk gezegd is dat nou niet echt een hele goeie manier om uit te vinden wat nou eigenlijk God’s weg of Zijn bedoeling is.

Naarmate ik ouder werd en meer met de dingen van de Here God bezig ging, mijn Bijbel meer ging lezen, meer in gesprek ging met Hem, werd mijn relatie een persoonlijke relatie en dat maakte een enorm verschil. Want zeg nou zelf, stel dat onze kinderen op zo’n manier met ons zouden communiceren: “Mam, als ik vanavond laat op mag blijven doe dan maar ham op mijn brood, als je er iets anders op doet dan weet ik dat ik vroeg naar bed moet…” Raar idee toch? Je wilt dat je kinderen gewoon met je praten en dat je terug kunt praten, dat je een gesprek met ze kunt voeren. Zo is het ook met de Here God, Hij wil een normaal gesprek met ons voeren en ons op die manier laten weten wat Zijn bedoeling is in bepaalde situaties.

Toch is dat best nog lastig hè? Maar de Here God heeft ons Zijn Heilige Geest gegeven, en deze Geest is een inwonende Geest. Hij is altijd bij ons en wil ons leiden en onderwijzen in alle dingen.

Als je je daar in het begin bewust van wordt is het best vreemd en heb je ook tijd nodig om te leren “onderscheiden” wat er gebeurt. Zoals die geluidjes in  mijn telefoon inmiddels vertrouwd worden zo wordt ook de leiding van de Heilige Geest op een bepaald moment “vertrouwd”. Je voelt het wanneer je iets zegt of doet dat niet juist is, je merkt het op als je dingen doet waar de Here God niet achter kan staan. De Heilige geest laat ons dat duidelijk merken, alleen is het dan aan óns wat wij ermee doen. Gaan we gewoon door met dingen die niet volgens Gods plan zijn óf maken we rechtsomkeert als we merken dat we ernaast zitten?

Die geluidjes op mijn telefoon kan ik uitzetten als ik er geen zin in heb om gewaarschuwd te worden dat er bijv. een Whatsappje gestuurd is of een sms’je. Zo kunnen we ook de Heilige Geest “uit zetten” Hem als het ware buitenspel zetten omdat we geen zin hebben in die innerlijke stem die ons waarschuwt als we juist zo genieten van dingen die éígenlijk niet echt door de beugel kunnen. Ik denk dat het ons allemaal weleens gebeurt… ?

Mooi om in gedachten te houden.

Want allen, die door de Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods. Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader. Rom: 8:14-15.