Soms denk ik dat het maar goed is dat we niet al te ver in de toekomst kunnen kijken, dat zou ons vast niet blij maken. Gelukkig heeft de Here God in Zijn wijsheid besloten dat het beter voor ons is om gewoon elke dag in het hier en nu te leven.

Toch zijn er in ons leven natuurlijk altijd wel dingen waarvan we wel al een stukje vooruit kunnen en mogen kijken. Zo was er voor ons een verrassing met het kerstfeest. Alle kinderen en kleinkinderen waren hier en we hebben een prachtige dag gehad met elkaar. Aan het einde van de avond zei mijn schoonzoon (degene die in augustus met mijn dochter is getrouwd) dat er nóg een verrassing was. Hij sloeg zijn arm om mijn dochter heen, de kinderen stonden bij hen en toen vertelde hij dat ze een kindje verwachtten. Wat een mooi nieuws, een nieuw geluk na de moeilijke jaren die er geweest zijn. We waren allemaal heel erg blij voor hen natuurlijk.

Het was toen nog heel pril, pas 6 weken ongeveer dus verder wilden ze het nog even stil houden. Enkele weken later zouden ze hun eerste echo krijgen en wat schetst hun, én onze verbazing en blijdschap dat er niet één kindje in de buik van mijn dochter groeit maar twee! Heel erg bijzonder en ze zijn er dan ook heel erg blij mee. Ook de andere kinderen kijken er naar uit, ze mochten er laatst bij zijn toen er opnieuw een echo gemaakt werd en ze waren er helemaal van ondersteboven. Hahaha, mijn kleinzoon (10) vroeg zelfs of ze erbij mochten zijn als de navelstrengen doorgeknipt zouden worden. Nou, dat maar even niet

Toch is het altijd weer een wonder hoe de Here God een kindje, en in dit geval 2 kindjes, vormt in de moederschoot. Op de eerste echo waren ze echt nog piepklein en toch zag je al hun hartjes kloppen en de kindjes bewegen. Sinds gisteravond weten we ook welk geslacht de kindjes hebben maar dat is niet aan mij om dat hier bekend te maken natuurlijk. Mijn dochter vertelde hoe ze de kleine hoofdjes kon onderscheiden, hoe de armpjes en beentjes bewogen, de kindjes zich uitstrekten en zelfs de vingertjes waren al zichtbaar. Dan spreek je over kindjes die nog slechts 8-9 cm groot zijn, hoe wonderlijk mooi!

Psalm 139:13-16: U maakte mij in de buik van mijn moeder. Elk deel van mijn lichaam hebt U gevormd. Ik dank U daarvoor. Want het is een wonder, zoals ik gemaakt ben. Alles wat U maakt is een wonder, dat weet ik heel goed. U hebt me al gezien toen ik in het geheim gemaakt werd. U hebt me al gezien toen ik diep in de aarde ontstond. Toen mijn lichaam nog geen vorm had zag U mij al. Nog voordat ik geboren werd wist U alles al van mij. En U schreef het in Uw boek.

Als ik hier zo over nadenk dan vind ik dat zo bijzonder, en dan bedenk ik me dat ook wij, jij en ik, door de Here God zijn gemaakt. En Zijn aandacht voor ons houdt niet op bij onze geboorte, nog elke dag is Hij geïnteresseerd in elk detail van ons leven, zelfs in de allerkleinste dingen. Hij weet wie we zijn, Hij kent onze naam, en ook vandaag mogen we weer met deze gedachte de dag in gaan en alles met Hem delen en bespreken. Er is niemand die ons zo goed kent en begrijpt als Hij.