In Marcus 5 staat ’t verhaal over de bloedvloeiende vrouw. Al 12 jaar lang leed zij aan bloedvloeiingen, ze had kapitalen uitgegeven aan doktersbezoeken en er was niemand die haar had kunnen helpen. Er staat dat ze zelfs áchteruit gegaan was in haar gezondheid. Maar dan hoort ze over Jezus, over alles wat Hij gedaan heeft en zij gaat naar Hem toe. Zij wringt zich tussen de schare door en raakt Zijn kleed aan en dan staat er in vers 28-29 : Want zij zeide: Indien ik slechts Zijn klederen kan aanraken, zal ik behouden zijn. En terstond droogde de bron van haar bloed op en zij bemerkte aan haar lichaam, dat zij van haar kwaal genezen was.

Deze bloedvloeiende vrouw leed dus al 12 jaar aan bloedvloeiingen, een probleem dat véél verder gaat dan alleen deze kwaal. Ik wil daarvoor een stukje uit het oude testament nemen, nl. Leviticus 15:25: Wanneer bij een vrouw lange tijd bloed vloeit, buiten de tijd van haar maandelijkse onreinheid, of wanneer zij langer vloeit dan haar maandelijkse onreinheid, dan zal zij gedurende al de tijd dat zij vloeit, onrein zijn als in de tijd van haar maandelijkse onreinheid; zij is onrein. Deze vrouw is dus al 12 jaar lang onrein, maar als je dan leest in datzelfde hoofdstuk van Leviticus wat dat inhoudt, dan moet deze vrouw een verschrikkelijke tijd achter de rug hebben. Er staat nl. dat ieder die haar aanraakt óók onrein is, alles waar zij op zit of ligt is onrein en ieder die zo’n plaats aanraakt is onrein, ieder die haar bed of haar stoel of zelfs voorwerpen die op dat bed of die stoel gelegen hebben aanraakt, wordt daardoor onrein. Dit houdt dus in dat deze vrouw al die jaren lang verschrikkelijk eenzaam geweest is, niemand die in haar buurt wilde of durfde komen, niemand die iets van haar wilde of mocht aanraken, want dit waren voorschriften die door de Here God destijds aan Mozes en Aäron gegeven waren voor het volk en die op dat moment nog steeds golden.

Maar dan hoort deze vrouw over de Here Jezus, en misschien was dit voor haar wel een laatste strohalm, in ieder geval lapt ze op dat moment elk voorschrift aan haar laars en begeeft zich midden tussen die opdringende menigte. Door de verhalen die ze gehoord had was haar geloof in deze Jezus zó groot geworden dat ze gewoon wist, áls ik toch maar de zoom van Zijn kleed kan aanraken, dán komt alles goed. Met dát doel is ze naar Hem toegegaan en zowaar, nauwelijks heeft ze Hem aangeraakt of de Here Jezus draait zich om en vraagt wie Hem heeft aangeraakt. Hij had namelijk onmiddellijk gemerkt dat er kracht van Hem uitgegaan was, iets wat ik zo mooi vind, want de hele menigte drong zich tegen Hem aan en Hij werd door tientallen mensen aangeraakt maar er was maar één moment waarop er kracht van Hem uitging, dát was het moment dat die vrouw heel doelbewust Zijn kleed aanraakte.

Dat is iets om over na te denken, er was een grote schare om Jezus heen, allemaal mensen die speciaal voor Hem kwamen, deze mensen kwamen om naar Hem te luisteren, om Zijn wonderen te zien en ze verdrongen zich, want een ieder wilde vooraan staan, het dichtst bij Hem. En midden tussen die schare bevindt zich dan één vrouw die zich terdége bewust is van haar onreinheid en zij is gekomen om door de Here Jezus gereinigd te worden. Met díé bedoeling raakt ze Hem aan, en dán gaat er kracht van Hem uit…

Het  mooie vind ik dat er kracht van de Here Jezus uitging zónder dat Hijzelf daar iets voor deed. Met andere woorden, het geloof van deze vrouw was zó groot dat zij zonder meer aannam dat zij bij de Here Jezus gewoon die gezondheid, die reinheid kon pákken. Alle anderen kwamen Hem om hulp vrágen, óók Jaïrus, naar wiens huis Hij eigenlijk op weg was, Jaïrus’ dochtertje was ziek en hij had tegen de Here Jezus gezegd “als U toch alleen maar Uw handen op haar legt, dan zal ze gezond worden en leven”. De mensen die een wonder van de Here Jezus verwachtten gingen er allemaal van uit dat Hij dat wonder moest doen, maar deze bloedvloeiend vrouw nam zélf het initiatief en ging gewoon hálen wat zij nodig had. In Hem was alles aanwezig wat zij nodig had, en het kwam úít Hem, zomaar zonder meer…zomaar zónder meer? Het is jammer dat zo’n pagina zo snel vol is, want het is interessant om te weten waaróm deze vrouw zó gelijk had met wat zij zei en met wat zij deed, maar ik ga daar morgen dan verder op in, omdat het óók voor ons nog steeds zó van belang is. Maar ondertussen is het bemoedigend om dit verhaal eens te overdenken…..