Toen ik nog in mijn oude huis woonde gebeurde er eens iets grappigs. Toen ik ’s morgens vanuit mijn slaapkamer uit mijn raam naar buiten keek was ik zeer verbaasd. Ik zag mijn tuin én ik zag de buurtuinen en het pleintje. In mijn tuin had het geregend (dacht ik) en in de andere tuinen en op het pleintje niet. Echt raar om te zien want alle tegels in mijn tuin waren nat en dat gaf een groot contrast met de rest want daar was alles droog. Ik ging naar beneden om poolshoogte te nemen en toen zag ik wat er aan de hand was, want zelfs onder mijn afdakje waren de tegels nat, en daar blijft het absoluut droog als het regent. Verder zag ik nergens druppels, niet op de planten, niet op de biobak, nergens. Ineens wist ik het, ik had een dag daarvoor zout vermengd met water in mijn tuin uitgegoten en bij elkaar was dat zo’n honderd liter water. Al dat water was in de grond getrokken en overdag als de zon schijnt, dan drogen die tegels wel op maar in de nacht komt al dat vocht weer naar boven en worden de tegels weer nat. Op zich geen probleem, ware het niet dat mijn tuin vanaf dat moment elke keer vol met vogels zat, vogels die de aarde omwroetten in de hoop een paar wurmen naar boven te krijgen. Want in mijn tuin was de aarde natuurlijk lekker vochtig want óók daar was een hoop water in gaan zitten. Tussen de tegels werd ook gewroet want elke morgen lag er een hoop rommel dat tussen de stenen uitgehaald was.

Och, eigenlijk was het wel grappig om te zien hoe die vogels hun best deden om de wurmen naar boven te krijgen. Er waren er die een soort van stampdansje deden, die stampten met hun pootjes op de aarde en dan kwamen de wurmen naar boven en die werden dan gepakt. Er waren er ook die met hun snaveltjes de aarde tussen de tegels vandaan haalden en dan daar wurmpjes te pakken kregen.

Maar waar ik over zat te denken terwijl ik dit alles in mijn tuintje zat te bekijken was het volgende: Jeremia 17:7-8: Gezegend is de man die op de Here vertrouwt, wiens betrouwen de Here is; hij toch zal zijn als een boom, aan het water geplant, die zijn wortels tot aan een beek uitslaat, en het niet merkt als er hitte komt, maar welks loof groen blijft, die in een jaar van droogte geen zorg heeft en niet nalaat vrucht te dragen.

Mijn tegels hadden al dat water opgezogen en in de nacht kwam dat weer naar boven, zo mag het bij ons ook zijn als het om geestelijke dingen gaat. We mogen ons vertrouwen op de Here God stellen en groeien omdat Hij ons nooit beschaamd laat staan, we mogen al onze ervaringen opzuigen en op het moment dat alles om ons heen droog wordt, en de nacht komt steeds dichterbij, mogen wij een rots in de branding zijn voor velen. Een houvast voor mensen die het moeilijk hebben. Je kon duidelijk het verschil zien tussen mijn tuin en de andere tuinen, en zo mag het ook zijn met ons, dat mensen een duidelijk verschil zullen zien in ons en dat het uitnodigt om ook te komen en te zoeken naar diezelfde “Bron” waar wij ons water vandaan hebben gehaald.

Een boom die altijd groen blijft
aan het water eens geplant,
met zijn wortels uitgeslagen
houdt hij geweldig stand.
Zo wens ik dat mijn leven
eens zijn zal op een dag
en dat ik in de droogte, dan
veel mensen voeden mag.