Enkele jaren terug gingen mijn zus en mijn 2 dochters, allen fervente rommelmarktbezoekers, altijd op jacht naar oude  sodaclub apparaten. Je weet wel zo’n apparaat waarmee je prik in water kunt spuiten. Als ze er eentje tegenkwamen dan voelden ze eraan of de koolzuurfles er nog in zat en ongeacht het uiterlijk van de sodaclub kochten ze hem dan. Doordat ze echte doorgewinterde rommelmarkt koopjesjagers zijn wisten ze dat die flessen behoorlijk wat waard waren als je ze inleverde omdat je, als je zo’n fles inkocht, statiegeld ervoor moest betalen. Ze kochten die dingen bij bosjes en betaalden er van ongeveer 1 tot 5 euro voor. Thuisgekomen ging het omhulsel meteen de prullenbak in en dan gingen ze naar een winkel waar je die koolzuurflessen kon inleveren en dan kregen ze per fles 19.95 ervoor terug. Goede business dus. Helaas is dat tegenwoordig niet meer zo dus is de jacht op de sodaclubs voorbij

Wat mij hierin trof was het feit dat men op die rommelmarkt dus een artikel had waarvan men zelf de waarde waarschijnlijk niet eens wist. Het werd voor een paar euro verkocht omdat men het beoordeeld had naar de buitenkant, terwijl de echte waarde binnenin zat.

Dit verhaaltje over onze rommelmarkt dames is eigenlijk  een beetje bedoeld om iets te illustreren. Wij hebben ook een binnenste, en ook bij ons mensen is het zo dat de binnenkant veel meer waard is dan wijzelf dikwijls door hebben, en door heel de bijbel heen kunnen we lezen dat ook voor God het juist de binnenkant is die telt hoewel het in ons geval zo is dat we óók van de buitenkant mooi zijn omdat Hij ons zelf gemaakt heeft! We hoeven nooit minderwaardig over onszelf te denken, we zijn absoluut waardevol! Mooi vind ik dat om zelf te mogen weten maar ook iets om in gedachten te houden als we anderen bekijken.