Luc.10:19 : Zie, Ik heb u macht gegeven om op slangen en schorpioenen te treden en tegen de gehele legermacht van de vijand en niets zal u enig kwaad doen. maar dan staat er in vers 20 : Evenwel, verheugt u niet hierover, dat de geesten zich aan u onderwerpen, maar verheugt u, dat uw namen staan opgetekend in de hemelen.

Over autoriteit gaat het dezer dagen…………………als je er zo mee bezig bent en over nadenkt, dan gaat er best heel wat gepaard met dit onderwerp. Daarom tussen de stukjes door eens even een moment van bezinning.

Zoals we besproken hebben zijn er allerhande dingen waar we alert op moeten zijn, dingen waar we rekening mee moeten houden. (al vergeten? kijk nog even terug:-)))
Het komt er in het kort eigenlijk op neer dat we in ons eigen leven aan de slag gaan om de verkeerde dingen te onderkennen en op te ruimen en als de satan ons aanvalt, dat we zorgen dat hij zijn grip op ons verliest door onszelf telkens weer te reinigen van de verkeerde dingen die nog zo gemakkelijk (bij mij wel hoor) in ons leven binnen kunnen komen. Het is echter niet de bedoeling dat we krampachtig met deze dingen omgaan. Dat hoeft ook helemaal niet, het is niet nodig dat we hele dagen gespannen ons leven bekijken en alles onder de loep nemen om te zien of we onszelf op fouten kunnen betrappen. Wanneer we de Heilige Geest in ons leven de ruimte geven, en open zijn om onszelf te laten terechtwijzen, dan mag dat op een heel ontspannen manier gebeuren. Een kleine gebeurtenis bij mij in de tuin vandeweek kan dat misschien nog een beetje illustreren.

Mijn kleindochter Sanne zat buiten in haar wagentje, en ze had van mijn dochter net een bekertje yoghi-drink gekregen. Mijn dochter en ik stonden even in de keuken en hoorden toen haar stemmetje: ohoh, heppe knoeit. We gingen naar buiten en zagen Sannetje helemaal doorweekt in de buggy zitten en ook op de grond lag een plas yoghi. Sanne zelf was helemaal niet onder de indruk, ze wist weliswaar dat ze iets gedaan had dat niet goed was, maar verder was ze totaal niet bang of gestresst. Ze meldde het even aan haar moeder, die haar vervolgens uit de wagen tilde en haar weer droog en schoon maakte. Niets aan de hand verder. Ik vond dat wel een mooi
voorbeeld, we mogen ons bewust zijn van verkeerde dingen, en het moet ook uiteraard ons verlangen en streven zijn om ze niet (meer) te doen, maar vervolgens mogen we ze ook heel ontspannen bij de Here belijden en op die manier onszelf opnieuw reinigen. Zolang we er maar van leren en erdoot groeien.

Die autoriteit is iets waar we voor kunnen kiezen, willen we dat wel hebben, of kost het teveel moeite en willen we het liever niet? Ik denk dat we daar over na moeten denken, want áls we dat willen, dan kost het ons ook wat. Weet je, als je in de maatschappij kijkt, dan heb je bijv. vakkenvullers en chirurgen. Als mens totaal gelijkwaardig, de één is niet meer als de ander. Maar het is wél zo dat een chirurg
heel wat meer moet leren dan een vakkenvuller. Jaren en jaren moet hij naar school en als hij klaar is met zijn opleiding, rust er ook een enórme verantwoording op zijn schouders. Voor de Here God is ook ieder mens gelijk, Hij houdt van al Zijn kinderen evenveel, er is er niet één meer of minder. Allemaal zijn we waardevol en kostbaar in Zijn ogen en op welke plaats we ook staan, we zijn allemaal bruikbaar als we ons daarvoor open stellen. Maar als we ervoor kiezen om te werken aan het verwerven van autoriteit, dan vraagt het ook onze gehele inzet, een stuk zelfverloochening en volharding. Tegelijkertijd groeit onze verantwoording en ook daarvan zullen wij ons dan bewust worden. Om nog even terug te komen op de vakkenvuller en de chirurg, een vakkenvuller moet het nooit in zijn hoofd halen om het mes van de chirurg te pakken en mensen te gaan opereren, het zou een drama worden, het zou mensen (onherstelbaar?) beschadigen. Zo ook in de geestelijke wereld,  “Je kunt niet zijn wat je niet bent, je kunt niet geven wat je niet hebt”. Dit is geen beschuldiging, doch slechts het simpel vaststellen van een feit. We hoeven niet méér te zijn dan we kunnen, God houdt van ons zoals we zijn en Hij gaat met een ieder van ons een eigen weg omdat we allemaal verschillend zijn. Zolang het maar ons verlangen is om een leven te leiden dat tot eer van Zijn naam is want dat is het belangrijkste.

Ik wil graag krachtig leven,
doordrongen van het feit
dat ik daaraan moet werken
ook al kost dat moeite en tijd.
Het is me alles waard
om te groeien en te leren,
opdat ik door mijn leven heen
mijn Vader mag vereren.