Één van mijn favoriete Bijbelteksten is deze: Mijn God zal in al uw behoeften naar Zijn rijkdom heerlijk voorzien in Christus Jezus Phil.4:19. Datgene waar ik (en wellicht meer mensen) al jaren en jaren op gefocust ben in deze tekst is dat er staat dat de Here God in al mijn behoeften zal voorzien…

Wanneer ik op deze manier hiernaar kijk dan is het zo dat ik al snel teleurgesteld zal worden wanneer níét in mijn behoeften wordt voorzien (voor mijn gevoel). Dan brokkelt mijn vertrouwen af en komt mijn geloof op een laag pitje te staan. Wanneer ik nu eens op een andere manier “binnenstap” en met nieuwe belangstelling naar deze tekst kijk, dan zie ik dat er ook een heel andere manier van benaderen is. Wanneer ik namelijk zeg dat mijn God in al mijn behoeften zál voorzien, dan krijgt de hele tekst een andere lading. In het eerste geval houdt alles op wanneer ik niet krijg wat ik graag zou willen, in het tweede geval blijft er een verwachting, een hoop, want mijn God zál gaan voorzien in mijn behoeften. (Waarbij ik wel wil aantekenen dat “behoeften” niet gelijk staat aan “verlangens”).

De eerste manier van benaderen sluit een deur, terwijl de tweede manier van benaderen mij uitzicht geeft. In het eerste geval gaat er iets stukje bij beetje dood in mij, in het tweede geval groeit er nieuwe verwachting. De eerste manier neemt me iets af, en de tweede manier maakt me een stukje rijker in mijn geloofsleven.

Ik wil hier een uitdaging neerleggen om Gods woord met nieuwe belangstelling te gaan lezen en met nieuwe ogen te gaan kijken naar woorden, teksten, Bijbelgedeelten die we al bijna uit ons hoofd kennen, en daarbij mogen we Gods Heilige Geest vragen ons de dingen duidelijk te maken. Hij is het die de mensen heeft geïnspireerd de Bijbel te schrijven en als iemand weet welke diepte er in Gods woord ligt dan is Hij het wel. Hij wil ons leren en onderwijzen, ons helpen de dingen te begrijpen en wie weet, misschien zit er wel een hele nieuwe boodschap in die oude woorden…?