In Opwekking staat een lied en de eerste regel van het refrein dat zegt: “Kom tot de Vader, kom zoals je bent”.

Dit lied kwam in me op en ik dacht eraan dat dat tegenwoordig wel een heel bijzondere uitspraak is. Want wie neemt je nou nog gewoon zoals je bent? Je bent niet snel goed genoeg hoor, er zijn altijd wel gebreken of fouten te vinden, dingen die te verbeteren zijn, van alles eigenlijk. En dan is daar Vader God, en Hij zegt, kom maar gewoon zoals je bent. Het maakt niets uit hoe je eruit ziet, het maakt niets uit of je “het” gemaakt hebt in dit leven, het maakt niet uit of je nog fouten of gebreken hebt, kom maar gewoon zoals je bent! En dan moet je nagaan dat Hij Degene is die ons in beginsel gemaakt heeft. Wonderschoon en wondermooi, maar door de zonde, door in het kamp van de vijand te verkeren, zijn we beschadigd geworden, we zijn vuil en vies geworden, we zijn “tweedehands” geworden, maar toch zijn daar die liefdevolle armen van de Vader. En dan zegt Hij niet van, oh Ingrid? nou, die is wél es afgetakeld zeg, weet je wat, laten we haar maar weggooien, maak Ik gewoon een nieuwe Ingrid...

Nee, er is er van mij slechts ééntje, en er is nog nooit iemand geweest zoals ik en er kómt ook nooit iemand zoals ik. En zo kun je hier je eigen naam ook invullen.

Weet je, op het moment dat we bij de Here God aankomen, het moment dat we Zijn kind willen worden, dan komen we daar vies en vuil en kapot aan. En waarschijnlijk zou het veel minder moeite kosten om een totaal nieuw mensenkind te maken, maar onze Vader neemt alle tijd om ons te helen, te vertroosten, te genezen, wát er ook maar nodig is in ons leven, Hij neemt er alle tijd voor. Hij toont éérst Zijn liefde, en dát is wat het hart zo verwarmt, dát is wat ieder mens zó hard nodig heeft.

Wij zijn onvervangbaar in Gods ogen en terwijl ik hier zo mee bezig dacht ik aan een gedicht dat ik eens heb geschreven. Toen ik het schreef was het alsof Vader God me liet zien hoe Hij over mij en jou en élk van Zijn kinderen denkt. Ik hoop dat het je hart mag verwarmen.

Je bent zo kostbaar in Mijn ogen,
niemand is aan jou gelijk ,
Ik heb je lief, Ik ben bewogen
telkens als Ik naar je kijk.
Ik ben gelukkig, Ik ben Vader
van een heerlijk, prachtig kind,
jij bent Mijn allermooist bezit
dat is wat Ik, jouw Vader, vind.

Je bent zo kostbaar in Mijn ogen
echt, Ik kan mij niet vergissen,
met alles wat er bij jou hoort
wil Ik geen stúkje van jou missen.
Ik ben gelukkig als jouw Vader,
Je bent Mijn eigendom, “van Mij”
en niemand kan je van Mij stelen,
oh wat maak je Me toch blij.

Je bent zo kostbaar in Mijn ogen
want Ik zie in jou een schat,
wist je dat jij door Mij bewaakt wordt,
dat je zóveel waarde had?
Ik heb je op een heel mooi plekje
in Mijn zonneschijn gezet
en ‘k wil dat ieder die voorbij komt
heel speciaal op jou, kind, let.

Je bent zo kostbaar in Mijn ogen
jawel, gewoon zoals je bent,
je bent een parel, mooi en schoon
wat ben Ik blij dat je Mij kent.
Was je voorheen nog in de handen
van de vijand, ruw en wreed,
bij Mij ben je voor altijd veilig
Ik wil graag dat je dát goed weet.

Je bent zo kostbaar in Mijn ogen,
je bent een kunstwerk van Mijn hand,
en ook al is er wat beschadigd,
Ik sta toch áltijd aan jouw kant.
Je moet de glans zien in Mijn ogen
telkens als Ik naar je kijk,
je hebt Mijn hart zo diep bewogen,
jij bent zó kostbaar, je maakt Me rijk!