Ik hoorde laatst een verhaal van een meisje over hoe zij haar toekomstige man had leren kennen. Wat ze vertelde sprak me wel aan, ze vertelde dat ze van een vriendin had gehoord over een interessante man. Deze man kwam altijd met verf aan zijn vingers, een kopje koffie halen in een plaatselijk restaurantje en deze man was een kunstenaar. Het meisje werd eigenlijk wel nieuwsgierig naar deze man en vroeg aan haar vriendin of ze ook zijn naam kende. Die vriendin noemde zijn naam en toen is dat meisje op een dag naar dat restaurantje gegaan om eens te zien of ze deze man kon ontmoeten. In eerste instantie was hij daar op dat moment niet aanwezig, maar toen ze aan een paar bezoekers vroeg of men hem kende, waarbij ze ook zijn naam noemde, zei iedereen gelijk: oh ja, natuurlijk wel, die is hier heel bekend. En toen hebben ze hem gebeld en was hij binnen tien minuten ook in dat restaurantje. En meteen bij de eerste ontmoeting klikte het tussen die twee en nu hadden ze samen een relatie. Ze vertelde ook nog dat deze kunstenaar nu bezig was om een schilderij van haar ziel te maken…. (tja, echte kunstenaars hè…:-)

Toch vond ik er zoveel inzitten in dat verhaal, weet je, dit meisje werd nieuwsgierig naar een man die ze helemáál niet kende, nooit had ontmoet, nooit had gezien, nooit had gesproken, niks. Maar door het verhaal van die vriendin wilde ze meer over hem weten. En eigenlijk is dat ook ónze opdracht hè? Om aan mensen te vertellen over een interessante Man, een Kunstenaar, Iemand die niet zómaar iets maakt, maar Iemand die de Schepper is van hemel en aarde, de Maker van ieder mensenkind. Het is de bedoeling dat mensen nieuwsgierig worden naar deze Schepper en als ze ons vragen om Zijn naam te noemen dan mogen we zo vrijmoedig zijn om dat te dúrven doen. En dan mogen we de mensen ook vertellen waar we met elkaar samenkomen om deze interessante Man te ontmoeten. En als men dan zó nieuwsgierig is dat men in onze samenkomst naar Hem komt zoeken, dan zullen ook dáár de bezoekers zeggen: oh ja, zéker kennen wij Hem. En wat is het dan mooi als zulke mensen een daadwerkelijke ontmoeting met onze hemelse Vader mogen hebben, want ik weet zéker, óók dan is het liefde op het eerste gezicht. En de Here God wil niets liever dan een relatie beginnen met een ieder die van Hem houdt. En Hij maakt niet een schilderij van de ziel, Hij maakt de ziel gezond, Hij maakt alle dingen nieuw en heel. Want Hij doorgrondt en kent alle dingen.

De mensen nieuwsgierig maken, ze laten voelen en zien wie God is, dóór onze handel en wandel. Ik denk dat we het als een eer mogen beschouwen dat de Here God ons wil gebruiken voor zulk belangrijk werk. De Here Jezus deed het ook zo, Joh.1:18 :Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, die aan de boezem des Vaders is, Die heeft Hem doen kennen. Hoe? Door alles wat Hij was, en door alles wat Hij deed en door alles wat Hij zei. Mooi om daar een voorbeeld aan te nemen.