…ons dagelijks brood

Eigenlijk vandaag een stukje dat wel aansluit op dat van gisteren. Zie ik sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar Mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij. (Openbaring 3:20.)

De titel van dit stukje van vandaag kun je vinden in het gebed dat de Here Jezus ons leert, het “Onze Vader”. Daar spreekt Hij deze woorden uit: Geef ons heden ons dagelijks brood. Het woord “heden” wordt niet toevallig door de Here Jezus genoemd, niet terloops, niet ondoordacht, dit woord heeft een duidelijke boodschap, het heeft ons iets te zeggen.

Brood, voedsel, we hebben het nodig om in leven te blijven, zo ook het geestelijke voedsel, het geestelijke brood. Wat de Here Jezus hier duidelijk wil maken is, dat we dat voedsel, dat leven, vandáág nodig hebben, vandaag moeten we eten, sterk worden, leven. Ook in de woestijn was het zo dat het volk van Israël iedere dag opnieuw het manna uit de hemel ontving, en ze mochten maar nemen voor één dag tegelijk, ze mochten het niet bewaren, dus niet het brood van gisteren eten, en ze mochten ook niet voor morgen verzamelen (behalve op de zesde dag.) Ze kregen elke dag vers voedsel. Wij kunnen in Gods woord ook voor iedere dag weer nieuwe dingen vinden, dingen die we júíst vandaag nodig hebben, die ons opbouwen en waardoor we groeien.

Het werd me zo duidelijk dat we geneigd zijn om bezig te zijn met wat nog moet komen, de dingen van morgen, de toekomst. Ziet de toekomst er somber uit, of misschien toch wel zonnig, brengt het zorg of blijdschap? En zo gemakkelijk zijn we dan alvast bezig om ons zorgen te maken (ik tenminsta wel hoor), de vraag: ‘Heer wilt U ervoor zorgen dat ik morgen…” klinkt ons vast bekend in de oren. Het is natuurlijk niet verkeerd om eens aan de toekomst te denken, om eens wat bezig te zijn met wat nog komen gaat, maar het is altijd goed als we ons realiseren dat we vandáág leven, gisteren is geweest en morgen moet nog komen, maar vandaag is het “de dag die de Heer ons geeft”. Natúúrlijk wil de Here ons helpen bij alles wat nog op onze weg komt, maar juist door vandaag dat geestelijke voedsel tot ons te nemen, worden wij sterk om de dag van morgen, en alles wat die meebrengt, aan te kunnen. We hebben vandaag dat manna nodig zodat we morgen sterk genoeg zijn om nieuw manna te rapen.

Wanneer we gewoon vandaag leven, alleen maar voor vandaag hoeven te zorgen, dan kan dat rust geven, vandaag is nog een onbeschreven blad, het bergt zoveel mooie mogelijkheden in zich, maar als we er niet naar “kijken”, er niet op letten, dan zien we het niet. Voor mezelf vind ik dit wel iets om veel meer aandacht aan te besteden. Vandaag, het is een nieuw begin, maar tegelijk begint er ook gewoon een nieuwe dag, een dag die tussen gisteren en morgen ligt, “vandaag”, ik wil mij deze dag bewust zijn van Gods aanwezigheid, van Zijn trouw en Zijn grootheid, ik wil Hem danken voor alles wat Hij voor mij betekent, voor elk liefdeblijk dat ik van Hem mag ontvangen, ik wil Hem “zien” in de dingen die gebeuren en samen met Hem vandaag mijn leven “leven”.