Ik wil nogmaals benadrukken dat deze stukjes vrij snel achter elkaar komen en dat het teveel is om in korte tijd te be- en ver-werken. Daarom is het raadzaam om dit misschien te printen ofzo zodat je werkelijk “one step at the time” kunt nemen. Neem hier echt alle tijd voor, en ga pas verder wanneer jij daar klaar voor bent. In ieder geval gaat er met ieder stukje een gebed van mijn kant mee speciaal voor jou, die dit leest. Dat de Here je mag helpen en leiden, en dat je bovenal Zijn vrede mag ervaren dwars door alles heen! 

Gisteren heb ik het erover gehad dat het behulpzaam is om bij elke gebeurtenis die je hebt opgeschreven, te vermelden of dit jou is “aangedaan” of “overkomen”. Ook, indien mogelijk, het gevoel dat je hierbij had,hebt of krijgt. Misschien ook heb je er helemaal geen gevoel bij, dat kan ook, dat kan betekenen dat je het, wellicht onbewust, nog té moeilijk en té confronterend vindt. Ook dat is niet erg, alles op zijn tijd. De reden dat ik dit gevraagd heb is de volgende: door opnieuw het rijtje langs te gaan en je er bewust mee bezig te houden krijg je inzicht in je gevoelens. 

Wist je trouwens dat het eigenlijk meestal zo is dat ons gevoel het denken volgt? Voorbeeldje? Bij mijn zus op het werk hebben ze eens een testje gedaan. Eén van de collega’s kwam fris en monter op het werk en de één na de ander vroeg haar of ze zich niet goed voelde, dat hadden ze tevoren zo afgesproken. Ben je ziek? Hoezo? vroeg de collega. Nou, je ziet er wat bleekjes uit, zulke kringen onder je ogen…….. Voordat het middag was, had de collega zich ziek gemeld en was naar huis vertrokken, ze dacht, als iedereen het aan mij ziet zal ik wel iets onder de leden hebben, ze was zich steeds slechter gaan voelen. Een ander voorbeeld (eentje uit mijn eigen stapeltje). Een van mijn kinderen ging uit, hoewel ik gevraagd had hoelaat ze dacht thuis te zijn, wilde ze zich daar niet aan vast pinnen en zei dat ze dat nog niet kon zeggen. Nou, oké, een dochter die de 20 gepasseerd is, nooit echt onverantwoordelijke dingen heeft gedaan, heeft wel een stukje vertrouwen verdiend, toch? Het ging goed totdat de klok het middernachtelijk uur gepasseerd was. Elke keer op de klok kijken, niet kunnen inslapen, je steeds meer dingen in je hoofd halen (dat denken dus), misschien is er iets gebeurd, misschien dit, misschien dat, en ondertussen raak je steeds meer gestresst, je ziet in gedachten de agenten al aan de deur komen, je wordt bang, daarna wordt je boos want waarom kan ze nou niet even bellen, en waarom neemt ze die rottelefoon niet op als jij belt? Je raakt totaal opgefokt, krijgt hoofdpijn, en dan uiteindelijk komt ze om 3 uur thuis, heeft niet aan een telefoon gedacht, heeft er ook geen gehoord want de muziek in het tentje waar ze, netjes cola dronk met een vriendin, was te hard en er is totaal niets aan de hand. Nog zo’n voorbeeld, je schrijft een e-mail naar iemand met echt inhoudelijke dingen. Je verwacht een antwoord maar dat blijft nogal lang uit. Eerst denk je, ach, misschien had de ander niet zoveel tijd, het komt wel. Naarmate het uitblijft ga je de mail nog eens doorlezen en je ziet hem ineens met heel andere ogen, allerlei dingen die jij geschreven hebt kunnen (in jouw gedachten) totaal verkeerd begrepen worden door die ander. Vervolgens ga je je steeds rotter voelen, en voor je het weet is de goede vriend(in) volgens jouw ideeën al bezig om de vriendschap te beëindigen. Je voelt je er verdrietig om, ook boos omdat ze je zolang in spanning laat en je krijgt er zelfs lichamelijke klachten van. Uiteindelijk blijkt dat de desbetreffende persoon een paar dagen internetstoring had……………. 

Zie je, door deze kleine voorbeeldjes, hoe je gevoel beïnvloed wordt door je denken? Dat denken is dus belangrijk, ook heel erg belangrijk voor het gevoel dat je over jezelf hebt. Als je denkt dat je niet goed genoeg bent, minderwaardig bent, anderen tot last bent, voor een zeurpiet aangezien zult worden of noem maar op, voel je je niet lekker in je vel. Het is één van de bijverschijnselen van innerlijke beschadiging maar ik heb nog een leuk voorval dat je misschien kan bemoedigen.   

Onze Toby.

 Ik heb ooit een poos een hondje gehad, Toby. En Toby was er gek op om met ballen te spelen. Op een dag had ze een bal kapotgebeten en er een hele poos mee lopen spelen, heen en weer slingeren als ze hem in de bek had, er achteraan als je hem weggooide en door al dat spelen was hij kapotgegaan. Een paar dagen later, na een aantal regenbuien, was het even lekker weer en ik zat buiten in de tuin met een paar mensen en we zeiden tegen Toby dat ze haar bal maar moest pakken. Ze liep erheen maar pakte hem niet, pas nadat we een paar keer gezegd hadden dat ze hem moest pakken deed ze het eindelijk. Maar terwijl ze de bal tussen haar tanden nam, kwam er een hele sloot water uit vallen. Ze legde hem weer neer, dronk er zelfs iets van en pakte hem weer op en daarmee kwam er nog meer water uit vallen. Wat was er gebeurd? De lekke bal was door het gestoei van Toby ingezakt, de lucht was eruit en de bal was niet meer rond van vorm, doch nog slechts halfrond en vormde als het ware een kommetje dat al het regenwater keurig had opgevangen………….

De les uit dit verhaal? Soms hebben wij in ons leven ook nog zoveel “lucht” en dan zijn we ook nog arrogant genoeg om te denken dat we wat van deze lucht aan anderen kunnen geven. Maar pas wanneer alle “lucht” eruit is, en we misschien door het leven beschadigd zijn, en (naar ons eigen idee) misvormd zijn geworden, ja, als we eigenlijk “hérvormd” zijn, pas dán kan er zoiets moois uit voortkomen. Zoals die ronde bal, nog slechts de helft van zijn vorm was overgebleven, maar deze vorm bood hem wél de mogelijkheid om dat water op te vangen en vast te houden, waardoor Toby zelfs haar dorst én die van de poezen uit de buurt ermee kon lessen.

Mooi hè? Zo’n simpel voorval waar je dan zo’n diepe les uit mag leren. Rom.8:28 : zegt: Wij weten nu, dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben. Ik hoop dat dit ook voor vandaag weer een stukje bemoediging mag geven, God creëert niet de omstandigheden maar Hij gebruikt ze wel om ze voor onszelf én voor anderen tot een zegen te maken. Wat er ook gebeurt is in je leven, hoe je je soms ook voelt, weet dat God de dingen voor jou zál laten medewerken ten goede. Hier staat niet dat Hij “sommige” dingen laat medewerken, nee, er staat ALLE dingen!

Dat is wel iets om even bij stil te staan vandaag……….toch?