Vandaag het laatste deel van Jozef Een belangrijke les is er nog te leren van de geschiedenis van Jozef. Maar eerst wil ik toch zeggen dat ik het zo mooi vind dat God kan werken door de meest vreemde of moeilijke situaties heen. Ik denk dat er voor Hem geen verloren dagen of momenten zijn. Wij kunnen weleens denken, aan het einde van een dag, “weer een dag voorbij, een dag die nooit meer terugkomt, en wat hebben we gedaan, wat hebben we kunnen betekenen voor de Here?” en dan moet je nogal eens, spijtig genoeg, de conclusie trekken dat dat niet veel was, of misschien zelfs wel helemaal niets. Vanaf nu mogen we ons dan voornemen om beter op te letten en onze dagen te vullen met het contact met de Here, dat in de eerste plaats, en van daaruit te luisteren en te letten op de aanwijzingen die Hij ons geeft om daadwerkelijk te kunnen groeien en bruikbaar te kunnen zijn in Zijn koninkrijk. We hoeven ons niet te laten ontmoedigen door de omstandigheden……..eigenlijk wel een mooi woord, als je het goed bekijkt dan zegt dat woord dat er dingen zijn die “om je heen staan” en wanneer dat gebeurt, kán het weleens een beetje het zicht op de toekomst wegnemen. Zo was het bij Jozef ook, er waren vreselijk veel omstandigheden, maar het mooie van dit, is dan weer dat binnenin, midden tussen die omstandigheden, staan wij, maar niet alleen, we zijn daar samen met de Here.

Een tekst die mij altijd weer aanspreekt, staat in Rom.8:28 : Wij weten nu, dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn. Als we God liefhebben, dan kan het nóg wel gebeuren dat je in moeilijke omstandigheden terecht komt, maar wij kunnen in de bijbel van zoveel mensen lezen, hóé alle dingen voor hen mochten medewerken ten goede, dat dát voor ons een enorme bemoediging mag zijn.

Ik heb gezegd dat er nog een grote les te leren valt uit het verhaal van Jozef, en dat is de volgende. Toen hij de dromen van de Farao uitlegde, bleek dat God Farao op deze manier waarschuwde voor een hongersnood die eraan stond te komen. Hoewel er op dat moment zelf, nog genoeg overvloed in het land was. Maar er werd een hongersnood voorzegd en Jozef raadt de Farao dan aan om nu alvast, nu er nog overvloed is, voorraden aan te gaan leggen voor later. Zo wordt het ook gedaan, en dan staat er nog iets geschreven dat voor ons, voor deze tijd, ook erg interessant is. De Egyptenaren komen telkens weer tot Jozef om voedsel te kopen en in eerste instantie betalen ze daarvoor met geld. Totdat het geld op is en dan betalen ze met hun vee en met hun bezit.

En dan staat er in Gen.47:18-21 : Toen dat jaar ten einde was, kwamen zij tot hem in het tweede jaar en zeiden tot hem: Wij zullen het voor mijn heer niet verhelen dat, nu het geld op is en onze veestapel aan mijn heer is gekomen, er voor mijn heer niet anders overblijft dan ons lichaam en onze grond. Waarom zouden wij voor uw ogen sterven, en zou onze grond verkommeren? Koop ons en onze grond in ruil voor brood; en wij en onze grond zullen Farao dienstbaar zijn. geef ons dan zaad, opdat wij leven en niet sterven, en opdat de grond niet woest worde. Toen kocht Jozef al de grond der Egyptenaren voor Farao, want de Egyptenaren verkochten ieder zijn akker, omdat de honger hun te sterk werd. Zo kwam het land aan Farao. En wat het volk aangaat, dat maakte hij dienstbaar van het ene einde van het gebied van Egypte tot het andere einde.

Wij leven in een tijd van voorspoed, we leven nog in een vrij land, zonder vervolging we mogen Gods woord nog belijden zonder meer, maar we weten óók dat het niet lang meer zal duren voordat ook hier een “hongersnood” zal komen. We zien het aan de tekenen der tijden, we kunnen het opmaken uit allerlei dingen die in de bijbel zijn voorzegd. En ook voor óns is het zaak dat we gaan verzamelen, dat we voedsel gaan verzamelen, het woord van God in ons opnemen. Niet dat het zomaar langs ons heenglijdt, het ene oor in, het andere uit. Het moet een deel van ons worden. En als dan die nood eraan komt, zullen de mensen naar óns komen, omdat ze zien dat wij iets hebben dat ons door de moeite heen helpt. En zo mogen wij dan met ónze rijkdom deze mensen voeden, uitdelen van het levende Brood. Maar het mooie is dat de Egyptenaren steeds meer van zichzelf gaven aan Jozef in ruil voor voedsel. Jozef was in dienst van Farao, wij zijn in dienst van een Hemelse Koning en wij mogen ook ertoe bijdragen dat men meer en meer van zichzelf wil opgeven in ruil voor dat “Brood”, en wat is het dan geweldig als men zich uiteindelijk ook zélf geeft en dienstbaar wil worden aan onze Koning.

“Koop ons en onze grond” “geef ons zaad, opdat wij leven en niet sterven” Twee uitspraken die we terug kunnen halen in het nieuwe testament. De Here Jezus hééft ons “gekocht én betaald” en die prijs heeft Hij betaald voor ieder mensenkind. En dat zaad, dat mogen wij uitdelen, wij mogen dat zaad zaaien in de harten van de mensen, opdat ze zullen leven en niet sterven. Laten we daadwerkelijk gaan verzamelen en onze schuren vol maken, zodat we kunnen uitdelen van die geesteljke rijkdom wanneer de “hongersnood” komt.