Farao had twee dromen, in de eerste droom stond hij aan de Nijl. Gen.41:2-7 : En zie, uit de Nijl kwamen zeven koeien op, mooi van uiterlijk en vet van vlees, en zij weidden in het oevergras. Maar zie, zeven andere koeien kwamen na deze op uit de Nijl, lelijk van uiterlijk en mager van vlees, en zij gingen naast die koeien staan aan de oever van de Nijl. En de koeien die lelijk van uiterlijk en mager van vlees waren, aten de zeven koeien op, die mooi van uiterlijk en vet waren. Toen ontwaakte Farao. Daarna sliep hij weer in en droomde ten tweeden male, en zie, zeven dikke en mooie aren schoten op uit één halm. Maar zie, zeven dunne en door de oostenwind verzengde aren ontsproten na deze. En de dunne aren verslonden de zeven dikke en volle aren. Toen ontwaakte Farao, en het was een droom.

Niemand kon deze dromen uitleggen, maar zoals gezegd, Jozef wist dat God ze kon uitleggen. God laat Jozef weten dat er een grote hongersnood zal komen, dat er van de overvloed die er heerst, niets meer zal overblijven omdat de honger zeer zwaar zal zijn. Maar hij draagt ook een oplossing aan voor Farao. Hij stelt hem voor om in de zeven jaren van voorspoed, die er eerst zullen komen, grote voorraden op te slaan in de steden, zodat wanneer de jaren van honger zullen komen, er genoeg te eten zal zijn voor Egypte zelf, én ook voor de landen eromheen. Zoals we gisteren hebben gelezen, vindt Farao dit een geweldig voorstel en omdat hij Jozef zó wijs vindt en ziet dat de Geest Gods in hem werkt, wordt Jozef dus onderkoning van Egypte. En in de zeven jaren die volgen gaat hij aan de slag om de voorraden te bouwen en ze op te slaan in de steden.

En dan staat er in Gen.41:53-57 : Toen de zeven jaren van overvloed, die er in het land Egypte geweest was, verstreken waren, begonnen de zeven jaren van de hongersnood te komen, zoals Jozef gezegd had; in alle landen was hongersnood, maar in het gehele land Egypte was brood. Toen het gehele land Egypte honger leed, en het volk tot Farao om brood riep, zeide Farao tot alle Egyptenaren: Gaat tot Jozef; doet wat hij u zegt. Toen de hongersnood nu over de gehele aarde heerste, opende Jozef alle schuren en verkocht koren aan de Egyptenaren; want de honger was sterk in het land Egypte. En de gehele wereld kwam naar Egypte om bij Jozef koren te kopen, want de honger was sterk op de gehele aarde.

Wat ik nou zó mooi vind is, dat hier opnieuw iemand is, Farao, die zijn héle bezit in handen geeft van Jozef. Het hele land, alles, werd onder zijn beheer gesteld. Ik moet daarbij aan een tekst uit de bijbel denken waar de Here Jezus een gelijkenis verteld over de talenten. En dan zegt hij in Matth.25:21 : Wel gedaan, gij goede en getrouwe slaaf, over weinig zijt gij getrouw geweest, over veel zal ik u stellen. Jozef was getrouw over het huis van Potifar, hij was getrouw over de gevangenis en alle gevangenen en nu krijgt hij een heel land onder zijn beheer. Dit is iets wat ik eventjes terzijde aan wil halen. Getrouwheid kun je alleen maar zíén in iemands dáden. Woorden kunnen nóóit overtuigen van getrouwheid, niet naar mensen toe en niet naar God toe. Neem Petrus bijv. hij zei: “Heer, ik zal u nóóit alleen laten…..” Hoe lang duurde het voordat hij zijn Heer had verloochend? Dat is ook voor ons goed om te onthouden. Laten onze dáden mogen  spreken en onze mond misschien toch een ietsje vaker zwijgen?

Jozefs daden spreken voor zich, en God is met hem, nog steeds, en zegent hem én daarmee zelfs de gehele aarde, overvloedig. Maar zoals gezegd was Jozef óók tot een zegen voor zijn familie, want ook in hun land heerst de hongersnood en dan stuurt zijn vader de broers naar Egypte om voedsel te kopen en deze broers komen dan bij Jozef terecht. Jozef herkent zijn broers, maar zij herkennen hem niet. Ik denk dat we het verhaal wel kennen hoe hij de broers behandelt, hoe hij het uiteindelijk voor elkaar krijgt dat ook zijn jongste broer, Benjamin, naar Egypte komt, zeer tegen de zin van zijn vader omdat die bang is om ook nog Benjamin te verliezen. Vervolgens doet hij het voorkomen alsof Benjamin zijn beker heeft gestolen, waarop de broers opkomen voor Benjamin, omdat ze het hun vader niet aan kunnen doen zonder hem terug te komen. En telkens lees je hoe ontroerd Jozef eigenlijk is, verschillende malen trekt hij zich terug om te huilen, totdat hij het uiteindelijk niet langer vol kan houden en hij zich bekend maakt bij zijn broers. Dan zie je dat er bij Jozef geen sprake is van wrok of haat, de jaren hebben hem mild gemaakt en dan staat er in Gen.45:4-8a: Toen zeide Jozef tot zijn broeders: Komt toch naderbij.Daarop naderden zij. En hij zeide: Ik ben uw broeder Jozef, die gij naar Egypte verkocht hebt. Maar weest nu niet verdrietig en ziet er niet zo ontsteld uit, omdat gij mij hierheen verkocht hebt, want om u in het leven te behouden heeft God mij voor u uit gezonden. Want reeds twee jaren is er een hongersnood geweest in dit land en er komen nog vijf jaren, waarin niet geploegd of geoogst zal worden. Daarom heeft God mij voor u uit gezonden om u een voortbestaan te verzekeren op aarde, en om voor u een groot aantal geredden in het leven te behouden. Dus gij zijt het niet, die mij hierheen gezonden hebt, maar God.

Kijk, Jozef had het helemaal begrepen, in de jaren van moeite en verdriet, in de tijden van afzondering in de gevangenis, was er Één geweest die voortdurend bij hem was gebleven en dat was de Here. Hoeveel gesprekken zou hij met Hem gevoerd hebben? Hoeveel vragen gesteld, hoeveel antwoorden gekregen? Al zijn tijd had hij met Hem doorgebracht en dat heeft zijn vruchten afgeworpen in elk opzicht. Jozef is tot een zegen voor de gehele wereld, zoals er geschreven staat, dat de gehele wereld bij Jozef kwam kopen. Maar het mooiste voor Jozef was, dat hij voor zijn eigen familie tot een zegen mocht zijn. Hij heeft zijn broers teruggestuurd met wagens en voedsel en gaven en ze een boodschap meegegeven voor zijn vader Jakob, die nog steeds denkt dat Jozef dood is. De gehele familie en hun gehele bezit wordt naar Egypte gehaald en de Farao zelf geeft hen toestemming om op het beste plekje te gaan wonen, hun land te bebouwen en hun vee te weiden, ze krijgen het beste van het land Egypte. En dat allemaal omdat een jongeman van 17 jaar, door zijn broers wordt verkocht, een kind nog. Maar van dat kind is hij uitgegroeid tot een machtig man, bruikbaar in de hand van God, tot zegen voor zijn gehele familie en de gehele wereld!