Toen mijn jongste dochter nog heel klein was heb ik me gerealiseerd hóéveel vertrouwen zo’n kind heeft in haar ouders. Als kinderen klein zijn hebben ze een onbegrensd vertrouwen. Iedereen kent wel het voorbeeld dat je zo’n kleintje op de trap zet en dat ze dan onbevreesd naar beneden springen in het volste vertrouwen dat ze wel opgevangen worden. Ik heb er toen over nagedacht dat er vele situaties kunnen zijn in een mensenleven, waar je soms wel gedwongen vertrouwen móét op anderen. Wat is het dan fijn áls je iemand hebt waar je ook echt voor 100% op kúnt vertrouwen.

Wij leven temidden van een wereld die vol is van leugen en bedrog, dingen waar we misschien zélf ook nog weleens aan mee doen. In ieder geval is het zo dat ieder mens weleens een ander heeft teleurgesteld, heeft laten zitten. Doordat we zulke dingen meemaken in ons leven kan het vertrouwen dat wij hebben, behoorlijk beschadigd worden. Wat is het dan heerlijk om te weten dat er Één is die áltijd en ónvoorwaardelijk te vertrouwen is, op Hem mogen wij ons vertrouwen stellen. Ik heb destijds zo een paar dingen opgeschreven over dat onbegrensde vertrouwen.

Blindelings vertrouwen.

Ik pak de beide handjes van mijn kind
wanneer ze voorzichtig haar eerste stapjes doet,
ze doet haar best en ik houd haar stevig vast,
een stralende lach verschijnt er op haar snoet.
Ze vraagt zich echt niet angstig af of ik haar soms laat vallen,
ze gaat gewoon haar gang, vrolijk en blij,
ze kan het nog niet zeggen en het is niet uit te leggen,
maar ze weet dat ze vertrouwen kan op mij.

Ik zie een meisje, samen met haar vriend,
ze lopen hand in hand over de straat,
het meisje is blind, ’t is donker om haar heen
terwijl haar vriend heel liefdevol met haar praat.
Hij past goed op zodat ze niet zal kunnen vallen,
het meisje is dankbaar, haar vriend maakt haar zo blij,
hij fluistert zacht “wees maar niet bang, de weg is nu niet meer zo lang
en je weet toch dat je vertrouwen kunt op mij?”

De Here strekt Zijn handen naar mij uit,
Hij houdt mij vast, beschermt mij in gevaar,
Hij geeft mij rust en vrede in mijn hart,
‘k vertrouw op Hem, want Hij is altijd daar.
Ik hoef niet bang te zijn dat Hij mij soms laat vallen,
bezorgd zijn helpt mij niets, Hij zegt “wees blij”
Ik kan het niet goed zeggen, het is niet uit te leggen,
maar ik voel, dat Hij zo heel veel houdt, van mij.

Die uitgestrekte handen mogen we, óók vandaag weer, vastpakken en wéten dat het goed is! Romeinen 10:11 : Immers het schriftwoord zegt: Al wie op Hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen.