5 December, Sinterklaasfeest al door de jaren heen.

Vroeger was Sinterklaas zoiets als een soort god voor mij, hij kon door de schoorsteen kijken of ik wel lief genoeg was en ’s avonds in bed zongen we liedjes,speciaal voor Sinterklaas, in de hoop dat hij iets in onze schoen zou doen. En dat deed hij niet iedere dag en dan legde mijn moeder uit dat dan de andere kinderen aan de beurt waren, want hij kon natuurlijk niet overal tegelijk zijn.

Ik heb ook laatst eens gezien hoe er een heel aantal kleine kinderen stond te wachten op de aankomst van Sinterklaas en allemaal hadden ze een naambordje op en dan kwam Sinterklaas en sprak de kinderen aan met hun eigen naam, de kinderen waren stomverbaasd, hoe kon Sinterklaas dat onthouden? Al die namen,en nog goed ook, en hij weet óók nog precies welke kado’s je graag wilt hebben..

En dan was er natuurlijk nog het grote boek, als je stoute dingen had gedaan dan kwam je in dat boek te staan en dan moest je misschien wel mee, in de zak, naar Spanje, ja, ja, zo ging dat in mijn tijd nog, ik geloof dat de hedendaagse Sint toch wel iets humaner is geworden, maar een beetje griezelig blijft het toch.

Volgens mij heb ik niet zo heel lang in de Sint geloofd en was ik ook niet echt teleurgesteld dat hij “niet bestond”. En nu geloof ik  in een goede God, en wat Sinterklaas niet kon, dat kan God wel, Hij weet alles van mij, Hij kent mij en ziet mij, iedere dag opnieuw. Hij kent ook mijn naam en dan hoef ik niet eens een naambordje op te doen, Hij heeft óók een boek, en in dat boek staat mijn naam geschreven, het is het boek des levens, en omdat mijn naam in dat boek staat, komt er een moment dat ik met Hem mee mag, mee naar Zijn Vaderland en dát is niet iets om bang voor te zijn,maar juist iets om naar uit te zien. Hij geeft mij iedere dag kado’s, en Hij slaat niet één dag over, want Hij kan wél bij iedereen tegelijk zijn. Zóveel liefde en warmte en zegeningen mag ik iedere dag van Hem ontvangen.

En zingen? dat doe ik nog steeds, maar nu voor mijn hemelse Vader, en ik vind het heerlijk om Hem de dank van mijn hart te geven. Hij ziet mij, waar ik ook ben, wat ik ook doe, er is geen ding verborgen voor hem en vroeger was ik altijd bang van het idee dat Sinterklaas alles van mij zou kunnen zien, want stél je voor dat ik iets fout zou doen, nou, berg je dan maar. Maar het idee dat God álles van mij weet en álles van mij ziet, dat geeft geen angst,maar juist een gevoel van veiligheid, ik ben er blij mee.

II Kronieken 16:9 zegt: Want des Heren ogen gaan over de gehele aarde, om krachtig bij te staan hen, wier hart volkomen naar Hem uitgaat. Ja, Zijn ogen zien mij, te allen tijde, maar niet om mij op fouten te betrappen, nee, juist om mij te helpen wanneer ik dat nodig heb, is dat niet geweldig?

Mijn naam staat in het grote boek
het grote boek van God,
geschreven met mijn Heilands bloed
verzegelde Hij zo mijn lot.
Hij ziet mij elk moment, steeds weer
Hij wéét zelfs wat ik denk,
Ik houd van Hem met heel mijn hart
Hij is mijn grootste geschenk.